Rokitnik: użyteczne właściwości i przeciwwskazania

Gatunki rokitnika zwyczajnego

Istnieją trzy rodzaje rokitnika, które różnią się zarówno wyglądem, jak i składem chemicznym owoców, a nawet siedliskiem.

• Rokitnik tybetański. Rośnie głównie na wyżynach Himalajów, ale występuje również na równinach Chin. Jest to niski krzew pokryty cierniami. Owoce tej rośliny są jadalne, miejscowa ludność używa ich jako lekarstwa na patologie żołądka. Rokitnik tybetański jest odporną rośliną, ale praktycznie nigdy nie występuje.
• Wierzba rokitnika zwyczajnego. Na roślinie nie ma kolców. Rośnie głównie w Indiach i Chinach. Z liści przygotowuje się herbatę, az owoców uzyskuje się środek do czyszczenia złotych i srebrnych przedmiotów.
• Rokitnik zwyczajny. Jest to krzew dorastający do 6 m wysokości. Różni się srebrzystymi młodymi pędami, wieloletnimi gałęziami pokrytymi ciemną korą i licznymi długimi kolcami.

Jak odróżnić samca rokitnika od samicy

Jak już wspomniano, rokitnik jest rośliną dwupienną. Samice wyróżniają się jednopłciowymi kwiatami słupkowymi. Męskie rośliny mają pręcikowe kwiaty. Jednak rozróżnienie jednego rodzaju rośliny może być dość trudne. Faktem jest, że pąki kwiatowe układa się pod koniec lata, kiedy ustaje intensywny wzrost rocznych pędów. A przed pojawieniem się pąków nie ma żadnych znaków, które pomogłyby odróżnić rośliny męskie i żeńskie.

Kupując sadzonki, należy zwrócić uwagę na nerki. Nerki żeńskie (słupkowe) są mniejsze. Tworzą tylko 2-3 łuski, dość duże. Pąki męskie (pręcikowe) są większe, są około 2-3 razy większe, a na nich jest 5-8 łusek, a czasem nawet kilkanaście.

W przyszłości, po otwarciu pąków, rośliny żeńskie charakteryzują się intensywniejszym wzrostem. Ponadto ich liście są większe – w ten sposób roślina przystosowuje się do zapylania za pomocą wiatru, ponieważ pszczoły i inne owady nie zapylają tych kwiatów. Czasami można zobaczyć, jak zbierają pyłek, ale zapylenie nie występuje.

Skład i kalorie

Wartość energetyczna rokitnika jest dość wysoka – 82 kalorie na 100 g. Z drugiej strony jagody te zawierają taką ilość witamin, minerałów i tłuszczów nienasyconych, że nie należy jej odmawiać nawet ze względu na wysoką kaloryczność. W szczególności rokitnik jest jedną z nielicznych jagód, które zachowują witaminę C nawet po wyciskaniu soku lub napoju owocowego, nie mówiąc już o zamrożeniu.

Tak więc jagody rokitnika zawierają następujące korzystne substancje:

• Kwas askorbinowy – do 1300 mg, w zależności od odmiany. Uważa się, że to ona zapewnia właściwości immunomodulujące tej jagody. Co więcej, pod względem zawartości tej witaminy rokitnik znacznie przewyższa nawet czarną porzeczkę, która przez długi czas była uważana za mistrza. Kwas askorbinowy znajduje się nie tylko w owocach rokitnika, ale także w jego liściach.
• Witaminy z grupy B, które biorą udział w procesach metabolicznych i mają bardzo korzystny wpływ na stan układu nerwowego.
• Prowitamina A (60 mg) i witamina E (140 mg) to przeciwutleniacze, które działają przeciwzapalnie i zapobiegają przedwczesnemu starzeniu. Ponadto witamina A jest niezbędna do widzenia, a witamina E jest niezbędna w okresie dojrzewania.
• Witaminy K i P, które pomagają normalizować krążenie krwi.
• 15 różnych minerałów, z których każdy jest ważny dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Należą do nich żelazo (aby zapobiec anemii), magnez (eliminuje skurcze), siarka, krzem i wiele innych.
• Do 8% tłustego oleju.
• kwasy organiczne i cukry.
• Garbniki przydatne dla ludzkiego organizmu.

Co ciekawe, ciemnopomarańczowe i czerwone owoce rokitnika zawierają znacznie więcej przeciwutleniaczy i karotenoidów niż jagody żółte i jasnopomarańczowe. Znaczenie przeciwutleniaczy jest trudne do przecenienia, ponieważ nauka udowodniła, że ​​zwiększają one odporność organizmu na niektóre nowotwory. A bardzo rzadko zdarzają się takie produkty, w których tokoferol (witamina E) byłby obecny w tak dużych ilościach, a nawet w połączeniu z karotenoidami.

Jagody rokitnika również zawierają fitoncydy, ale w niewielkich ilościach. Jednak w połączeniu z witaminą C nadal korzystnie wpływają na układ odpornościowy organizmu.

Przydatne właściwości rokitnika

Zasiłek ogólny

Główną zaletą tej jagody jest to, że pomaga zachować zdrowie w okresie przeziębień i chorób wirusowych, kiedy po prostu nie ma innych naturalnych produktów. Jego zalety są następujące:

• zwiększona odporność;
• poprawa widzenia;
• normalizacja stanu skóry;
• wzmocnienie mięśnia sercowego;
• zwiększają elastyczność naczyń krwionośnych dzięki wysokiej zawartości przeciwutleniaczy.

Dla kobiet

Dla płci pięknej rokitnik jest przydatny z kilku powodów. Po pierwsze, jego stosowanie pomaga zapobiegać chorobom zapalnym narządów miednicy mniejszej.

Po drugie, w okresie menopauzy rokitnik znacznie łagodzi jej skutki i zapobiega przykrym skutkom, takim jak uderzenia gorąca. Wynika to z tak zwanych nienasyconych kwasów tłuszczowych, które są częścią dojrzałych jagód.

Po trzecie, substancje biologicznie czynne zawarte w dojrzewających na krzakach jagodach oraz powstały z nich olej mają bardzo korzystny wpływ na kondycję włosów i skóry. Co więcej, można je uznać za uniwersalne „lekarstwo”, ponieważ po zjedzeniu jagód sucha skóra staje się gładsza, nawilżona, a podrażnienia i łuszczenie znikają po kilku tygodniach. A dla osób z tłustą skórą znika nieestetyczny połysk, ponieważ substancje te regulują produkcję sebum.

Dla mężczyzn

Dla mężczyzn rokitnik jest przydatny z kilku powodów.

• Zapobiega zaburzeniom erekcji.
• Jagoda jest ogólnie korzystna dla układu rozrodczego, biorąc pod uwagę dużą ilość zawartej w niej witaminy E.
• Rokitnik można uznać za naturalny napój energetyczny. Jest to bardzo ważne dla osób wykonujących pracę fizyczną lub spędzających dużo czasu na siłowni, ponieważ pomaga zachować siłę. W Japonii jest nawet używany do produkcji napojów energetycznych dla sportowców.
• Wreszcie rokitnik zawiera serotoninę, dzięki czemu może poprawić nastrój i złagodzić stres, który sam w sobie często jest źródłem różnych kłopotów.

Podczas ciąży

W czasie ciąży witamina E jest najważniejszą substancją, ponieważ normalizuje produkcję hormonów, które pomagają normalnie nosić dziecko. Poprawia dojrzewanie łożyska, zmniejsza ryzyko jego odklejenia i zapobiega przedwczesnemu porodowi. Ponadto poprawia samopoczucie przyszłej mamy, działając przeciwskurczowo. Wreszcie pomaga uniknąć nieestetycznych rozstępów. Mistrzem w zawartości witaminy E jest rokitnik zwyczajny. Zawiera również dużo kwasu foliowego, który jest bardzo ważny dla rozwoju układu nerwowego płodu.

Warto pić sok z rokitnika tylko po konsultacji z lekarzem, a także jeść jagody. Ale generalnie w czasie ciąży jest najlepszym lekarstwem na takie dolegliwości jak anemia, bóle głowy, osłabienie mięśni, zaburzenia koncentracji i zdolności poznawczych. Olej z rokitnika można regularnie stosować w domu jako bardzo skuteczny miejscowy środek na rozstępy.

Podczas karmienia piersią

Podczas laktacji rokitnik stosuje się ostrożnie, aby nie powodować alergii u dziecka. Trzeba zacząć od bardzo małej ilości soku lub herbaty – w takiej formie jest mniej prawdopodobne, że wywoła niechcianą reakcję.

Rokitnik jest potrzebny młodej mamie do pielęgnacji skóry i włosów, których kondycja znacznie się pogarsza w czasie ciąży. Ponadto jagoda pozwala całkowicie zrekompensować brak witamin w okresie poporodowym i normalizować wagę.

Dla dzieci

Rokitnika w postaci jagód nie podaje się małym dzieciom. Jednak czasami tradycyjna medycyna zaleca stosowanie oleju z rokitnika bezpośrednio u dzieci cierpiących na zaparcia. Nie przyjmuje się go jednak doustnie. Aby znormalizować proces, potrzebne są czopki doodbytnicze zawierające olej z rokitnika zwyczajnego.

Dzieciom powyżej 3 roku życia podaje się herbatę rokitnikową, sok lub napój owocowy przy braku alergii. Preparaty te pomagają wzmocnić odporność, stosuje się je również podczas przeziębień oraz w ramach domowej terapii kaszlu.

Podczas odchudzania

Rokitnik nie tylko pozwala pozbyć się zbędnych kilogramów, ale stwarza ku temu sprzyjające warunki. W szczególności przyspiesza procesy metaboliczne, a także obniża poziom cholesterolu we krwi.

Najlepiej spożywać w postaci soku lub herbaty. Szklanka tego napoju powinna być wypita przed każdym posiłkiem. Nawiasem mówiąc, pomoże wytrzymać nawet najbardziej rygorystyczną dietę. Dodatkowo dla wzmocnienia efektu można go łączyć z imbirem, cynamonem lub sokiem ananasowym. Taki sok przyda się również przed treningiem, aby dawał maksymalny efekt.

Korzyści z liści, gałęzi i nasion rokitnika zwyczajnego

Nasiona rokitnika, a raczej te ciemne nasiona, które można zobaczyć w jagodach, zawierają dużo kwasów tłuszczowych. Otrzymuje się z nich olej z rokitnika zwyczajnego, którego właściwości zostaną omówione osobno.

Nie tylko jagody rokitnika, ale także jego gałęzie i liście krzewów są uważane za przydatne dla ludzkiego organizmu. W szczególności kora zawiera garbniki, które pomagają w normalizacji ciśnienia krwi i poprawiają zdrowie dziąseł.

Liście zawierają te same witaminy co jagody rokitnika. Dlatego są również stosowane jako lek i często robi się z nich wywary, które mają wyraźne właściwości lecznicze i kojące.

Olej z rokitnika: właściwości i zastosowanie

Olej z rokitnika uznawany jest przez oficjalną medycynę za jeden z najskuteczniejszych naturalnych środków. Ma właściwości antybakteryjne i regenerujące, co sprawia, że ​​może być stosowany praktycznie przez każdego w celu odbudowy uszkodzonych tkanek – skóry czy błon śluzowych. Dzięki temu nie tylko leczy rany na skórze, ale może być również stosowany do odbudowy dotkniętego nabłonka w chorobach ginekologicznych o różnej etiologii. I co szczególnie ważne – właściwie nie ma żadnych ścisłych przeciwwskazań do stosowania zewnętrznego. Eter może być stosowany do domowego leczenia odparzeń, nawet u małych dzieci.

W ginekologii olej rokitnikowy do dziś jest szeroko stosowany przez uzdrowicieli ludowych w leczeniu różnych chorób zapalnych narządów miednicy mniejszej, a także w profilaktyce tak powszechnej choroby jak nadżerki szyjki macicy (zwłaszcza, że ​​zawarte w nim przeciwutleniacze zmniejszają ryzyko dysplazji i onkologii). Jest również skuteczny w przypadku zapalenia szyjki macicy i zapalenia błony śluzowej macicy.

Olej rokitnikowy w dopuszczalnych (niewielkich) ilościach może być stosowany bez zagrożenia dla zdrowia pacjenta do leczenia błon śluzowych żołądka i jelit. Zawiera wiele witamin, które regulują metabolizm i poprawiają wchłanianie składników odżywczych, a przy tych patologiach mogą pojawić się z tym problemy.

Korzyści z soku z rokitnika

Ogólnie rzecz biorąc, sok z rokitnika jest przydatny z tych samych powodów, co jego jagody. W końcu zawiera te same substancje, a jeśli został przygotowany z kości, to kwasy tłuszczowe.

Sok z rokitnika jest najlepszym lekarstwem dla tych, którzy spędzają dużo czasu przy komputerze. W końcu zawiera prowitaminę A, która wspomaga prawidłowe widzenie. Witamina ta najlepiej wchłania się w połączeniu z tłuszczami, dlatego lepiej nie pić samego soku, ale dodawać go do smoothie, mieszając z jogurtem lub mlekiem.

Herbata z rokitnika: korzyści i szkody

Herbata z rokitnika uważana jest za doskonały naturalny środek antyseptyczny i immunomodulator. Jest przygotowywany na różne sposoby, w tym na bazie soku lub syropu z tych jagód, których przepisy zostaną omówione poniżej. Można go również zrobić z puree z jagód, utartych z cukrem i zalanych wrzącą wodą (stężenie jagód można dowolnie regulować). Ponadto herbata jest przydatna do przepracowania, ponieważ dostarcza organizmowi wszystkich niezbędnych witamin.

Jednak herbatę należy stosować ostrożnie. Jest przeciwwskazany w obecności kamicy moczowej i zapalenia pęcherzyka żółciowego, ponieważ ma silne działanie żółciopędne. Ponadto należy go stosować ostrożnie w obecności alergii.

Rokitnik zwyczajny w medycynie

Rokitnik zwyczajny i otrzymywany z niego olej są stosowane zarówno w medycynie oficjalnej, jak i tradycyjnej, ale tylko po konsultacji z lekarzem prowadzącym.

Z cukrzycą

Liście rokitnika zawierają substancje normalizujące poziom cukru we krwi. Dlatego przy tej chorobie zaleca się przyjmowanie ich naparu – weź 1 łyżkę. w szklance wrzącej wody i nalegać na godzinę.

Ważne: indeks glikemiczny rokitnika wynosi 30 jednostek.

Z zapaleniem jelita grubego

W ostrej postaci tej choroby rokitnik jest ściśle przeciwwskazany. W fazie uporczywej remisji można pić kompoty i napoje owocowe, aby znormalizować trawienie i poprawić stan błony śluzowej.

Z zapaleniem trzustki

W ostrej fazie choroby rokitnik jest przeciwwskazany w jakiejkolwiek postaci. W fazie stabilnej remisji zalecany jest olej z rokitnika, który ma właściwości otulające, regenerujące i przeciwzapalne. Można również przygotować wywary ze świeżych jagód, które zaleca się pić przed posiłkami w niewielkiej ilości, aby dostarczyć organizmowi witamin i przyspieszyć gojenie tkanek.

Z zapaleniem żołądka

Przy rozsądnym stosowaniu na tę dolegliwość zalecany jest rokitnik zwyczajny. Szczególnie przydatne jest picie soku z jego jagód. Przyczynia się do aktywacji procesu regeneracji błony śluzowej, a także jej szybkiej regeneracji.

Dla jelit

W ostrych postaciach nieswoistego zapalenia jelit nie zaleca się stosowania świeżych jagód rokitnika, a nawet oleju z nich. Można je stosować tylko w fazie remisji. Ponadto olej pomaga zwalczać zaparcia, a jednocześnie wspomaga gojenie dotkniętych obszarów błony śluzowej.

• z zapaleniem pęcherzyka żółciowego
• z hemoroidami
• z zapaleniem jelita grubego
• z dną moczanową
• zaparcie
• z zapaleniem żołądka
• z zapaleniem trzustki
• z cukrzycą

Na zaparcia

W przypadku zaparć zaleca się stosowanie czopków doodbytniczych z olejem rokitnikowym, które przyczyniają się do łagodnego i bezbolesnego oczyszczenia jelit. Regularne spożywanie jagód rokitnika (o ile nie ma przeciwwskazań) pomoże znormalizować pracę jelit. Przebieg leczenia wynosi zwykle dwa tygodnie.

Na dnę moczanową

Jagody rokitnika usuwają nadmiar kwasu moczowego z organizmu. Dlatego garść takich owoców można zjeść w profilaktyce i leczeniu dny moczanowej. Ponadto przy tej chorobie można z niej pić herbatę.

Dla wątroby

Jagody rokitnika i sok z nich pomagają usuwać toksyny z organizmu, poprawiają metabolizm tłuszczów, poprawiają funkcję ochronną układu wątrobowo-żółciowego. Chociaż uważa się, że rokitnik ogólnie ma korzystny wpływ na stan wątroby, warto przed jego zastosowaniem skonsultować się z lekarzem.

Z hemoroidami

W tej chorobie zwykle nie stosuje się samych jagód, ale maści i czopki z olejem z rokitnika zwyczajnego. Substancje wchodzące w ich skład po pierwsze zapobiegają zaparciom (i często przyczyniają się do rozwoju tej choroby), a po drugie pomagają w szybkim gojeniu się pęknięć.

Z zapaleniem pęcherzyka żółciowego

W przypadku tej choroby rokitnik jest przeciwwskazany w jakiejkolwiek formie, czy to świeżych jagód, soku, herbaty czy kompotów.

Z przeziębieniem

Rokitnik wzmacnia układ odpornościowy. Herbata, napój owocowy lub sok z rokitnika to najlepsza profilaktyka sezonowych przeziębień. Można je pić przez całą zimę zamiast przyjmować syntetyczne witaminy i leki immunomodulujące.

Z zapaleniem pęcherza moczowego

W medycynie ludowej rokitnik jest często uważany za lekarstwo na zapalenie pęcherza moczowego. W rzeczywistości choroba ta ma najczęściej charakter bakteryjny, dlatego w celu jej leczenia należy stosować antybiotyki. Kąpiele z olejkiem rokitnikowym po prostu wzmacniają ich działanie, łagodzą podrażnienia i stany zapalne. W tym celu wlej 40 ml olejku do pojemnika z ciepłą wodą, zamieszaj, a następnie wlej do miski tak, abyś mógł w niej siedzieć dolną połową ciała przez 20 minut. W takim przypadku nogi należy przykryć kocem lub ręcznikiem, aby nie zamarzły, a płyn w misce nie wystygł. Następnie należy wytrzeć się ręcznikiem i położyć pod ciepłym kocem, dlatego lepiej wykonać zabieg przed pójściem spać.

Czas trwania leczenia wynosi co najmniej 10 dni w przypadku ostrego zapalenia pęcherza moczowego i około miesiąca w przypadku postaci przewlekłej.

Jak rokitnik wpływa na ciśnienie krwi

O rokitniku nie można powiedzieć, że zdecydowanie ma korzystny wpływ na naczynia krwionośne. Z jednej strony wzmacnia ich ścianki, więc można go uznać za przydatny produkt pod względem normalizacji ciśnienia. Z drugiej strony rokitnik zwyczajny i sok z jego jagód mają silne działanie tonizujące. U osób, które już mają predyspozycje do nadciśnienia, może to powodować wzrost ciśnienia krwi. Dlatego możesz używać herbaty lub soku z rokitnika tylko po konsultacji z lekarzem.

Tradycyjne receptury lecznicze oparte na rokitniku

• W przypadku chorób żołądkowo-jelitowych zaleca się przyjmowanie takiego wywaru – 1 łyżka. łyżka zmiażdżonych suchych liści rokitnika w szklance przegotowanej wody. Przygotuj zgodnie ze zwykłym schematem – zagotuj, trzymaj na małym ogniu przez 5 minut, ostudź i przefiltruj. Zaleca się przyjmowanie leku 200 ml 1-2 razy dziennie.
• Inną opcją jest wywar ze świeżych jagód. Weź 3 łyżki. 0,5 l gorącej wody, doprowadzić do wrzenia i pozostawić na 10 minut na małym ogniu. Następnie przefiltruj i pij ciepłe, ale nie gorące, 2-3 szklanki dziennie.
• Z jagód rokitnika sporządza się kleik, który stosuje się do zastosowań przeznaczonych do leczenia oparzeń, ropień i odmrożeń. Kompresy ze świeżych liści rokitnika są stosowane w leczeniu reumatyzmu. Parzy się je również jak zwykłą herbatę, po uprzednim wypłukaniu pod bieżącą wodą. Pomagają złagodzić ból stawów.
• W przypadku chorób dermatologicznych do kąpieli dodaje się wywar z suchych liści rokitnika zwyczajnego (10 łyżek na 1 litr wody), aby wyleczyć i wyeliminować podrażnienia w dotkniętych obszarach.

Rokitnik w kosmetyce

Do celów kosmetycznych wykorzystuje się zarówno owoce rokitnika, jak i sok i olej, które mogą stanowić samodzielne produkty lub bazę maseczek i balsamów.

Do twarzy

• Oczyszczoną skórę można przetrzeć sokiem z rokitnika, aby uzyskać efekt tonizujący. Zaleca się również stosowanie go jako balsamu, nasączając waciki w soku i nakładając na skórę na 12-20 minut. Procedurę tę zaleca się powtarzać 2-3 razy w tygodniu. Nada skórze zdrowy wygląd, zniweluje podrażnienia i zaczerwienienia.
• W przypadku suchej skóry można stosować same jagody, ponieważ zawierają kwasy tłuszczowe. Rozgniata się je w moździerzu, dodaje świeże żółtko jaja i nakłada na skórę przez 5-10 minut, a następnie zmywa.
• W przypadku skóry odwodnionej lub zwiotczałej można stosować olejek z rokitnika. Dodaje się go kilka kropli do zwykłego kremu do twarzy na noc.

Dla włosów

Olejek z rokitnika pomaga uczynić włosy grubszymi i łatwiejszymi do ułożenia. Można dodawać go do gotowych masek i balsamów do włosów. Jagody rokitnika zawierają dużo witamin z grupy B, dzięki czemu zapobiegają również wypadaniu włosów. Jest to szczególnie ważne zimą, ponieważ takie problemy zwykle nasilają się w zimnych porach roku.

• Weź 300 g świeżych jagód, zmiel do konsystencji puree, a następnie nałóż na mokre włosy, przykryj je folią i trzymaj przez godzinę. Następnie zmyj maskę zwykłym szamponem.
• Aby poprawić ukrwienie, zapewnić dopływ krwi do mieszków włosowych i jednocześnie dostarczyć im wszystkich niezbędnych witamin, przygotowuje się wywar z owoców rokitnika zwyczajnego (3 łyżki stołowe na 0,5 l wody). Jeszcze ciepłą wciera się w skórę głowy, a następnie zmywa. Możesz także zrobić wywar z nerek w tej samej proporcji, zawiera przydatne substancje nawet w jeszcze większym stężeniu, ale to lekarstwo jest dostępne tylko na wiosnę.

Szkody i przeciwwskazania

Pomimo tego, że rokitnik zawiera wiele cennych substancji i posiada szerokie właściwości lecznicze, może powodować reakcje alergiczne. Ponadto czasami przyczynia się do pogorszenia samopoczucia w przewlekłych chorobach wątroby.

Dlatego rokitnik we wszystkich postaciach jest przeciwwskazany w ostrym zapaleniu wątroby, żółci i kamicy moczowej, zapaleniu pęcherzyka żółciowego. Nie możesz go używać do alergii. Jagody są przeciwwskazane we wszystkich postaciach zapalenia żołądka, zapalenia trzustki i choroby wrzodowej. Ale przy tych samych patologiach w remisji rokitnik można spożywać w postaci soku.

Kiedy zbierać i jak przechowywać rokitnik

Rokitnik można przechowywać na kilka sposobów – suszony lub mrożony, w postaci dżemu, dżemu, pianki, kompotu lub soku. Teoretycznie olej można zrobić nawet w domu, mieląc jagody w młynku do kawy i zalewając je prażoną oliwą lub olejem słonecznikowym.

Jak zbierać

Dlatego w wielu przypadkach za preferowaną opcję uważa się zbiór ręczny. Przechodzi wolniej, ale można go przyspieszyć, odcinając dojrzałe „kolby” z drzewa, na które zbiera się jagody. Z biologicznego punktu widzenia są to gałęzie jednoroczne, których pędy wysychają, więc w przyszłym roku nadal nie dadzą plonu. W domu będzie można bezpiecznie oddzielić jagody od takiej „kolby”.

Jeśli zadaniem nie jest zebranie jagód w całości, ponieważ nadal pójdą po sok, musisz poczekać na pierwsze przymrozki, rozłożyć czysty kawałek polietylenu pod drzewem i potrząsnąć gałęziami. Dojrzałe jagody kruszą się, pozostaje tylko je uporządkować.

Jeśli planujesz zrobić sok z rokitnika, możesz umyć jagody bezpośrednio na krzaku, jeśli tylko skierujesz na nie wąż. Następnie musisz założyć ciasne rękawiczki i wycisnąć owoce bez oddzielania ich od gałęzi. Sok z nich powinien spłynąć do wcześniej przygotowanego pojemnika. Powstały sok należy doprowadzić do wrzenia. Ta metoda jest zwykle stosowana w październiku, jeśli jagody nie spieszą się z kruszeniem.

Czy można zamrozić

Co ciekawe, owoce rokitnika nawet w naturalnych warunkach nie boją się mrozów. Badania pokazują, że zachowują wszystkie swoje dobroczynne właściwości. Dlatego rokitnik zwyczajny można zamrozić po umyciu i wysuszeniu jagód. Następnie wlewa się je do plastikowych pojemników na żywność lub szczelnie zamkniętych plastikowych toreb i wysyła do szybkiego zamrożenia. Takie blanki będą doskonale przechowywane przez całą zimę.

Jak jeść rokitnika

Jagody rokitnika można jeść świeże, ale nie każdy lubi ich kwaśny smak, dlatego często preferuje się je w postaci marmolady, dżemu lub pianki. Do zbioru jagody są brane w całości, kości nie są z nich wyrzucane.

Czy można jeść z kośćmi

Wiele osób uważa, że ​​nie warto jeść jagód rokitnika z nasionami, w przeciwnym razie zwiększa się ryzyko zapalenia wyrostka robaczkowego. W rzeczywistości jest to tylko powszechny mit, którym babcie straszą dzieci, które chwytają i wciągają wszystko do buzi. Zapalenie wyrostka robaczkowego nie jest w żaden sposób związane z przyjmowaniem nasion jagód do jelit. Wręcz przeciwnie, w przypadku rokitnika są wręcz przydatne, ponieważ zawierają wiele substancji leczniczych.

Co można ugotować z rokitnika: przepisy kulinarne

Marmolada, galaretka, ptasie mleczko, dżem i dżemy są wytwarzane z owoców rokitnika. Ale z liści i gałązek można zrobić herbatę, która będzie miała wyjątkowe właściwości lecznicze.

Chociaż świeże lub suszone owoce rokitnika można zaparzyć ze zwykłą herbatą, liście i gałązki tej rośliny są w rzeczywistości znacznie bardziej korzystne. Są suszone na zimę i miażdżone, a następnie przygotowywana jest herbata. Przepis jest prosty – 1 łyżeczka. suche surowce w szklance wrzącej wody. Dla poprawienia smaku można dodać miodu. Herbata ta ma silne działanie tonizujące i dostarcza organizmowi witamin. Zawiera wiele garbników, które pomagają normalizować ciśnienie krwi. Ponadto herbata ta dodaje urody, poprawia elastyczność skóry.

Jeśli nie dodasz miodu do tego napoju, może on być stosowany jako lekarstwo na wirusa opryszczki na ustach. Płukają również usta zapaleniem dziąseł.

Aby zrobić sok, musisz posortować i opłukać jagody, pozwolić wodzie spłynąć, a następnie wycisnąć sok w sokowirówce. Jeśli jest mało jagód, możesz je wycisnąć nawet przez sito lub gazę. Powstały płyn przecedzić i dodać cukier w stosunku 1,5:1. Konieczne jest rozpuszczenie cukru, dlatego pożądane jest jego wymieszanie. Wlej gotowy sok do wstępnie wysterylizowanych szklanych słoików i przechowuj w chłodnym miejscu.

Drugą opcją jest sok z rokitnika z miąższem. Jagody należy umyć i osuszyć. Następnie dodaj 100 ml wody na każdy kilogram jagód i podgrzewaj w misce na małym ogniu przez 10 minut. Następnie przetrzyj rokitnika przez sito i dodaj 0,8 kg cukru na każdy początkowy kilogram surowców. Następnie doprowadzić mieszaninę do wrzenia i wlać do wcześniej umytych i wysterylizowanych butelek. Zaleca się wypijanie 100 ml takiego soku w ciągu dnia w celu zwiększenia odporności i normalizacji pracy układu pokarmowego. Sok jest dość skoncentrowany, więc można go rozcieńczyć wodą.

Kompot

Do gotowania weź 1 kg rokitnika (świeżego), 1 kg cukru i 1,5 litra wody. Najlepiej wybrać do tego lekko niedojrzałe jagody. Taki kompot jest zwykle przygotowywany we wrześniu. Jagody myje się, suszy, wlewa do przygotowanych słoików, następnie zalewa gorącym syropem cukrowym i poddaje pasteryzacji. W przypadku słoików litrowych należy podgrzewać 90 stopni przez 15–17 minut, a przy mniejszej objętości wystarczy 10 minut w tej samej temperaturze.

W razie potrzeby kompot można bardziej skoncentrować, zmniejszając ilość wody i cukru – do 0,5 kg na 1 litr.

Dżem

Istnieje kilka opcji dżemu z rokitnika. Najprostszy przepis wygląda następująco: na 1 kg jagód rokitnika pobiera się 1,2 kg cukru. Jagody są wstępnie sortowane, pozostawiając tylko dojrzałe, całe i nienaruszone. Następnie są myte i suszone na ręcznikach papierowych.

Syrop przygotowuje się w następujący sposób: 400 ml wody doprowadza się do wrzenia, dodaje się tam cały cukier i ponownie gotuje przez 2 minuty. Następnie przygotowane jagody wlewa się gorącym syropem i gotuje przez 10 minut na małym ogniu. Syrop odcedza się, gotuje przez kolejne 10 minut, chłodzi, zalewa jagody, gotuje do miękkości. Następnie dżem wlewa się do wstępnie wysterylizowanych szklanych słoików i zamyka hermetyczną pokrywką.

Koktajle

Z reguły koktajle przygotowuje się nie tylko z rokitnikiem, ale także z dodatkowymi składnikami, które poprawiają smak napoju. Na przykład możesz robić koktajle z miąższu rokitnika, banana i dyni. Na 100 g świeżych jagód weź 150 g słodkiej pulpy z dyni, 1 banana, 100 ml wody i szczyptę cynamonu.

Jagody miesza się z wodą, kruszy w blenderze do konsystencji puree, filtruje. Miąższ dyni kroi się w kostkę, wrzuca do soku z rokitnika. Dodaje się tam również pokrojonego banana i szczyptę cynamonu w proszku. Wszystko to ubija się w blenderze, aż do uzyskania jednorodnej masy. Tworzy świetny jesienny koktajl.

Aby przygotować napój owocowy, potrzebujesz 300 g jagód rokitnika (świeżych lub mrożonych), 1 litr wody i 4 łyżki. zwykły cukier granulowany. Zaleca się nie mielenie jagód w blenderze, ale mielenie w moździerzu ceramicznym lub marmurowym. Gdy sok wyróżnia się w wystarczająco dużej ilości, ostrożnie wlewa się go do osobnego pojemnika, a pozostałą masę wlewa się czystą wodą. Garnek z tym ciastem i wodą podpala się, ale nie doprowadza do wrzenia, a gdy w pojemniku pojawią się bąbelki, natychmiast je wyłącza i filtruje.

Cukier wlewa się do jeszcze gorącego morza i miesza aż do rozpuszczenia. Następnie wlewa się przecedzony od samego początku sok i ponownie wszystko miesza. Powstały napój owocowy zaleca się pić schłodzony.

Najprostsza wersja wina z rokitnika jest następująca: na 3 kg jagód weź 1 kg cukru i 2 litry wody. Jagód nie należy myć. Należy je natychmiast zabić w miazdze (mieszaninie skóry i miazgi). nie trzeba tego robić ręcznie, można użyć blendera lub sokowirówki. Sok jest filtrowany przez gazę, a następnie wlewany do wstępnie wysterylizowanego słoika. W tym samym czasie miąższ miesza się z cukrem i zalewa wodą. Wszystko to nalega się na 2-3 godziny, a następnie ponownie filtruje i miesza z sokiem z rokitnika.

Następnie na pojemniku instaluje się uszczelnienie wodne (na przykład w postaci rękawicy medycznej z wykonanym w niej otworem, przez który uchodzi gaz). Pojemnik ten pozostawia się w ciemnym i ciepłym miejscu na około półtora miesiąca.

Po 40–45 dniach faza fermentacji jest zakończona, w zbiorniku tworzy się osad, z którego wino jest spuszczane przez filtr. Następnie napój z rokitnika rozlewa się do szklanych butelek, zakorkuje i przechowuje przez 60–90 dni w chłodnym miejscu, aby ustabilizować produkt i nadać mu bardziej intensywny smak.

Marmolada

Marmoladę z rokitnika przygotowuje się na dwa sposoby. Jeśli jest agar-agar, możesz gotować zgodnie z następującym przepisem: na 250 ml soku z rokitnika z miąższem (można go przygotować w blenderze zarówno ze świeżych, jak i mrożonych jagód), potrzebujesz 80 g cukru pudru , 5 g agaru i 100 ml wody. Agar-agar moczy się w wodzie za pomocą rondla.

Sok miesza się z cukrem, podpala, doprowadza do wrzenia i usuwa z ognia. Następnie osobno doprowadzić do wrzenia agar-agar zmieszany z wodą. Po zagotowaniu pozostawić na małym ogniu przez 1-2 minuty, od czasu do czasu mieszając. Rezultatem powinna być masa o lepkiej konsystencji. Następnie patelnię z agarem wyjmuje się z pieca, wlewa do niej syrop jagodowy i dokładnie miesza. Powstały produkt wlewa się do foremek i pozostawia do ostygnięcia – w tym czasie powinien się ustabilizować.

Pyszną marmoladę można przygotować bez agaru-agaru, a do tego można użyć jabłek zawierających pektynę. W razie potrzeby możesz dodać żelatynę, wtedy marmolada okaże się bardziej elastyczna. Ale same jabłka dają bardziej delikatny smak. Na 600 g jagód rokitnika weź 350 g musu jabłkowego, 2 łyżki. Sahara. Rokitnik jest miażdżony w blenderze w celu oddzielenia soku, który następnie jest filtrowany przez duże sito. Pozostałą masę jagodową miesza się z przecierem jabłkowym i gotuje do około 1/3 początkowej objętości. Następnie wlej powstałą masę do szklanego pojemnika, ostudź, szczelnie zamknij pokrywkę i włóż do lodówki.

Pasta

Następnie tak przygotowaną masę rozkłada się na desce tak, aby uzyskać warstwę o grubości 1 cm. Po pewnym czasie, gdy stwardnieje jako pojedyncza warstwa, można ją wstawić do piekarnika, gdzie będzie wymagała wysuszenia w temp. 45 stopni. Drzwi piekarnika muszą być otwarte. Gdy ptasie mleczko osiągnie pożądany stan, należy je pokroić w kostkę lub romby i posypać cukrem pudrem, a następnie włożyć do przygotowanych dań lub pudełka (jeśli słodycz jest przygotowywana jako prezent na święta).

Czy można podawać zwierzętom rokitnik

Niektóre karmy dla kotów i psów zawierają niewielkie ilości suszonych jagód rokitnika, które stanowią dodatkowe źródło witamin i składników mineralnych.

Niektórzy lekarze weterynarii zalecają podawanie psom i kotom oleju z rokitnika, ale tylko w niewielkich ilościach. Najlepiej robić to na kursach dwa razy w roku, wiosną i jesienią. Wiosną – bo o tej porze witamin jest najmniej (pod warunkiem, że zwierzę nie je gotowej paszy). Jesienią – aby zapobiegać chorobom sezonowym, na które mogą cierpieć również zwierzęta domowe. Najważniejsze, aby nie przesadzić, ponieważ przeciwwskazania tutaj są takie same, jak w przypadku włączenia do diety człowieka. Olejek można stosować również w pielęgnacji włosów, ale też bez zbędnej gorliwości. Czasami 1 kapsułka na psa dużych ras będzie więcej niż wystarczająca.

Ciekawe fakty na temat rokitnika zwyczajnego

• Lecznicze właściwości rokitnika znane są od czasów starożytnych. Jednak w starożytnej Grecji nazywano go „błyszczącym koniem”. Nie wiadomo, jak szeroko stosowano go wówczas w kosmetyce, ale zauważono, że konie, które jadły te owoce, nabywały zdrową, błyszczącą skórę i gęstą grzywę. Niektóre legendy głosiły, że słynny koń Pegaz nabył zdolność latania właśnie dzięki zjedzeniu rokitnika. Jest to jednak tylko mit.
• W starożytnych Chinach rokitnik był używany właśnie jako roślina lecznicza. Wierzono, że jego regularne stosowanie zapewni zdrowie i długowieczność – a to na długo przed odkryciem właściwości przeciwutleniaczy. Jednak pomimo tak długiej tradycji stosowania, został oficjalnie włączony do farmakopei dopiero w latach 70. XX wieku.
• W Japonii z rokitnika zwyczajnego produkuje się popularne wśród sportowców napoje energetyczne. W latach 80., kiedy wymagania nie były tak rygorystyczne, olimpijczycy z Korei Południowej używali takich napojów. Obecnie produkty z rokitnika są zawarte w diecie rosyjskiego zespołu kosmicznego. I nie jest to zaskakujące, ponieważ tylko 100 g tych jagód dziennie może dostarczyć organizmowi człowieka wszystkich niezbędnych witamin i minerałów, a także unikalnej kombinacji kwasów organicznych.
• Rokitnik zawiera serotoninę, zwaną hormonem szczęścia. Co więcej, jego stężenie w jagodach jest 10 razy wyższe niż w czekoladzie i bananach, które są uważane za liderów pod względem zawartości tej substancji.

Ważne: Wszystkie informacje na tej stronie są podane wyłącznie w celach informacyjnych. Przed zastosowaniem któregokolwiek z zaleceń skonsultuj się ze specjalistą. Ani redaktorzy, ani autorzy nie ponoszą odpowiedzialności za ewentualne szkody spowodowane przez materiały.