Przycinanie tui na wiosnę: zasady i schemat

Tuja to ozdobne drzewo iglaste. Jest to szczególnie powszechne wśród miłośników projektowania krajobrazu. Roślina nie wymaga specjalnej pielęgnacji, a właściciele mogą nadać jej koronie niemal każdy kształt. Tę efedrę można sadzić zarówno w mieście, jak i na wsi. Jednak aby zachować reprezentacyjny wygląd, drzewo należy okresowo przycinać. W tym artykule omówimy zasady i schematy przycinania tej rośliny.

Odmiany i potrzeba przycinania

Schemat przycinania zależy od jego celu:

• sanityzacja – korona jest częściowo przetwarzana, suszone i chore gałęzie są usuwane;
• formowanie – pozwala kontrolować wysokość drzewa, aby nadać koronie pożądany wygląd.

Istnieją odmiany tui, które nie wymagają regulacji; z czasem same przyjmują określony kształt (kula, piramida lub stożek). Przycinanie formujące powinno być stosowane, jeśli właścicielom nie podoba się naturalny kształt lub korona jest zbyt gruba. A jeśli niektóre odmiany nie wymagają formującej fryzury, to sanityzacja jest ważną częścią pielęgnacji każdej odmiany tui. Jest to szczególnie konieczne, jeśli w koronie utworzyło się zbyt wiele żółtych liści i suchych gałęzi.

Thuja western jest najbardziej rozpowszechnioną odmianą w Rosji. Doskonale toleruje ujemne temperatury, wysoką wilgotność powietrza, upał i inne niekorzystne warunki klimatyczne. Wszystkie odmiany tui różnią się tempem wzrostu, dlatego muszą dostosować koronę na różne sposoby. Odmiany „Smaragd”, „Holmstrup” i „Vangeri” rosną nie więcej niż 12 cm rocznie, dlatego należy je ścinać tylko raz w roku. „Brabant” i „Columna” są w stanie zwiększać wysokość o 20-30 cm rocznie, więc potrzeba przycinania w tym okresie będzie 2 razy.

Wszystkie wymienione powyżej odmiany mają kształt piramidalny lub kolumnowy. Przedstawiciele kulistych zwykle nie różnią się wysokością i rosną raczej wolno, więc prawie nie potrzebują strzyżenia. Raz w roku można przeprowadzić tylko sanityzację, usuwając uszkodzone gałęzie.

Warunki i zasady

Tui to rośliny ozdobne, nie można ich ścinać o żadnej porze roku. Prawie wszystkie drzewa iglaste różnią się niektórymi cechami fizjologicznymi, dlatego nie należy ich pielęgnować jak uprawami owoców. Strzyżenie należy wykonać wiosną lub latem. Faza wegetatywna wpływa bezpośrednio na czas. Pąki tui kwitną 10 dni po osiągnięciu średniej temperatury + 10 ° C. Z reguły w centralnej Rosji drzewo zaczyna kwitnąć w dniach 5-10 maja, na północnym zachodzie – na początku czerwca, a na południu – na początku kwietnia.

Uwaga: jeśli planujesz przycinanie wczesną wiosną, zanim pojawią się pierwsze pąki, możesz zakłócić naturalny proces wegetatywny. Technika ta jest stosowana tylko wtedy, gdy konieczne jest znaczne przerzedzenie korony poprzez odcięcie dotkniętych gałęzi. Jeśli chcesz, aby drzewo nadal rosło, przycinanie należy opóźnić do zakończenia fazy kwitnienia. Poniżej znajdują się najczęstsze błędy, które popełnia wielu niedoświadczonych letnich mieszkańców.

• Nie możesz za dużo ciąć – to najważniejszy punkt. Pamiętaj, że wycinana część korony nie powinna przekraczać 30% całkowitej masy.
• Nie należy odsłaniać gałęzi. Tylko rośliny liściaste mogą wyhodować zieloną masę. Nagie gałęzie drzewa iglastego po prostu wyschną.
• Przycinanie w pobliżu pąka jest niedozwolone. Cięcie przeprowadza się w odległości 2 cm nad nerką. Dzięki tej technice nerka nie wysycha podczas gojenia się przycinanego miejsca.

Doświadczeni ogrodnicy wykonują cięcie na podstawie pozycji gałęzi i pożądanego kierunku wzrostu. Jeśli gałąź rośnie w górę, musisz przeciąć pnia nad zewnętrznym pączkiem, a jeśli w dół – nad wewnętrznym.

Jak ciąć?

Strzyżenie nie wymaga wielu narzędzi. Pędy nie są szczególnie grube, więc do wygodnej pracy potrzebujesz tylko sekatora z nożyczkami. Sekator jest narzędziem o długiej rękojeści i doskonale nadaje się do ozdobnych drzew i krzewów każdej wielkości. Ten produkt może być elektroniczny lub mechaniczny. Doświadczeni ogrodnicy twierdzą, że w domu nie ma sensu przepłacać za modele elektryczne – przydają się one tylko w czynnościach zawodowych przy obróbce dużej liczby drzew.

Niezależnie od rodzaju instrumentu, zawsze należy go utrzymywać w czystości. Nożyczki należy okresowo ostrzyć. Przycinanie rośliny tępym sekatorem nie tylko negatywnie wpłynie na szybkość pracy, ale także wpłynie na zdrowie drzewa.

Schematy przycinania

Rozważ kilka opcji cięcia tui.

• Tworzenie żywopłotu. Jeśli zdecydujesz się stworzyć żywopłot, to tuja będzie jednym z najlepszych rozwiązań. Po zasadzeniu rośliny należy przestrzegać następujących punktów:
• najpierw odetnij wierzchołki kiełków o około 30%;
• po roku wykonaj lekkie przycinanie formujące, dostosuj wysokość – przycinanie wierzchołków sprzyja wzrostowi pędów bocznych. Dzięki tej technice żywopłot będzie rósł równomiernie, a korona stanie się gęsta.
• Przycinanie topiary.

Wielu właścicieli daczy uwielbia eksperymentować z fryzurą tui. Korona z łatwością przyjmuje dowolne kształty geometryczne, a przy odpowiednim podejściu ogrodnik może tworzyć zielone rzeźby. Taka fryzura nazywa się topiary. Nawet niedoświadczony ogrodnik poradzi sobie z takim przycinaniem, chociaż na pierwszy rzut oka może się wydawać, że nie każdy może zrobić kręconą fryzurę. Na podstawie podanego kształtu rośliny należy wybrać nową odpowiednią figurę. Najlżejsze w wykonaniu są kształty sferyczne, prostopadłościenne i piramidalne. Spirala jest uważana za jedną z najtrudniejszych.

Etapy powstawania spiralnej korony.

• Musisz przywiązać linę do wierzchołka drzewa i zacząć owijać nią koronę od góry do dołu.
• Po „narysowaniu” konturu należy go ostrożnie „przeciąć” sekatorami.
• Aby uzyskać ten znacznik, musisz wykonać jeszcze głębsze cięcie. Głębokość należy zwiększać stopniowo. Ważne jest, aby przejście było płynne.
• Odwiąż i zdejmij linę z drzewa.

Projektanci krajobrazu stosują inny schemat kręconego przycinania drewna – mocowanie ramy. Rama musi być w całości wykonana z metalu. Zwykle jest wykonany z drutu, umieszczonego we właściwym miejscu, a wewnątrz sadzona jest roślina. Kiedy drzewo dorośnie, a gałęzie zaczną dochodzić do ramy, należy je przyciąć wzdłuż konturu. Po całkowitym uformowaniu kształtu tui ramkę można usunąć.

Uwaga: podczas formowania rzeźby nie powinno być ani jednego nagiego pędu w koronie, w przeciwnym razie w przyszłości powstanie „cofająca się linia włosów”, której nie można się pozbyć.

Rozrzedzenie i konserwacja

Jeśli korona już się uformowała, jej wygląd powinien być stale utrzymywany w dobrym stanie. Przycinanie konserwacyjne powinno odbywać się latem, kiedy pojawiają się nowe pędy, które łamią kształt drzewa. Jeśli korona stanie się zbyt gruba, należy ją rozcieńczyć, postępując zgodnie z poniższymi punktami.

• Wstępnie sprawdź efedrę, wizualnie zidentyfikuj obszary, które wymagają korekty.
• Usuń martwe, uszkodzone i chore gałęzie.
• Jeśli korona jest zbyt gęsta i prawie nie przepuszcza światła, niektóre gałęzie należy równomiernie usunąć. Rozcieńczanie powinno odbywać się symetrycznie, w przeciwnym razie mogą powstać „dziury” i puste przestrzenie.
• Jeśli Twoim zdaniem roślina jest zbyt wysoka, powinieneś przyciąć koronę do pożądanego rozmiaru.
• Wszystkie pędy, które odstają od masy całkowitej, należy usunąć. Wystające narośla można odcinać przez całe lato.

Jak pielęgnować po strzyżeniu?

Tuja, podobnie jak wiele drzew iglastych, dobrze znosi proces cięcia. Jednak jak każda inna roślina jest zestresowana i wymaga konserwacji po przycięciu.

• Efedrę należy podlać natychmiast po cięciu. Wymagane jest minimum 10 litrów wody.
• Jeśli przycinasz gałęzie wiosną, karmienie jest koniecznością. Wielu ogrodników poleca nawóz Kemira Universal. Jeśli zabieg przeprowadza się latem, nie ma potrzeby nawożenia gleby.
• Po zakończeniu przycinania liście należy spryskać specjalnymi używkami. Szczególnie popularne są cyrkon i Epin Extra.

Jeśli usunąłeś duże gałęzie, duża rana pozostanie w miejscu cięcia. Drzewa iglaste dobrze się regenerują, jednak jeśli zauważysz, że roślina zaczęła wydzielać niewielką ilość żywicy, to ranę należy leczyć specjalną szpachlą. Nie ma specjalnych środków do pielęgnacji drzew iglastych, więc można użyć szpachli do drzew owocowych. Najlepszą opcją jest makaron Robin Green, ale można też kupić produkty Runnet, Fasco lub Gardener.

Zamiast gotowych preparatów często stosuje się przepis na pastę – var Reshetnikov, wykonany własnoręcznie:

• stopić 100 g wosku i 1 kg żywicy;
• do pojemnika wlać 150 ml alkoholu medycznego, wymieszać i wlać do szklanego pojemnika;
• po schłodzeniu mieszaninę można nakładać na uszkodzone obszary rośliny.