Starożytni wierzyli, że każdy boso krok to dodatkowa minuta życia. Według Sokratesa chodzenie bez butów to rodzaj gimnastyki dla umysłu. Lekarze udowodnili, że stopa jest najsilniejszą strefą odruchową ludzkiego ciała, na jednym centymetrze kwadratowym jej powierzchni znajduje się kilkadziesiąt razy więcej receptorów niż na jakiejkolwiek innej części skóry. Chodzenie boso – co o tym myślą współcześni eksperci?
Chodzenie boso – do czego służy i do czego się przyczynia?
Krajowi i zagraniczni lekarze nie są zgodni co do korzyści płynących z chodzenia boso. Niektórzy uważają, że jest to bezpośredni sposób na przeziębienie, inni twierdzą, że boso to panaceum na wiele chorób, w tym przewlekłe.
Chodzenie boso nie tylko przynosi przyjemność, ale także daje potężny impuls wzmacniający układ odpornościowy. W procesie życia organizm ludzki wytwarza ładunki dodatnie, które ulegają utlenieniu i zakłócają integralność błony komórkowej. To często staje się przyczyną zmian patologicznych. Powierzchnia Ziemi zachowuje ujemny ładunek elektryczny, neutralizując negatywny wpływ dodatnich cząstek nagromadzonych w organizmie. To najsilniejszy przeciwutleniacz na świecie.
Obecnie podeszwa butów jest wykonana z polimeru, który izoluje przepływ energii. Bezpośredni kontakt stóp z podłożem daje ochronny „parasol” przed polami magnetycznymi, w których co minutę znajduje się współczesny człowiek. Jesteś uziemiony, a twój potencjał elektryczny jest wyrównany.
Uważa się, że udowodniono pozytywny wpływ na takie problemy:
- ból mięśni i stawów;
- nadciśnienie;
- bezsenność;
- naprężenie;
- słaba odporność;
- naruszenie rytmu serca.
Utwardzanie zaczyna się od chodzenia boso. Zmniejszenie poziomu stresu następuje po 30-40 minutach chodzenia boso. Chodzenie w domu bez kapci pozwala stopie odprężyć się i oddychać. Ta procedura jest szczególnie ważna dla kobiet, które noszą wysokie obcasy przez cały dzień pracy. Niezwykle ważne jest przywrócenie prawidłowego krążenia krwi i złagodzenie równowagi kręgosłupa.
Przydaje się również mężczyznom, aby odpocząć od butów, szczególnie latem. Zmuszeni do chodzenia w zamkniętych butach, często napotykają nieprzyjemne zapachy. Ciepło i wilgoć przyczyniają się do rozwoju grzyba paznokci.
Korzyści z chodzenia boso dla dzieci
Chodzenie boso to najtańsza metoda na poprawę zdrowia naszych dzieci. Jest pierwszym krokiem na ścieżce twardnienia, nierówna powierzchnia stymuluje biologicznie aktywne punkty, staje się skuteczną prewencją dla płaskostopia, w upale usuwa ciepło z cielęcia z niedoskonałym systemem termoregulacji. Piasek, trawnik, sztuczna murawa, parkiet najlepiej nadają się na dziecięce stopy. Puszczając maluszka do biegania boso upewnij się, że jego ścieżka jest bezpieczna – nie ma tam odłamków, dużych kamieni, metalowych wiórów.
Regularne chodzenie z bosymi stopami w celu stwardnienia lepiej jest zacząć dawkować latem. Optymalny czas to poranek na ćwiczenia. Pierwsze dziesięć minut wystarczy.
Stymulacja punktów aktywnych na stopie, a także rozwój umiejętności motorycznych, gdy Twój młody badacz składa koraliki mozaikowe lub sznurkowe, przyczynia się do szybkiego rozwoju aparatu głosowego.
Dlaczego także niemowlętom dobrze jest chodzić boso?
- Chodzenie po nierównych powierzchniach poprawia koordynację ruchów i poprawia postawę.
- Pokonywanie długich dystansów na piasku małymi nogami jest dość trudne, wymaga napięcia mięśni i więzadeł, co wzmacnia gorset mięśniowy.
- Uczy uważności. Dziecko patrzy, gdzie idzie.
- Stymulowane są punkty aktywne, które są odpowiedzialne za pracę narządów i układów.
- Rozluźnia mięśnie nóg.
Co robi chodzenie boso po nierównych powierzchniach?
Chodzenie bosymi stopami po nierównych powierzchniach jest korzystne nie tylko dla zdrowia fizycznego, ale także psychicznego. To naturalny masaż stóp. Stymulacja receptorów kieruje przepływy energii do ich naturalnych kanałów i dostateczna ilość tlenu dostaje się do mózgu. Odruchowy wpływ na mięśnie stopy poprawia ukrwienie i normalizuje pracę układu sercowo-naczyniowego. Chodzenie po trawie, małych kamyczkach plażowych, piasku, wykładzinie poprawia krążenie i drenaż limfy w kończynach, dostarcza przyjemnych wrażeń i sprzyja relaksacji.
Chodzenie boso po mieście od dawna nie jest rzadkością w Europie. Tam uzyskali specjalny termin – barfuting. Na placach wielu europejskich stolic można zobaczyć ludzi bosych, a wielu z nich jest dalekich od młodych. Brytyjscy turyści wyruszyli nawet w ekstremalną podróż boso po Stanach Zjednoczonych.
Chodzenie boso po śniegu – kto na tym korzysta?
Fani spacerów po śniegu nazywają procedurę „temperatura szczęścia jest poniżej zera”. Mówią, że jest to podobne do prysznica kontrastowego lub polewania zimną wodą. Na początku zmuszasz się, a wkrótce zdajesz sobie sprawę, że to przyjemność.
Metoda przywracania zdrowia stała się popularna w Europie dzięki chirurgowi Patricii Wolfske, która pracowała z olimpijczykami. Kiedy tupiesz po oblodzonym, luźnym śniegu, który szczypie piętami, znika ból zmęczonych mięśni, osoby cierpiące na osteochondrozę stabilizują swój stan, a po kontuzjach układu mięśniowo-szkieletowego następuje szybka rekonwalescencja.
Naukowcy z University of Toronto wykazali, że wpływ niskich temperatur na receptory stopy daje potężny impuls do produkcji hormonów szczęścia – endorfin i serotoniny.
Japończycy odkryli kolejny zaskakujący fakt wpływu niskich temperatur. Zimny stres stymuluje uwalnianie hormonów nadnerczy, sterydów, które od dawna są skutecznie leczone na zapalenie stawów. Sam organizm radzi sobie ze stanem zapalnym stawów. W ten sposób chodzenie boso po śniegu rozwiązuje jednocześnie dwa problemy – łagodzi stany zapalne i łagodzi ból.
Możesz zacząć angażować się w poprawę zdrowia bez długiego przygotowania. Zanim wejdziesz boso na śnieg, musisz się rozgrzać (nie alkoholem, ale małą serią ćwiczeń fizycznych). Nie stój w miejscu, aktywnie się poruszaj. Czas trwania na początkowym etapie nie powinien przekraczać 2 minut. Wytrzyj stopy ręcznikiem frotte, osusz je i załóż ciepłe skarpetki.
Czy dorosły może chodzić boso po ziemi?
Współczesny człowiek jest tak odległy od natury, że nie ma pojęcia, jak przyjemnie jest spacerować wczesnym rankiem w rosie lub biegać po ocieplonej słońcem ścieżce. Chodzenie boso jest tak samo naturalne i ważne jak czysta woda i światło słoneczne. Jest to ekologiczna strategia zdrowotna przeciwko chronicznemu stresowi ludzi w pośpiechu, złym śnie i syndromie chronicznego zmęczenia.
Nie przegap okazji na spacer boso przez co najmniej 20-30 minut w weekend – na daczy, na plaży, w parku miejskim. Jedność z naturą zawsze wpływa korzystnie na nastrój i kondycję fizyczną.
Termoreceptory na stopie są bezpośrednio związane z błoną śluzową jamy nosowo-gardłowej. Zdolność przystosowania się do spadku temperatury nazywana jest samoregulacją. Im lepiej system jest przeszkolony, tym większy jest jego margines bezpieczeństwa. Zapomnisz o przeziębieniach.
Chodzenie boso można bezpiecznie umieścić na liście najbardziej przydatnych czynności dla osoby.
Czy chodzenie boso jest szkodliwe, komu jest to przeciwwskazane?
Skóra stopy współczesnego człowieka jest dość cienka i delikatna, łatwo ją zranić. Nawet jeśli regularnie ćwiczysz chodzenie bez butów, podeszwa nie będzie wystarczająco szorstka, aby wytrzymać kontuzję. W przypadku naruszenia integralności skóry istnieje duże prawdopodobieństwo wniknięcia patogennych mikroorganizmów powodujących stan zapalny.
Chodzenie bez butów po zimnych lub gorących powierzchniach jest przeciwwskazane w chorobach narządów miednicy. W przypadku dny moczanowej i reumatyzmu należy to robić ostrożnie.
Absolutnie płaska, gładka powierzchnia nowoczesnych wykładzin podłogowych – laminat, linoleum, cienkie dywany są niebezpieczne dla osób ze skłonnością do płaskostopia. Naturalna krzywizna łuku stopy jest zmniejszona, co jest obarczone bólem pleców, zmęczeniem podczas chodzenia. Ale to wcale nie oznacza, że w mieszkaniu nie można stworzyć właściwej powierzchni. Kup specjalną matę do masażu lub włóż małe kamienie do misy i tupnij po nich przez 10-15 minut dziennie.
