Liść laurowy na zapalenie żołądka

Właściwości liścia laurowego

Stosowanie przypraw i wzmacniaczy smaku znacznie zmienia smak produktów i prawie zawsze na lepsze. Liść laurowy to dobrze znana przyprawa, która nadaje potrawom szczególny pikantny smak. Liść laurowy ma unikalny skład, który zawiera prawie cały układ okresowy pierwiastków. Stosowanie liścia laurowego do żywności przy zapaleniu błony śluzowej żołądka o wysokiej kwasowości jest zalecane przez gastroenterologów, ponadto liść ma korzystny wpływ na stan przewodu pokarmowego. Na stronie https://gastritinform.ru// szczegółowo opisano cechy jedzenia liści laurowych.

Właściwości liścia laurowego

Przyprawa „liść laurowy” oznacza liście szlachetnego lauru, drzewa rosnącego na szerokościach geograficznych o klimacie subtropikalnym. Laur pochodzi z basenu Morza Śródziemnego. Skład chemiczny liścia laurowego jest bogaty w pierwiastki pochodzenia naturalnego. Na bazie rośliny przygotowuje się wywary, napary, ekstrakty i ekstrahuje olejek eteryczny.

Liść laurowy zawiera fitosterol, linalol, olejek eteryczny, garbniki, kamforę oraz kwasy – mrówkowy, kapronowy, masłowy, laurynowy, octowy. Kompozycja zawiera wiele przydatnych związków, takich jak tłuszcze, białka, węglowodany, witaminy z grup A, B, C, PP; makro- i mikroelementy – magnez, fosfor, sód, cynk, miedź, selen, żelazo, mangan i potas.

Właściwości liścia laurowego

Liść laurowy to naturalny środek antyseptyczny o właściwościach przeciwzapalnych i przeciwbólowych.

Liść laurowy to naturalny środek antyseptyczny o właściwościach przeciwzapalnych i przeciwbólowych. Liść laurowy jest również przydatny dla osób cierpiących na bezsenność lub zwiększoną drażliwość, pobudliwość nerwową. Odwar z liści pomaga uporać się z infekcją wirusową organizmu, wzmacnia układ odpornościowy w okresie sezonowych chorób.

Dobra przemiana materii przyczynia się do komfortowego trawienia, co jest ważne dla osoby cierpiącej na problemy żołądkowe. Zawarty w liściu laurowym kwas masłowy działa ochronnie na jelito grube, chroniąc je przed działaniem toksyn. Działa również jako katalizator procesów metabolicznych. Ostry zapach suszonych liści laurowych zwiększa apetyt, nawet jeśli osoba jest wybredna w jedzeniu lub źle się odżywia. Nieogólnoustrojowe spożycie przypraw może wywołać zaparcia lub spowodować zatrucie.

Liść laurowy na zapalenie żołądka

 

Liść laurowy można stosować świeży lub suszony. Powszechnie dodaje się go do zup, gulaszy i dań mięsnych. Roślina ma gorzki smak i żywiczny, słodki aromat. W pierwszych naczyniach umieszcza się go na pięć minut przed gotowością, aw drugim – na dziesięć minut. Na jeden litr wody potrzebny jest jeden liść rośliny. Przechowuj liść laurowy w opakowaniu próżniowym lub szklanym słoju, nie dłużej niż rok od daty złożenia.

W medycynie laur stosuje się przy wzdęciach, biegunkach i skurczach żołądka i jelit. Sok z lauru łagodzi ból po użądleniu przez pszczołę i zmniejsza obrzęk. Polecany również przy chorobach nerek, wątroby, woreczka żółciowego, cukrzycy.

Laurel jest dobrym środkiem przeciw robakom i napotnym. Dzięki silnym właściwościom antybakteryjnym dezynfekuje żywność. Laurel stosuje się w niewielkich ilościach w celu poprawy apetytu i trawienia. Liście laurowe są parzone jako herbata i stosowane przy zaburzeniach żołądkowo-jelitowych.

Odwar z liścia laurowego na choroby przewodu pokarmowego

Każdy zna liść laurowy jako przyprawę, ale nie każdy wie, że wywar z liścia laurowego leczy wiele chorób. Zawiera wiele różnych przydatnych substancji: tłuszcze i olejki eteryczne, garbniki i kwasy organiczne. Ponadto jest dość kaloryczny: 100 g liścia zawiera ponad 330 kalorii.

Jego skład jest dość różnorodny: mikro i makroelementy, witaminy, węglowodany, białka i tłuszcze. Odwar z liści laurowych stosowany jest w leczeniu wielu chorób. Ważne jest jednocześnie przestrzeganie niezbędnych proporcji i ścisłe przestrzeganie receptur.

nieżyt żołądka

Odwar z liści laurowych stosowany jest w leczeniu wielu chorób.

Przepis na wywar: 10 listków pietruszki posiekać (powinno wyjść około 1 łyżki stołowej ze zjeżdżalnią), zalać 300 ml wody, podpalić i gotować 5 minut. Następnie wlej bulion do termosu na 3-4 godziny do zaparzenia, a następnie przefiltruj. Wszystko – bulion jest gotowy do użycia.

Wywar z liścia laurowego należy pić po 1 łyżce kilka razy dziennie, jeśli w profilaktyce i leczeniu chorób pije się 1-2 łyżki stołowe co godzinę – czyli trzeba wypić całą dzienną dawkę (300 ml). Kurs trwa tylko 3 dni, potem 2-tygodniowa przerwa.

Z chorobami przewodu żołądkowo-jelitowego. Dodaj 100 gramów wody do 4 gramów suchych liści laurowych, zagotuj i po zmniejszeniu ciepła trzymaj na małym ogniu przez 10 minut. Gdy ostygnie, pij wywar małymi łykami przez cały dzień, ale nie więcej niż dwie szklanki dziennie.

Olejek eteryczny laurowy na zapalenie żołądka

Olejek eteryczny laurowy pozyskiwany jest z suszonych liści, gałęzi i owoców Laurus nobilis (Laurus nobilis). Inne nazwy lauru to słodki laur, grecki laur, śródziemnomorski laur i liść laurowy. Olejek eteryczny laurowy otrzymuje się przez destylację z parą wodną. Aby uzyskać 1 kg oleju laurowego z liści, potrzeba 30-35 kg surowców, a z owoców – do 100 kg. Z wawrzynu szlachetnego pozyskuje się również tłusty olej.

W przypadku zapalenia błony śluzowej żołądka rozcieńczyć 1 kroplę olejku eterycznego w szklance wywaru z 1 łyżeczki ziela krwawnika i jednej szklanki wrzącej wody. Pić 1/2 szklanki przed i po posiłku.

Kolor olejku laurowego jest bladożółty, zielony lub zielonkawożółty. Aromat jest świeży, ostry, słodki z pikantnymi i balsamicznymi nutami. Olejek laurowy należy przyjmować doustnie 2 razy dziennie. Aby to zrobić, wymieszaj 1 kroplę lauru z 1 łyżeczką miodu. Ten środek pomaga wzmocnić żołądek i poprawić stan trawienia.

Końcówki liścia laurowego

Niektórzy współcześni specjaliści kulinarni uważają, że długotrwałe duszenie lub gotowanie liści osłabia pikantny smak, dlatego zaleca się dodanie przyprawy na 1-2 minuty przed gotowaniem. W dużych dawkach laur zatyka smak i aromat potraw. Aby uniknąć gorzkiego smaku, doświadczeni rzemieślnicy zalecają, aby nie ciąć liści, ale używać ich w całości. Suszone rośliny należy przechowywać w szczelnie zamkniętym szklanym lub porcelanowym pojemniku w suchym, ciemnym miejscu.


Aleksandra Kowalski

Edytor serwisu

Rate author
iHerba Polska