Zwykle babka jest uważana za chwast, ale do celów farmaceutycznych jest celowo uprawiana, ale nie wykonuje się szklarni ani specjalnych pól. Babka nie jest szczególnie wybredna pod względem warunków glebowo-klimatycznych, nie potrzebuje nawozów i częstego podlewania, jednak jak każda roślina wymaga pielęgnacji.
Rozmnażanie nasion
Rozmnaża się nie tylko przez nasiona, które są w stanie utrzymać żywotność w ziemi do 11 lat, ale także przez pędy korzeniowe. Aby rozsypać tę roślinę nasionami, wystarczy zebrać je, gdy dojrzeją, a następnie rozrzucić je w żądanym, wstępnie nawilżonym miejscu. Kiełkuje nasiona, którymi żywi się minerałami i wodą z ziemi. Łodyga babki może rosnąć sama, ale może pojawić się duża liczba pędów.
Rozmnażanie przez pędy korzeniowe
Przy rozmnażaniu przez pędy korzeni wszystko jest nieco bardziej skomplikowane. Trzeba wziąć odcinki o długości około 6-7 centymetrów, zrobić zagłębienia w luźnej ziemi i położyć na ich dnie odcinki korzenia babki lancetowatej. Wszystko to należy posypać ziemią i lekko podlać.
Pierwsze pędy powinny pojawić się za około dwa tygodnie i przez jakiś czas będą dość słabe i łatwo się zranić. Rozmnażanie w ten sposób powinno odbywać się tylko wiosną, a pędy korzeniowe należy pobierać ze zdrowych i silnych roślin o dobrych korzeniach.
Aby twoje kiełki szybko dotarły do światła, podlewały je na czas i używały nawozów i przynęt do babki leczniczej, możesz nawet poluzować ziemię w pobliżu rośliny, najważniejsze jest, aby nie dotykać delikatnych korzeni. Kiełki babki łatwo zamierają, ponieważ bardzo słabo tolerują zmiany temperatury i upał, ponadto chwasty mogą łatwo zmiażdżyć młode kiełki.
Babkę można uprawiać w domu, na oknie, przestrzegając pewnych zasad, wtedy nasiona szybciej wzrosną, a potem można je nawet sadzić w ogrodzie. Ale możesz sadzić babkę latem, ponieważ jej bezpretensjonalność pozwala mu rosnąć prawie wszędzie i o każdej ciepłej porze.
Pamiętaj, że nie należy podlewać rośliny podczas upału, ponieważ na liściach powstają oparzenia i roślina może umrzeć. Ponadto babka może cierpieć na pasożyty lub proste owady, więc nie wszystkie kiełki przetrwają.
Charakterystyka roślin
Babka zwyczajna to wieloletnie zioło lecznicze należące do rodziny babki lancetowatej. Ma krótki pionowy korzeń, z którego wychodzą liczne wyrostki nitkowate. Liście są mocne, szerokie, długoogonkowe, z łukowatymi żyłkami. Rosną, przylegając do ziemi i tworząc podstawową rozetę. Kwiatostan jest cylindrycznym kłosem o długości do 30 cm, kwitnie w maju, a nasiona dojrzewają od sierpnia do października, w zależności od pogody. Oto prosty opis babki. W sumie na świecie istnieje około 250 gatunków tej rośliny.
Babka (Plantago) ma swoją nazwę od łacińskiego słowa Planto – stopa lub podeszwa, czyli trawa przylegająca do nogi. Po grecku samoloty oznaczają wędrowca.
Trawa jest bezpretensjonalna i rośnie absolutnie wszędzie, z wyjątkiem ciężkiej gleby. Dlatego dzieci w wieku szkolnym, studiujące ten temat na świecie zewnętrznym, mogą bezpiecznie odpowiedzieć na pytanie, gdzie rośnie babka. Zasadniczo roślina ta znajduje się w pobliżu dróg, w pobliżu zbiorników wodnych, na nieużytkach, w pobliżu domów i na obszarach, na których zwykle rosną chwasty.
W naturze bardzo łatwo się rozmnaża. Po dojrzeniu jego nasiona przyczepiają się do futra zwierząt, ubrań ludzi przechodzących obok kłosków i są rozrzucone na kilka kilometrów dookoła, stąd nazwa tego zioła. Możesz go również samodzielnie wyhodować w swojej witrynie. W tym samym okresie nasiona zbierane od sierpnia do połowy jesieni sadzi się w bruzdach o głębokości do 5 cm.
Studiując historie i legendy o roślinach leczniczych, można znaleźć wiele interesujących faktów na temat babki. Indianie Nowego Świata dowiedzieli się o tej trawie po przybyciu Europejczyków na ich ziemie i nazwali ją „śladem bladej twarzy”.
Zastosowanie lecznicze
Do celów leczniczych stosuje się liście, nasiona, a rzadziej łodygi. Zielona część rośliny jest zbierana w maju i suszona w temperaturze 45 stopni. Zaleca się samodzielne zbieranie babki lancetowatej w parkach lub nasadzeniach oddalonych od strefy przemysłowej i autostrad. Roślinę leczniczą można przechowywać na sucho przez dwa lata, unikając wilgoci i światła słonecznego, w szklanym słoiku lub kartonie.
Ze względu na swój unikalny skład biochemiczny i właściwości lecznicze babka jest szeroko stosowana w wielu chorobach. Sok z liści pomaga pozbyć się stanów zapalnych. Z nich powstają również wywary i nalewki alkoholowe. Zioło lecznicze wchodzi w skład maści. Świeżo zebrane liście są również używane jako okład. Nasiona znajdują się również w certyfikowanych produktach leczniczych. Często używają też wyciągu alkoholowego z babki lancetowatej.
Liść rośliny Aucubinia Glycosite zawiera ogromną ilość substancji biologicznie czynnych:
• Glikozyd aukubiny oraz produkty jego rozkładu mają działanie przeciwzapalne.
• Pektyna – ma działanie lecznicze.
• Flawonoidy, kwasy hydroksycynamonowe, saponiny – obniżają poziom złego cholesterolu i mają działanie obniżające poziom cholesterolu.
Doustne stosowanie leków lub wywarów, w tym babki lancetowatej, daje efekt wykrztuśny, hemostatyczny. Ponadto poprawiają się funkcje przewodu pokarmowego. Świeżo wyciśnięty sok z liści rośliny szybko oczyszcza rany z ropienia i zatrzymuje stany zapalne. Stosuje się go nawet w praktyce ginekologicznej do leczenia niepłodności.
W aptekach można kupić następujące leki:
• Plantaglucid – granulowany proszek do rozcieńczania roztworu. Stosuje się go na wrzody żołądka o niskiej kwasowości, a także na zapalenie żołądka. Przypisz trzy razy dziennie na łyżeczkę, rozcieńczoną w niewielkiej ilości wody przed posiłkami.
• Sok to płyn w butelce do leczenia zapalenia żołądka. Przyjmuje się trzy razy dziennie dwadzieścia minut przed posiłkiem.
• Liście – wskazane przy stanach zapalnych i infekcji dróg oddechowych.
Zioło jest szczególnie przydatne w leczeniu dróg oddechowych. Wśród wielu preparatów ziołowych głównym składnikiem jest babka. W ten sposób pomaga ludziom żyć bez bólu i dobrze wyglądać.
etnonauka
W medycynie ludowej guzy onkologiczne leczy się zwilżonymi kompresami z rośliny, a raka żołądka i płuc leczy się naparami. W przypadku problemów z poczęciem u mężczyzn i kobiet na ratunek przyjdą nasiona. Na kaszel z gruźlicą, na przeziębienia i ukąszenia owadów pomoże ekstrakt z korzenia.
Dobry wywar z liści babki lancetowatej: ½ łyżki zielonej masy wlewa się do ¼ szklanki gorącej wody i gotuje na małym ogniu przez 10 minut. Gotowy lek należy pić 3 razy dziennie po ½ szklanki. Stosuje się go w chorobach przewodu pokarmowego, jako środek do odkrztuszania, a także do łagodnego krwawienia wewnętrznego. Ponadto z tego bulionu powstają lecznicze kompresy do użytku zewnętrznego.
Na malarię, krztusiec, astmę oraz w celu oczyszczenia krwi spożywać jedną łyżkę stołową trzy razy dziennie soku z babki lancetowatej. Przygotowanie: przekręcić 1 kg czystych, wiotkich liści przez maszynkę do mięsa, wycisnąć sok przez gazę i wymieszać z 1 kg cukru pudru, lub lepiej miodu. Będzie potrzebował 1,5 kg. Otrzymaną mieszaninę gotować na małym ogniu, aż do uzyskania gęstej masy. Następnie ten lek jest układany w pojemnikach i przechowywany w lodówce.
W leczeniu raka żołądka sok z babki przygotowuje się nieco inaczej: drobno posiekaj liście i połącz w równych proporcjach z cukrem, nalegaj ½ miesiąca w ciemnym, ciepłym miejscu. Mieszanka po upływie okresu zamieni się w płyn, który należy przyjmować jedną łyżkę stołową trzy razy dziennie przed posiłkami (dwadzieścia minut). Sok z babki lancetowatej, prawoślazu, korzenia ostróżki, zmieszany w równych częściach i rozcieńczony ½ szklanki wody, złagodzi zapalenie krtani. Płukanie powinno odbywać się co najmniej cztery razy dziennie.
Oprócz wywarów i naparów z babki przygotowuje się wiele herbat leczniczych, na przykład: herbatę wzmacniającą odporność – 300 g babki i korzenia lukrecji, 400 g mieszanki podbiału, zalać jedną łyżką tej mieszanki ½ litra wrzącej wody i nalegać przez dwadzieścia minut. Musisz go rozgrzać, co pół godziny, sto mililitrów. Aby utrzymać żołądek, odpowiednia jest kolekcja rdestu, gęsi pięciornikowej i babki lancetowatej (1: 1: 2). Ta mieszanka jest parzona w taki sam sposób jak herbata wzmacniająca i musi być spożywana trzy razy dziennie.
Bez czarny, babka lancetowata, fiołek trójbarwny i ziele rosiczki, przyjmowane w równych proporcjach, łagodzą choroby oskrzeli. Cztery łyżki tej kolekcji zaparzaj przez godzinę w 200 ml wrzącej wody. Odcedź herbatę i wypij 70 ml trzy razy dziennie. I oczywiście herbata ze świeżych liści babki lancetowatej. Złagodzi biegunkę, a także pierwsze oznaki przeziębienia. Raz do dwóch zalej wrzątkiem czyste, wysuszone liście i nalegaj pod szczelnie zamkniętą pokrywką, aż całkowicie ostygną.
Znaczenie dla kosmetologii
Babka znajduje również zastosowanie w kosmetyce. Robi się z niego maść, która nawilża i leczy, łagodzi mikropęknięcia, porządkuje zwęgloną lub spierzchniętą skórę. Aby to zrobić, potrzebujesz kilku liści babki lancetowatej, wosku pszczelego i oleju kokosowego.
Litrowy słoik, wypełniony w równych częściach liśćmi i olejem, marnieje w łaźni wodnej przez dwie godziny. Następnie napar jest filtrowany, dodawany jest wosk pszczeli, wszystko jest dobrze wymieszane, a maść gotowa.
Dobrze odmładza i napina skórę poprzez nacieranie kawałkami zamrożonego bulionu z babki lancetowatej. Aby pozbyć się trądziku i zaczerwienienia, wykonuje się kąpiele parowe z rośliną na twarz.
Maski na twarz i szyję:
• dla skóry normalnej – łyżkę posiekanej zieleniny babki ugotować wrzątkiem, wycisnąć sok i wymieszać z żółtkiem i 20 g śmietany. Rozłóż tę maskę na dwadzieścia minut, a następnie spłucz ciepłą wodą;
• dla skóry suchej – w kąpieli wodnej podgrzej trzy łyżki oleju słonecznikowego, dodaj do niego 10 g pokruszonych liści, gotuj przez dwie minuty i dodaj pół łyżki soku z aloesu. Fajnie i maska jest gotowa;
• dla skóry tłustej – babkę, pokrzywę, dziką różę i miętę gotuje się na parze z wrzącą wodą i zaparza w termosie przez godzinę. Babka będzie potrzebować 2 łyżeczek, dzikiej róży i pokrzywy – po jednej, mięty – 0,5 łyżeczki. Wyciśnij ugotowaną na parze mieszankę i nałóż na twarz i dekolt przez 20 minut i delikatnie usuń.
Babka znalazła zastosowanie w kuchni. Robi się z niego koktajle, pizze, sałatki, nadziewane mięsem, a nawet frytki z liści tego leczniczego zioła.
Przeciwwskazania do stosowania
Nie można przyjmować leków na bazie babki lancetowatej dla osób, które mają tendencję do tworzenia skrzepów krwi lub silnego krzepnięcia krwi (wysoki współczynnik krzepnięcia). Zwłaszcza sok ze świeżych liści rośliny, ponieważ najbardziej zagęszcza krew.
Przeciwwskazane jest przyjmowanie rośliny do środka u osób, które mają zwiększoną kwasowość soku żołądkowego. A także, jeśli napar jest alkoholem, nie należy go podawać dzieciom poniżej 14 roku życia.
Przed rozpoczęciem leczenia lekami na bazie babki lancetowatej należy skonsultować się z lekarzem, zwłaszcza jeśli są przyjmowane patologie, choroby krwi i inne leki.
Ze względu na wyjątkowość tej rośliny jest aktywnie badana w szkole podstawowej. Czytają o nim książki, strony w podręcznikach, malują kolorowanki, przygotowują raporty, badają strukturę botaniczną i cechy wzrostu. Na lekcjach biologii obserwują tę roślinę, dzieląc się na grupy. Esej jest pisany na podstawie informacji zbieranych etapami.
Dystrybucja i reprodukcja
Dystrybucja i reprodukcja
Babka jest tak rozpowszechniona, że trudno znaleźć miejsce, gdzie jej nie ma. Ale nie musisz wszędzie zbierać rośliny. Na ulicach miast i na drogach wiejskich, gdzie jest dużo brudu, nie należy tego robić. A w polu na łąkach i nad rzekami – proszę. Dla osób, które rozumieją zalety tej wspaniałej rośliny i regularnie jej używają, najlepiej uprawiać babkę. Wystarczy mieć 1–3 m2 ziemi, a zbierać można od wiosny do jesieni.
Babka jest rozmnażana przez nasiona. Kiełki babki łatwo obumierają, ponieważ małe pędy nie znoszą zbyt dobrze suszy i często obumierają z powodu chwastów. Początkowo nasiona wytwarzają kilka pędów, które wypełzając na powierzchnię tworzą dwa lub więcej płatków. Po zakorzenieniu się nasion, którymi może się żywić i dostarczać całej roślinie pożytecznych minerałów, wychodzi łodyga – pień rośliny.
Liście babki są gotowe do zbioru przez całe lato, ale zaleca się zbieranie i zbiór tej rośliny w czerwcu. W tym miesiącu roślina jest w pełni naładowana witaminami i składnikami odżywczymi.
Spośród ponad 200 gatunków babki lancetowatej największe znaczenie mają dwa gatunki, są to babka lancetowata i babka pchła. Są uważane za najbardziej lecznicze.
Na środkowym pasie, oprócz dużego babki, rosną jeszcze 3 gatunki babki: szorstki babka, lancetowata babka i średnia babka. Są podobne pod względem cech morfologicznych do dużej babki, ale nie można ich używać. Dlatego konieczne jest ostrożne podejście do definicji gatunku należącego do znalezionych zarośli babki lancetowatej. Babka zwyczajna jest rzadką, inwazyjną rośliną i różni się od wszystkich innych gatunków liściastą, rozgałęzioną łodygą i liniowymi liśćmi.
U pozostałych trzech gatunków babki lancetowatej łodyga jest bezlistna i kończy się kolcopodobnym kwiatostanem, który u dużej babki jest cylindryczny, o długości 5–37 cm i rzadkim u podstawy. Babka lancetowata i średni babka mają krótkie i gęste kłoski do samej podstawy. Korona średniej babki jest srebrzystobiała, nie brązowawa, jak babka duża i lancetowata. Ważną cechą wyróżniającą babkę lancetowatą są lancetowate liście, u dużego babki są prawie zaokrąglone.
Gleba i poprzednik
Babka jest rozmnażana przez nasiona. Ze względu na to, że nasiona są bardzo lekkie, po dojrzeniu wiatr przenosi je na duże odległości, wysiewając nasiona w najdrobniejszych szczelinach i szczelinach. Nasiona mają śluzowate komórki, które pęcznieją po deszczu lub rosie i stają się lepkie. Za pomocą tych komórek nasiona są przenoszone na podeszwach butów ludzkich lub na łapach zwierząt. Ale ze względu na to, że młode pędy są bardzo słabe, chwasty je wypierają i obumierają, dlatego na obszarach, gdzie jest dużo trawy i chwastów, nie ma ich tak wiele.
Jeśli jednak wyznaczysz sobie cel, możesz posadzić babkę w ogrodzie tak, jak roślinę uprawną. W takim przypadku zawsze będziesz mieć pod ręką liście tej pożytecznej rośliny. Jak już wspomniano, roślina ta jest bezpretensjonalna i mało wymagająca dla składu gleby i cech klimatycznych miejsca wzrostu. Jednak dobrze jest uprawiać duże babki na glebach czarnych, gliniastych i piaszczysto-gliniastych. Nie nadają się do tego ciężkie gleby gliniaste skłonne do pływania. Dla babki preferowane są dobrze oświetlone obszary. Babka jest rośliną wieloletnią, ale należy ją pozostawić w jednym miejscu nie dłużej niż 2-3 lata.
Aby uprawiać babkę, musisz znaleźć odpowiednią glebę. Do tego nadają się czarnoziemy o lekkiej teksturze i nawożone piaszczyste gliny i gliny, oczyszczone z chwastów (zwłaszcza kłączy).
Ponieważ duży babka może rosnąć w tym samym miejscu nawet przez pięć lat, zaleca się sadzenie go na polach z wieloletnimi roślinami leczniczymi. Istnieje możliwość wydzielenia powierzchni pod nią i podłogi. Babki nie należy uprawiać na ciężkich glebach pływających. Najlepszymi poprzednikami mogą być uprawy ozime, uprawy rzędowe oraz rośliny strączkowe, pod które stosowano nawozy.
Babka duża to roślina o dość długim okresie użytkowania plantacji (3-5 lat). Dlatego jego uprawy należy umieszczać na obszarach o wystarczająco wilgotnej i żyznej glebie, na przemian z wieloletnimi roślinami leczniczymi.
Uprawa główna nie różni się od ogólnie przyjętej dla innych upraw rzędowych. Przygotowanie przedsiewne uzależnione jest od terminu siewu. Podczas siewu zimą teren po orce, która jest wykonywana nie później niż 10-15 dni przed siewem, bronuje się 1-2 tory. Jeśli okres między orką a siewem jest długi i chwasty zaczynają rosnąć, ponownie kultywują i orają, a następnie bronują glebę. Następnie, aby uzyskać jednolite pędy, łoże zwija się lekkim wałkiem. Podczas siewu wiosną zaorany obszar jesienią pozostawia się bez bronowania w zimie.
Siew
Babka duża rozmnaża się przez bezpośrednie wysiewanie nasion do ziemi. Można go wysiewać trzy razy: wczesną wiosną, latem i późną jesienią. Lepiej jest wysiewać nasionami warstwowymi wiosną, a latem i jesienią suszyć nasiona. Wysiew odbywa się za pomocą siewnika do warzyw, jeśli łóżka są duże. Głębokość siewu wynosi do 1 cm, jesienią wysiewa się je bez osadzania. Na 1 m2 wymagane jest 0,5–0,6 g nasion.
Duży babka wysiewa się siewnikiem do warzyw. Siew podzimowy i letni przeprowadza się za pomocą suchych nasion, a siew wiosenny – warstwowy lub suchy.
Roślinę można sadzić po zimie. Wczesną wiosną, gdy tylko można rozpocząć prace polowe, grządka jest bronowana na 1-2 gąsienice. Roślinę sadzi się na płytkiej głębokości – do 20 cm, zaleca się sadzenie w miejscu, w którym jest wystarczająca ilość światła słonecznego. Nawet na glebach umiarkowanie żyznych rozwija się dobrze i szybko, ale wskazane jest podlewanie co 5-7 dni.
W celu stratyfikacji (przygotowania) nasiona babki lancetowatej miesza się w pudełku ze zwilżonym piaskiem w stosunku objętościowym od 1 do 4 i przechowuje przez dwa dni w temperaturze 18–20 ° C. Następnie wyprowadza się je do piwnicy lub umieszcza pod śniegiem na 1–2 miesiące. Przed siewem nasiona babki suszy się do stanu sypkiego na powietrzu i oczyszcza z piasku.
Babkę wysiewa się wczesną wiosną, suchymi nasionami, na głębokość 2-3 cm, na obszarach wolnych od chwastów roślinę tę można wysiewać w sposób ciągły.
Babkę można rozmnażać nie tylko przez nasiona, które nawiasem mówiąc zachowują zdolność kiełkowania w glebie do 11 lat, ale także przez segmenty korzeni. Z reguły do reprodukcji pobiera się segmenty o długości co najmniej 7 cm, średnicy co najmniej 3 mm. Do sadzenia wykonuje się małe wgłębienia (4–5 cm), na dnie których segmenty korzeni są umieszczone poziomo. Są pokryte ziemią i umiarkowanie podlewane osiadłą wodą. Podlewanie odbywa się, gdy gleba wysycha. Pędy pojawiają się za kilka tygodni. Rozmnażanie w ten sposób zaleca się wiosną. Paski korzeniowe należy pobierać z silnych i zdrowych roślin o dobrze rozwiniętym systemie korzeniowym. Od czasu do czasu rośliny można karmić nawozami mineralnymi i organicznymi, a także spulchniać i chronić przed chwastami.
Nawożenie i pielęgnacja siewu
Nawozy organiczne należy stosować pod poprzednikiem. Bezpośrednio pod uprawami babki lancetowatej dają kompletny nawóz mineralny. W okresie wegetacyjnym rośliny nawozi się 1-2 razy.
Na plantacjach rolowanych martwe liście usuwa się przez bronowanie wczesną wiosną. W okresie letnim zaleca się wykonanie dwóch opatrunków.
Nawozy organiczne stosuje się pod poprzednikiem, a następnie przed rozpoczęciem pączkowania.
Do kopania można użyć humusu i nawozów mineralnych, podczas siewu – superfosfatu lub nitrofosforanu, a gdy rośnie – nawozów azotowych. W pierwszym roku życia rośliny liście zbiera się tylko raz, w drugim i trzecim – dwukrotnie. Wskazane jest zbieranie liści, gdy ich długość osiągnie 12 cm, gdy dolna część kwiatostanu dojrzewa, nasiona są zbierane, są również wykorzystywane w medycynie, a także są niezbędne do przyszłych nasadzeń.
Główną pielęgnacją plantacji jest systematyczne spulchnianie rozstawu rzędów i odchwaszczanie rzędów w razie potrzeby. Pierwszy zabieg przeprowadza się natychmiast po wykiełkowaniu. Latem uprawy są terminowo spulchniane, odchwaszczane w rzędach, karmione i zwalczane chorobami i szkodnikami. Należy zachować szczególną ostrożność na początku pierwszego roku uprawy roślin, gdyż małe pędy łatwo zagłuszają chwasty. Pierwszą uprawę przeprowadza się po pojawieniu się sadzonek.
Wczesną wiosną przenoszone duże plantany są bronowane w celu usunięcia martwych liści. Pozostałe metody pielęgnacji są takie same jak w przypadku plantacji pierwszego roku życia. W celu zwiększenia plonu liści na plantacjach surowych, gdzie nie planuje się zbierania nasion z uprawianej babki, wskazane jest koszenie i usuwanie powstałych szypułek.
Aby wyhodować babkę pcheł przy jak najmniejszych stratach, w okresie wegetacji należy poluzować jej plony, bronować, chwasty w rzędach i karmić. W tym przypadku pierwsze pielenie wykonuje się natychmiast po wschodach siewek, a bronowanie siewu (bronami lekkimi) – w fazie formowania drugiej pary liści prawdziwych.
Oto główne punkty, które należy wziąć pod uwagę podczas sadzenia i pielęgnacji babki:
– opcje lądowania: krawężnik, ogród skalny;
– opcje lokalizacji: miejsca słoneczne;
– rodzaj gleby: glina piaszczysta, glina, czarnoziem;
– kwasowość gleby: obojętna;
– wilgotność gleby: umiarkowana;
– mrozoodporność: babka jest rośliną mrozoodporną;
– Schronienie w zimie: nie wymaga schronienia.
