Lecznicze właściwości liści porzeczki znane były już kilka wieków temu, kiedy krzew ten można było spotkać tylko w naturze. Do leczenia i zapobiegania używano liści, pąków porzeczki i oczywiście jagód.
Uważa się, że tylko 15-20 jagód może zaspokoić dzienne zapotrzebowanie organizmu na witaminę „C”.
Gromadzenie i przechowywanie
Korzyści płynące z liści porzeczki będą widoczne tylko wtedy, gdy zostaną odpowiednio zebrane. Konieczne jest zbieranie liści porzeczki do suszenia, gdy roślina zaczyna kwitnąć. W tym czasie liście zawierają maksymalnie pierwiastki śladowe i witaminy. Zbieranie liści powinno odbywać się przy minimalnej wilgotności otoczenia, wybierając dzień bez opadów i po wyschnięciu porannej rosy.
Konieczne jest zbieranie tylko zdrowych liści bez oznak choroby.
Konieczne jest suszenie liści porzeczki, podobnie jak innych ziół leczniczych, w suchym, wentylowanym pomieszczeniu bez dostępu do bezpośredniego światła słonecznego.
Suszone liście można przechowywać w szklanych słoikach lub w płóciennych torebkach przez dwa do trzech lat.