Dżem Feijoa: 10 przepisów

Aby dżem był smaczny i zdrowy, najpierw musisz wybrać wysokiej jakości owoce feijoa. Jak już wspomniano, lepiej wziąć duże, dokładnie je badając, aby na skórze nie było pęknięć ani ciemnych plam. Ale nie powinno być też błyszczącej skórki, co sugeruje, że owoc nie jest jeszcze dojrzały (innym tego znakiem jest zielona łodyga). Niestety bardzo często jagody sprzedawane w sklepach są po prostu niedojrzałe. Faktem jest, że transport jagód jest trudny, ponieważ stają się miękkie, gdy są dojrzałe.

Nawiasem mówiąc, to kolejny sposób na sprawdzenie ich dojrzałości. Dojrzałe owoce są miękkie, jeśli delikatnie ściska się je palcami, miąższ dobrze poddaje się naciskowi. Jeśli owoc jest jędrny i nie reaguje na ściskanie, nie jest dojrzały. Nie ma w tym nic złego, w domu, po kilku dniach leżenia w ciepłym miejscu, jagody dojrzeją.

Bardziej niezawodnym sposobem sprawdzenia jest ocena miazgi w miejscu cięcia. Dojrzałe owoce mają przezroczysty miąższ o konsystencji galaretki. Bliżej skórki pozostaje gęstszy (nawiasem mówiąc, w kosmetologii stosuje się go do peelingów i masek). Jednocześnie skóra pozostaje zielona, ​​jej kolor nie mówi nic o dojrzałości. Niedojrzałe jagody charakteryzują się zielonkawym lub mlecznobiałym miąższem. Jeśli ma brązowy odcień, oznacza to, że jagody są przejrzałe. Nie należy ich jeść, mogą wywołać biegunkę. Z tego samego powodu nie nadają się na dżem. Można jednak uzyskać z nich sok, który wykorzystywany jest w kosmetologii.

Dżem „na żywo”

Dżem „na żywo”, który nie jest poddawany obróbce cieplnej, jest uważany za najbardziej przydatny. Aby go przygotować, potrzebujesz jagód zmieszanych z cukrem w równych proporcjach. Jeśli lubisz kwaśny smak, możesz wziąć 0,7 kg cukru na 1 kg feijoa, czyli o 30% mniej.

Owoce należy umyć, aby pozbyć się wierzchołków i szypułek. Następnie jagody należy zmielić lub posiekać w blenderze, aby nie utleniały się w kontakcie z metalem, dodać cytrynę. Następnie należy je przykryć cukrem, wymieszać do rozpuszczenia i ułożyć w sterylnych słoikach, szczelnie zamkniętych polimerową pokrywką.

Istnieje wiele przepisów na robienie „żywego” dżemu feijoa, który nie wymaga obróbki cieplnej. Oto tylko kilka z nich:

1. Dżem Feijoa z orzechami włoskimi. Na 1 kg jagód weź taką samą ilość cukru, jedną cytrynę, orzechy włoskie – do smaku. Jagody są myte i parzone świeżo przegotowaną wodą, a następnie siekane w blenderze wraz ze skórką i mieszane z cukrem oraz posiekanymi orzechami i cytryną. Cukier w przepisie można zastąpić miodem.
2. Dżem Feijoa z imbirem i cytryną. Na 500 g jagód weź taką samą ilość cukru, 1 cytrynę, 3 łyżki. łyżki startego korzenia imbiru. Jagody myje się, suszy, tnie łodygi, a następnie miele w blenderze z imbirem i cukrem. Następnie można go przechowywać w lodówce przez 2-3 miesiące. Istnieje druga opcja – po zmieleniu w blenderze masę umieszcza się w rondlu, dodaje 0,5 szklanki wody, gotuje przez 10-15 minut i zamyka w sterylnych słoikach. Ten dżem można przechowywać do końca zimy i nie trzeba go nawet przechowywać w lodówce.
3. Dżem Feijoa i jabłkowy. Na 1 kg feijoa weź taką samą ilość jabłek, 1 kg cukru i 1 cytrynę (aby owoce i jagody nie pociemniały). Jabłka i feijoa myje się bez obierania. Jabłka są cięte, nasiona usuwane, wierzchołki i szypułki są usuwane z jagód i grubo krojone. Cytrynę można pokroić w ćwiartki i pestki. Wszystkie składniki są mielone w blenderze i mieszane z cukrem, a następnie układane w pojemnikach.
4. Dżem Feijoa, kiwi, pomarańcza i winogrona. Na 300 g jagód feijoa weź dwa owoce kiwi, jedną pomarańczę, 100 g winogron i skórkę z jednej cytryny. Cukier jest dodawany do smaku, ponieważ winogrona są bogate w glukozę. Owoce należy umyć i obrać. Aby było mniej kłopotów z kiwi, możesz przeciąć go na pół i usunąć miąższ łyżką. Pomarańczę kroi się w plasterki, a nasiona usuwa. Wszystkie te składniki, z wyjątkiem winogron, przepuszcza się przez maszynkę do mięsa lub ubija w blenderze. Winogrona pozostają nienaruszone. Dodaje się je do masy wraz z cukrem, dokładnie miesza, a następnie deser układa się w słoikach. Można go przechowywać w lodówce przez 2-3 tygodnie, a dzięki skórce z cytryny nie straci pięknego odcienia.

Feijoa można również łączyć z innymi owocami i orzechami (takimi jak orzechy laskowe czy migdały). Jedynym wyjątkiem są orzeszki ziemne.

Te jagody bardzo dobrze łączą się z nektaryną. Niektóre gospodynie również gotują feijoa ze śliwkami. Ale feijoa również nie jest gotowana z truskawkami, chociaż istnieją przepisy na napary na bazie tych dwóch jagód. Faktem jest, że taki dżem utlenia się w przyspieszonym tempie i bardzo szybko ciemnieje. Możesz dodać do przepisu mniej cukru, wtedy deser będzie kwaśny. Jego słodycz można regulować miodem i cynamonem. Wanilię czasami dodaje się z przypraw do dżemu.

Dżem Feijoa z żurawiną Feijoa z konfiturą żurawinową ma bardzo piękny kolor – dzięki kwasowi zawartemu w jagodach produkt nie traci szlachetnego ciemnoczerwonego odcienia. Na 1 kg feijoa musisz wziąć 0,5 kg żurawiny i 1 kg cukru (jeśli jagody są zbyt kwaśne, możesz dodać miód). Wszystko to ubija się w blenderze, aż będzie gładkie. Następnie dżem wlewa się do słoików i przykrywa pokrywką. Żurawina zawiera składniki, dzięki którym taka kompozycja sama gęstnieje i trochę galaretki (jak w przypadku jagód czerwonej porzeczki), więc nie trzeba jej gotować, może nabrać zbyt gęstej konsystencji. Ponadto żurawina zawiera dużo witaminy C, która może ulec zniszczeniu podczas obróbki cieplnej.

Klasyczne przepisy

Możesz również zrobić dżem według klasycznego schematu, który obejmuje obróbkę cieplną produktu. Zawiera mniej składników odżywczych i dodaje się do niego całkiem sporo cukru, ale nawet taki produkt przynosi pewne korzyści zdrowotne. Na przykład doświadczeni kucharze polecają następujące odmiany tego deseru:

1. Klasyczny dżem feijoa. Aby to zrobić, weź jagody i cukier w stosunku 1: 1. Owoce są myte, suszone i kruszone, ale skórka nie jest usuwana. Posyp pokruszone jagody cukrem, dodaj 0,5 szklanki wody, wymieszaj, zagotuj, a następnie gotuj na małym ogniu przez 5-7 minut. Następnie ostudź dżem, ponownie zagotuj i ostudź. Na koniec gotowy produkt wlewa się do gotowych puszek i zamyka pokrywkami.
2. Cały dżem feijoa.Będzie to wymagało 0,5 kg jagód, szklanki cukru, 1 łyżki. łyżka koniaku lub brandy, 0,5 litra wody. Przygotowanie takiego dżemu jest dość proste, cała procedura zajmie około godziny. Jednocześnie całe owoce wyglądają piękniej, a zawartość cukru w ​​tym przepisie jest zmniejszona. Jagody są myte, skórka odcinana w celu usunięcia kwaśności (ale jednocześnie nie jest wyrzucana). Obrane owoce przechowuje się w wodzie zakwaszonej sokiem z cytryny. W misce o wystarczająco grubym dnie rozcieńczyć określoną ilość cukru, dodając 3 łyżki. łyżki wody. Ta mieszanina jest doprowadzana do wrzenia i trzymana na małym ogniu, aż syrop ciemnieje. Następnie ostrożnie wlej do niego 0,5 litra wrzącej wody, dodaj pokrojoną skórkę feijoa, gotuj razem przez 8 minut i przefiltruj. Owoce Feijoa są dodawane do już przefiltrowanego syropu, następnie doprowadzić do wrzenia i pozostawić na małym ogniu na 40 minut. Kilka minut przed gotowością wlej do kompozycji koniak lub brandy, wymieszaj. Następnie dżem można wlać do wcześniej przygotowanych słoików.
3. Dżem Karmelowy z Feijoa i Imbirem. Za 0,5 kg jagód weź szklankę cukru, 0,5 litra wody, 1 łyżkę. łyżka imbiru w proszku lub 2 łyżki. łyżki startego korzenia imbiru (daje mniej skoncentrowany smak), 1 łyżka. łyżka brandy. Ogólnie proces gotowania będzie taki sam, jak w przepisie opisanym powyżej. Tylko w tym przypadku imbir dodaje się jednocześnie z owocami feijoa, doprowadza się do wrzenia i gotuje przez 40 minut.
4. Dżem Feijoa i gruszką z winem z gałki muszkatołowej.Gruszka sprawia, że ​​deser jest delikatniejszy, a wino ujawnia smak owoców. Aby zrobić dżem, potrzebujesz 0,5 kg feijoa, dwie gruszki dowolnego rodzaju, szklankę cukru, 50 ml białej półsłodkiej gałki muszkatołowej. Jagody należy umyć, dokładnie wysuszyć, odciąć z nich wierzch z działkami, ale nie trzeba ich obierać. Następnie feijoa kruszy się w blenderze, a powstałe puree przenosi się do wcześniej przygotowanego pojemnika. Obierz gruszki i obierz z nich nasiona, pokrój miąższ w kostkę i dodaj do puree z feijoa. Następnie zalej owoce gałką muszkatołową, dokładnie wymieszaj, zagotuj i pozostaw na małym ogniu przez kolejne 15 minut. Cały czas masa jest mieszana, aby się nie paliła. Następnie pojemnik zdejmuje się z ognia, wsypuje cukier i pozostawia na kilka minut, aż się rozpuści. Następnie ponownie włóż pojemnik do ognia i gotuj przez kolejne 10-15 minut, pamiętając o mieszaniu. Następnie dżem wlewa się do słoików i zamyka w zwykły sposób.

Zaletą feijoa jest to, że można ją łączyć z prawie każdą jagodą i owocem. Utrzymuje to świeży smak i sprawia, że ​​dżem jest przyjemniejszy.

Dżem Feijoa

Na przykład możesz zrobić konfitury z feijoa, melona i brzoskwini. W rzeczywistości jest to rodzaj dżemu, który powstaje przez gotowanie jagód i owoców w syropie cukrowym, aby w rezultacie uzyskać galaretowatą masę. Pomaga to złagodzić ostry lub niezwykły smak owoców, więc jest to świetna opcja dla feijoa. Ponadto w tym przypadku nie trzeba nawet gotować owoców.

Aby przygotować dżem, weź 250 g feijoa, brzoskwinie, melony, 350 g cukru, 3,5 łyżki. łyżki żelatyny (już przygotowane), świeża skórka pomarańczowa, kilka goździków. Melona oczyszcza się z nasion, odcinając od niego skórkę. Zaleca się zblanszować brzoskwinie, obierając je i krojąc w cienkie plasterki. Ale wszystko zależy od rodzaju brzoskwini. W niektórych przypadkach wystarczy przetrzeć ich powierzchnię zimną wodą, aby usunąć kłaczki. Feijoa kroi się w plastry, skórkę można pozostawić. Wszystkie pokrojone owoce miesza się z cukrem, dodaje się żelatynę, przykrywa pokrywką i umieszcza na noc w lodówce, aby po uwolnieniu soku uzyskać galaretowatą masę. W skórkę pomarańczową wbija się goździk, gotuje się przez 3-4 minuty, schładza, dodaje do pojemnika z konfiturą na aromat.

Jak przechowywać dżem feijoa?

W swojej surowej postaci feijoa jest przechowywana przez bardzo krótki czas. Maksymalny okres trwałości to 2-5 dni w temperaturze pokojowej. Można go jednak bezpiecznie przechowywać w lodówce przez cały miesiąc. Dotyczy to również „żywego” dżemu z jagód, zmielonego z cukrem. Jeśli jednak doda się do niego cytrynę i imbir, to nie ciemnieje, a substancje tworzące takie dodatki pozwalają na dłuższe przechowywanie dżemu – 2-3 miesiące. Nawiasem mówiąc, ciemnienie dżemu nie oznacza, że ​​się pogorszył. Wynika to tylko z faktu, że miąższ zawiera wspomniane wcześniej dobroczynne substancje – antyoksydanty czy grupy polifenolowe. Ich utlenianie odbywa się w środowisku zasadowym lub pod wpływem powietrza. Dlatego zaleca się zamykanie słoików szczelną pokrywką. Ponadto obecność soku z cytryny zaburza proces utleniania. Ale nie zaleca się zamrażania jagód zmielonych cukrem.

Klasyczny dżem feijoa doprowadzony do wrzenia można przechowywać do roku bez wkładania słoików do lodówki. Ale do tego musisz przestrzegać wszystkich zasad:

1. Dżem należy wlać wyłącznie do hermetycznie zamkniętych szklanych słoików. Optymalna objętość to 0,5 litra, aby nie pozostawały zbyt długo otwarte.
2. Przed wylaniem dżemu słoiki należy wysterylizować. Odbywa się to w wodzie lub parze, to nie ma znaczenia.
3. W żadnym wypadku nie należy wlewać gotowego dżemu („na żywo” lub klasycznego) do mokrego pojemnika. Musisz najpierw odwrócić słoik do góry nogami na ręczniku papierowym i poczekać, aż całkowicie wyschnie. Aby zaoszczędzić czas, możesz suszyć słoiki w piekarniku w najniższej temperaturze.
4. Okładki muszą być w stanie nienaruszonym, bez uszkodzeń, z jednolitą powłoką. Co najlepsze – jeśli na metalu znajduje się warstwa polimeru (tzw. „białe” czapki – nie utleniają się).
5. W przypadku dżemu żywego, który jest przechowywany przez stosunkowo krótki czas, można wziąć pokrywki polimerowe. Zaleca się jednak wstępne zamknięcie szyjki słoika za pomocą kilkukrotnie złożonego pergaminu.
6. Im więcej cukru, tym więcej soku z cytryny potrzebujesz, co zapobiegnie tworzeniu się pleśni w słoikach. A im grubszy okaże się produkt, tym lepiej, ponieważ zmniejsza się ryzyko zepsucia.

Nie ma potrzeby przechowywania ugotowanego dżemu w lodówce. Ale nadal wskazane jest znalezienie dla niego fajnego miejsca. Idealnie przyda się specjalnie wyposażona spiżarnia lub garderoby na nieogrzewanym balkonie. W takim przypadku należy unikać bezpośredniego działania promieni słonecznych na słoiki, dżem będzie się szybciej utleniał i psuł się pod ich wpływem. W prywatnym domu nie zaleca się wkładania dżemu feijoa do piwnicy, ponieważ z powodu niskiej temperatury może zniknąć, a w przypadku ostrego przeziębienia po prostu „rozbije” słoik.

Ugotowany dżem można przechowywać przez co najmniej rok. Niektórzy kulinarni eksperci uważają, że może wytrzymać kilka lat, ponieważ w feijoa nie ma nasion, takich jak np. czereśnie, które zawierałyby dużą ilość trującego kwasu cyjanowodorowego. A jeśli feijoa gotuje się z jabłkami, brzoskwiniami lub morelami, zaleca się usunięcie z nich nasion. Ale mimo wszystko lepiej nie ryzykować: rok to optymalny okres.

Interesujące fakty na temat feijoa

Europejczycy dowiedzieli się o istnieniu feijoa dopiero w 1815 roku. Został odkryty przez niemieckiego biologa Friedricha Selllowa podczas jego wyprawy do dżungli Brazylii. Jednak nazwa rośliny pochodzi nie od niego, ale od przyrodnika João de Silva Feijo, który jednak również przyczynił się do badań nad Brazylią. Jeszcze ciekawszy jest fakt, że sam przyrodnik nosił nazwisko Barbosa, a pseudonim przyjął na cześć popularnego w młodości filozofa Feijo y Montenegro. Oto taka skomplikowana historia.

Co jeszcze ciekawego możesz powiedzieć o feijoa? Na przykład podaj następujące fakty:

1. Ta roślina kwitnie bardzo pięknymi białymi kwiatami z całym fajerwerkiem czerwonych pręcików. W naturze zapylają ją maleńkie kolibry. Cóż, dla ogrodowej odmiany feijoa pozostaje tylko opcja z pszczołami.
2. Płatki kwiatów Feijoa są również uważane za jadalne, mają słodkawy smak. Są dodawane do sałatek owocowych lub suszone i parzone z herbatą.
3. Europejczykom smak feijoa przypomina truskawki, a mieszkańcom Ameryki Łacińskiej guawę, w tych krajach jagody często nazywane są guawą ananasową.
4. W Europie feijoa zaczęto uprawiać we Francji w latach 90. XIX wieku, z lekką ręką francuskiego botanika Edouarda André.
5. W Nowej Zelandii feijoa dobrze zakorzeniła się od samego początku. Dziś uzyskuje się tutaj rekordowe zbiory tej jagody. Dlatego kraj wymyślił wiele sposobów na jego przetwarzanie. Feijoa dodaje się do różnych owocowych napojów bezalkoholowych, robi się z niej wino i cydr, robi się dżem i przygotowywany jest dżem „żywy”, używany jako nadzienie do ciast, a nawet z niego robi się lody i jogurty. Ale szczególnie popularna jest lokalna wódka, do której oprócz feijoa dodaje się egzotyczne składniki, takie jak marakuja, kiwi i miód z drzewa herbacianego.
6. Obieranie dojrzałej feijoa jest trudne. Ich miąższ jest delikatny, ale skóra jest twarda i czasami może zepsuć smak kwasem. Jeśli owoce są duże, po prostu przecina się je na pół, a następnie wyjmuje miąższ łyżeczką. Jeśli zrozumiesz, możesz po prostu połamać jagody i wycisnąć zawartość połówek bezpośrednio do ust.
7. W niektórych krajach feijoa suszy się przez krojenie jej w kręgi. Można je następnie stosować z innymi suszonymi owocami, są też parzone jako herbata, podobnie jak skórka. I są również używane do robienia kompotów.