Herbata z rokitnika: korzyści zdrowotne i szkody

Wiadomo, że rokitnik ma wiele właściwości leczniczych, a jednym z najłatwiejszych sposobów wykorzystania ich dla korzyści zdrowotnych jest przygotowanie herbaty z rokitnika.Oczywiście, aby taki napój nie tylko sprawiał przyjemność, ale także naprawdę był uważany za lek, należy przestrzegać wielu ważnych wymagań.

Poniżej porozmawiamy o tym, jakie części rośliny można wykorzystać na herbatę, jak prawidłowo wybrać i przygotować surowce lecznicze, z czego lek ma pomóc, jaką technologię należy parzyć, a także o tym, jakie dodatkowe składniki i sztuczki można wykorzystać do zmiany i poprawy dobroczynnego działania herbaty z rokitnika na ludzki organizm.

Dlaczego herbata z rokitnika jest przydatna

W szczególności w rokitniku naukowcy odkryli:

• bardzo wysoka zawartość prowitaminy A, kwasu askorbinowego (witamina C), tokoferolu (witamina E), filochinonu (witamina K), a także szeregu witamin rozpuszczalnych w wodzie (grupa B) – tiaminy, ryboflawiny, nikotynamidu, pirydoksyny, foliku kwas, biotyna itp.;
• cukry naturalne, reprezentowane głównie przez glukozę i fruktozę, uważane za bardziej użyteczne niż sacharoza i będące źródłem „szybkiej” energii;
• duża lista minerałów ważnych dla zdrowia. Pierwsze miejsce w ich zawartości zajmuje potas, oprócz niego wapń, magnez, fosfor, krzem, selen, mangan, bor, cynk, żelazo itp .;
• kwasy tłuszczowe, w tym jednonienasycone i wielonienasycone Omega-6 oraz szczególnie cenne Omega-3;
• kwasy organiczne – głównie jabłkowy i winowy;
• garbniki, pektyny, flawonoidy (w tym kwercetyna, która nadaje owocom charakterystyczny żółty kolor), fitosterole, alkaloidy, olejki eteryczne;
• naturalne antybiotyki.

Wszystkie te składniki, dzięki ich wzajemnemu oddziaływaniu i dobrej równowadze, zapewniają wyjątkowe właściwości lecznicze rokitnika zwyczajnego i odpowiednio z niego wykonanej herbaty.

• W szczególności aromatyczny napój przyczynia się do:
• wzmocnienie odporności, mobilizacja systemu obronnego organizmu do walki z „wrogami” zarówno zewnętrznymi (wirusy, bakterie, grzyby chorobotwórcze, różne pasożyty), jak i wewnętrznymi (stany zapalne, nowotwory itp.);
• gojenie ran, wzmacnianie włosów i paznokci, poprawianie ich struktury (uważa się nawet, że regularne przyjmowanie rokitnika spowalnia procesy łysienia u mężczyzn );
• uzupełnienie niedoboru witamin, co jest szczególnie ważne w zimnych porach roku;
• zapobieganie rozwojowi infekcji bakteryjnych, a wraz z pojawieniem się choroby, jej łatwiejszy przebieg i szybki powrót do zdrowia (dzięki składnikom fitonobójczym, które zabijają drobnoustroje);
• obniżenie ciśnienia krwi (kwas oleinowy „odpowiada” za oczyszczanie i rozszerzanie naczyń krwionośnych w owocach rokitnika, dzięki czemu poprawia się przepływ krwi, normalizuje się praca serca);
• rozrzedzenie krwi, zapobieganie powstawaniu zakrzepów krwi;
• eliminacja złego cholesterolu z organizmu, przyspieszenie procesów metabolicznych;
• poprawa funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego, pozbycie się depresji, bezsenności, chronicznego zmęczenia, zwiększenie wytrzymałości, koncentracji itp. (ze względu na tę właściwość, rokitnik często nazywany jest naturalnym biostymulantem);
• normalizacja czynności wątroby (zalecana dla pacjentów z zapaleniem wątroby);
• rozpuszczanie i usuwanie kamieni z pęcherzyka żółciowego i nerek (łagodny efekt moczopędny);
• poprawa ostrości wzroku, zapobieganie zaćmie i zaburzeniom widzenia o zmierzchu, łagodzenie zaczerwienień i obrzęków wokół oczu, rozluźnienie siatkówki, wzmocnienie naczyń ocznych, leczenie zapalenia spojówek (efekt ten zapewnia wysoką zawartość witaminy A, a według niektórych okulistów rokitnik jeszcze bardziej przydatne dla oczu niż jagody);
• odbudowa tkanki chrzęstnej, poprawa stanu z dną moczanową, zapaleniem stawów i innymi chorobami o podobnym charakterze.

Rokitnik jest dobry dla każdego, bez względu na płeć i wiek. Warto jednak powiedzieć kilka słów o tym, dlaczego kobiety zdecydowanie powinny pić herbatę z tej rośliny. Faktem jest, że właściwości przeciwutleniające napoju przyczyniają się do regeneracji komórek, w tym komórek naskórka.

W efekcie przy regularnym stosowaniu herbaty z rokitnika skóra staje się napięta, elastyczna i gładka, znikają przedwczesne zmarszczki i obrzęki.

Na ten napój szczególną uwagę powinny zwrócić nastoletnie dziewczęta cierpiące na trądzik, trądzik i inne problemy wieku dojrzewania, ponieważ może on znacznie poprawić sytuację lub nawet całkowicie rozwiązać nieprzyjemny problem bez dodatkowych leków i zabiegów kosmetycznych.

Pokazano rokitnik i menopauzę. Na tym etapie niezwykle ważne jest, aby kobieta przyjmowała wystarczającą ilość witamin (zwłaszcza C i E), a także minerałów, w szczególności magnezu. A walka z depresją i wahaniami nastroju, które często towarzyszą życiu kobiety w okresie menopauzy, to bonus, którego znaczenia nie sposób przecenić.

Wreszcie herbata z rokitnika, jeśli nie dodasz cukru, miodu, mleka i innych wysokokalorycznych składników, jest doskonałym narzędziem do utrzymania organizmu podczas diety.

Dzięki temu, że rokitnik przyspiesza przemianę materii w organizmie, pokarm jest szybciej wchłaniany, przetworzone produkty są lepiej wydalane, a tłuszcze rozkładane. Ponadto ożywcze właściwości rośliny zapewniają kolejny ważny efekt – chęć aktywnego poruszania się.

Wiadomo, że żadna dieta nie zapewnia utraty wagi, zwłaszcza w dłuższej perspektywie, chyba że łączy się ją z aktywnością fizyczną, ćwiczeniami lub przynajmniej regularnymi i długimi spacerami na świeżym powietrzu.

W celu wzmocnienia „spalania tłuszczu” rokitnika dietetycy zalecają przygotowanie z niego herbaty z dodatkiem cynamonu, imbiru lub świeżo wyciśniętego soku ananasowego lub grejpfrutowego.

Z liśćmi

Większość cennych składników odżywczych rokitnika skoncentrowana jest w owocach, ale bardzo przydatne są również liście , pędy, a nawet kora tej rośliny. Na przykład to w liściach i korze zawarta jest hipofaina alkaloidowa. Substancja ta jest roślinnym analogiem serotoniny, którą często określa się mianem hormonu szczęścia, nastroju i zachowania.

Serotonina chroni człowieka przed depresją, utrzymuje go w dobrym nastroju i chroni przed załamaniami emocjonalnymi. Jeśli w organizmie jest wystarczająca ilość tego hormonu, poprawia się praca mózgu, przyspieszają procesy myślowe, wzrasta koncentracja uwagi i ułatwiają procesy zapamiętywania. Objawami braku serotoniny są odpowiednio depresja, letarg, wahania nastroju.

Innym ważnym składnikiem, w który bogate są liście rokitnika, jest hiporamina. W rzeczywistości nie mówimy o oddzielnym odżywce, ale o bardzo szczególnym kompleksie polifenoli, który, jak się okazało, wykazuje wyraźną aktywność przeciwwirusową. Na bazie ekstraktu z liści rokitnika przygotowuje się nawet preparaty farmakologiczne, które są sprzedawane w aptekach jako lekarstwo na choroby wirusowe: ARVI, grypa, opryszczka zwykła (w tym narządów płciowych) itp.

Ponadto „Hiporamina” jako lek stworzony na bazie surowców ziołowych jest uważana za prawie jedyny środek przeciwwirusowy o udowodnionej skuteczności, którego stosowanie nie jest przeciwwskazaniem w okresie ciąży i karmienia piersią.

Z jagodami

A jednak tradycyjnymi surowcami do produkcji herbaty z rokitnika nie są liście i kora, ale jagody. To właśnie ten napój jest najczęściej używany jako środek przeciw przeziębieniu, tonik, spalacz tłuszczu, tonik, środek immunomodulujący, eliksir młodości i źródło dobrego nastroju.

Regularne spożywanie herbaty z rokitnika poprawia pracę układu pokarmowego, pobudza perystaltykę jelit, normalizuje procesy metaboliczne, zapobiega rozwojowi chorób sercowo-naczyniowych i cukrzycy typu II (niezależnej od insuliny), stymuluje produkcję kolagenu, goi rany, poprawia ukrwienie do mózgu, łagodzi bóle i zawroty głowy, minimalizuje dyskomfort w okresie menopauzy, pomaga zwalczać objawy zatrucia alkoholowego.

Zakup surowców do herbaty

Owoce rokitnika kwitną zwykle późnym latem – wczesną jesienią, ale w celu przygotowania surowców leczniczych należy pozwolić jagodom w pełni dojrzeć , jednocześnie zapobiegając ich gniciu lub spadaniu na ziemię. Dlatego tradycyjnie zbiory rozpoczynają się w październiku, kiedy owoce nabierają jasnopomarańczowego koloru, ale jednocześnie pozostają elastyczne.

Ponieważ jagody rokitnika są raczej niewielkich rozmiarów, trudno jest usunąć każdy okaz z krzaka, a zwykle surowiec zbiera się w całej garści, delikatnie chwytając pęd ręką i „wąchając” go od góry do dołu .

Jest inny sposób na zbieranie rokitnika. Jest mniej powszechny, ale ma też prawo istnieć. Trzeba poczekać na pierwsze prawdziwe przymrozki, aby owoce stały się twarde. Następnie połóż agrofibrę lub inny odpowiedni materiał wokół krzaka i po prostu strząśnij z niego zamrożone jagody .

W tym stanie bardzo łatwo oddzielają się od łodygi. Surowce można przechowywać tylko w zamrażarce , natomiast maksymalny okres przechowywania mrożonego rokitnika wynosi 6 miesięcy.

Jeśli chodzi o pędy i liście, musisz zacząć je zbierać na samym początku przepływu soków – odpowiednio na początku marca i w połowie maja. W tym czasie surowce będą zawierać maksymalną ilość składników odżywczych.

Świeżo zerwane liście, gałęzie i owoce (jeśli nie zdążyły zamarznąć) należy starannie posortować, wysuszyć w zacienionym miejscu, ułożyć w papierowych, lnianych torebkach lub szklanych słoikach i przechowywać z dala od światła słonecznego i wilgoci do następnego sezonu (rok).

Przepisy na herbatę z rokitnika

Istnieje wiele przepisów na herbatę z rokitnika. Technologia ich przygotowania z reguły jest standardowa, zmieniają się głównie tylko dodatki. Poniżej znajdują się najlepsze opcje na drinka od klasyki do egzotycznego, jak mówią, na każdą okazję.

Klasyczna herbata

Klasyczny przepis na herbatę z rokitnika polega na dodaniu leczniczych jagód do zwykłego naparu ze sfermentowanych liści herbaty.

Aby przygotować napój weź:

• czarna herbata: 3 łyżki. ja.;
• owoce rokitnika (świeże, suszone lub mrożone): 150 g;
• miód: 2 łyżki. ja.;
• woda: 0,5 l.

Aby wydobyć wszystkie przydatne substancje z owoców rokitnika, należy je odpowiednio przygotować. Najpierw jagody są dokładnie myte, następnie zagniatane w moździerzu, powstały puree wlewa się do szklanego pojemnika, zalewa gorącą wodą (1/4 ilości podanej w przepisie), przykrywa pokrywką i pozostawia do zaparzenia około 10 minut.

Nie można dopuścić do wrzenia, a ponadto wrzenia rokitnika zwyczajnego, ponieważ w tym przypadku kwas askorbinowy, który jest bardzo bogaty w jagody, prawie całkowicie się rozkłada.

Podczas zaparzania puree w czajniczku parzy się zwykłą czarną herbatę liściastą, napój wlewa się do kubków, uprzednio wkładając 2-3 łyżeczki. puree z rokitnika. Następnie zawartość kubka pozostaje dobrze wymieszać i od razu zacząć pić herbatę. Miód jest używany jako słodzik, ale lepiej jest go jeść z kęsem, inaczej traci swoje dobroczynne właściwości.

Z imbirem

Imbir to azjatycka przyprawa bardzo często stosowana jako dodatek do herbaty. Dzięki niemu napój nabiera przyjemnej ostrości i niesamowicie bogatego aromatu. Ponadto imbir ma ogromną ilość właściwości leczniczych , wśród których chyba najważniejszą jest jego zdolność do zabijania komórek nowotworowych.

Herbata z rokitnika z imbirem jest przygotowywana przy użyciu tej samej technologii co klasyczna, ale w tym przypadku zamiast czarnych liści lepiej jest wziąć zielone (niesfermentowane) liście.

Do wyżej wymienionych proporcji rokitnika i naparu z herbaty wystarczy 2-3 łyżki. l. starty korzeń imbiru (przed nacieraniem nie można go obierać, tylko dokładnie umyć), choć dawkowanie można regulować w zależności od upodobań smakowych.

Starty imbir miesza się z puree z rokitnika, a następnie podaje w taki sam sposób, jak opisano w pierwszym przepisie. W razie potrzeby do kleiku można dodać laskę cynamonu i 1-2 gwiazdki anyżu gwiazdkowatego .

Z cytryną

Dzięki dodatkowi cytryny zapewnia się wzrost zawartości kwasu askorbinowego w napoju. Aby przygotować napój, świeżą cytrynę (1 szt.) należy umyć pod bieżącą wodą, pokroić na dwie połówki i dokładnie wycisnąć sok. Pozostały miąższ wraz ze skórką należy jak najmniej posiekać, wymieszać z przygotowanym puree z rokitnika i dopiero potem zalać niewielką ilością gorącej wody.

Przygotowaną mieszankę cytrynowo-rokitnikową podziel do filiżanek, zalej zaparzoną i odcedzoną czarną herbatę, pozwól napojowi lekko ostygnąć, a następnie do każdej filiżanki dodaj przygotowany sok z cytryny.

Ta technologia pozwala zachować wszystkie zalety rokitnika i cytryny w herbacie.

Tym, którzy nie lubią jeść skórek cytrusowych, można doradzić odsączenie ciasta z mieszanki rokitnika i cytryny, chociaż w tym przypadku produkt końcowy znacznie straci swoją moc leczniczą.

Z herbatą iwana

Rokitnik bardzo dobrze komponuje się z liśćmi herbaty wierzbowej ( wierzbowiec wąskolistny), więc ta kombinacja od dawna jest bardzo popularna zarówno w Rosji, jak i za granicą. Tradycyjnie herbatę wierzbową parzy się nie z owoców, ale z liści rokitnika. Optymalna proporcja to 1 łyżeczka. mieszanka dwóch rodzajów zmiażdżonych liści na filiżankę. Jeśli jednak w przepisie zastąpisz liść rokitnika jagodą, okaże się on nie mniej smaczny.

Technologia przygotowania napojów:

1. Czajniczek zalać wrzątkiem.
2. Umieść przygotowane surowce w pojemniku: herbatę ivan i rokitnik (przy użyciu owoców należy je najpierw zagnieść do stanu puree).
3. Liście herbaty zalać gorącą, ale nie wrzącą wodą, przykryć i pozostawić na 15 do 30 minut, a następnie przelać do filiżanek.
4. Pozostałą fusy w czajniczku można ponownie zalać wodą 1-2 razy.

W przeciwieństwie do napoju z liści herbaty, herbata z rokitnika z wierzbowcem nie traci swoich korzystnych właściwości, jeśli jest parzona zbyt długo, taki lek można wypić w ciągu 24 godzin po przygotowaniu, zarówno na ciepło, jak i na zimno.

Z żurawiną

Żurawina , podobnie jak rokitnik, jest bardzo bogata w witaminę C, to właśnie ten składnik zapewnia wyraźny kwaśny smak jagód. Używając żurawiny do przygotowania herbaty, warto dodać do napoju słodzik, aby zrównoważyć smak. Do tego celu można użyć cukru, ale o wiele korzystniej jest dawać pierwszeństwo słodkim owocom, takim jak pomarańcza czy jabłko.

Wystarczy pokroić takie składniki w duże plastry i włożyć je bezpośrednio do kubka z gotowym napojem. Herbatę z żurawiną i rokitnikiem przygotowuje się według klasycznej receptury, ale podaną ilość jagód (150 g na 0,5 l wody) przyjmuje się jako mieszankę ich dwóch rodzajów, a proporcje mogą być absolutnie dowolne.

Możesz przygotować napój żurawinowo-rokitnikowy bez użycia liści herbaty. W tym przypadku przecier jagodowy natychmiast wkłada się do czajnika, dodaje się laskę cynamonu dla aromatu, zalewa wodą podgrzaną do + 85 ° C, przykrywa i parzy przez 10 minut. Następnie bez wysiłku przelewa się do kubków.

Z owocami róży

Innym sposobem na wzbogacenie herbaty z rokitnika kwasem askorbinowym jest przygotowanie napoju na bazie owoców dzikiej róży . Same jagody dzikiej róży po zaparzeniu nadają bogaty kolor i aromat, dzięki czemu nie ma potrzeby dodawania do nich liści herbaty.

Suszone owoce dzikiej róży (10-15 szt.) Dokładnie posiekać, wlać do czajnika lub termosu, zalać gorącą wodą, przykryć i parzyć ok. 10 minut. Jednocześnie gotuj na parze puree z rokitnika, jak opisano w klasycznej recepturze. Ułóż rokitnik w filiżankach, wlej bulion z dzikiej róży, w razie potrzeby wypij z miodem.

Z miętą

Aby zrobić herbatę z mięty rokitnika, potrzebujesz:

• owoce rokitnika świeże lub mrożone: 3 łyżki. ja.;
• świeża mięta: 5-6 gałązek;
• cytryna: 1 szt .;
• miód: 1 łyżka. ja.;
• czarna herbata: 1 łyżeczka. ze zjeżdżalnią;
• woda: 500 ml.

Technologia gotowania:

1. Oddziel listki mięty od łodyg.
2. Cytrynę umyć, pokroić w plasterki.
3. Umieść miętę i cytrynę w czajniczku i dodaj liść czarnej herbaty.
4. Wlej gorącą wodę do czajnika, przykryj, odstaw na 8-10 minut.
5. Rokitnik opłukać, zmiażdżyć w moździerzu.
6. Wymieszaj puree owocowe z miodem.
7. Umieść mieszankę rokitnika i miodu w filiżankach, zalej zaparzoną herbatę i natychmiast wypij.

Z malinami

Herbata z rokitnika nabiera zupełnie nowego smaku, gdy dodaje się do niej świeże jagody, takie jak maliny. Ale tutaj ważne jest, aby pamiętać, że gorzkie nuty obecne w czarnej herbacie nie łączą się dobrze z delikatnością malin, dlatego lepiej przygotować taki napój z zielonymi lub białymi odmianami lub użyć liści drzew owocowych jako liści herbaty : ta sama malina lub porzeczka .

Herbatę z rokitnika z malinami przygotowuje się w taki sam sposób jak klasyczną, ale świeże jagody nie są gotowane na parze, ale miażdżone w puree i dodawane bezpośrednio do filiżanki przed wlaniem do niej herbaty.

Z melisą

Pomimo tego, że mięta i melisa są bardzo podobne zarówno pod względem wyglądu, jak i zapachu, w rzeczywistości są to zupełnie inne rośliny, chociaż jedną i drugą można śmiało przypisać ziołom leczniczym. Herbatę z rokitnika z melisą można przygotować w taki sam sposób jak miętę, ale istnieją inne przepisy, w tym bez użycia liści herbaty.

Oto najprostszy:

1. Kilka gałązek świeżo pokrojonej melisy (liście razem z szypułką) włożyć do czajniczka, uprzednio parzonego wrzątkiem.
2. Zalej melisę gorącą wodą, przykryj, owinąć ręcznikiem i odstawić na 10-15 minut.
3. Przygotuj i ugotuj puree z rokitnika, korzystając z technologii opisanej w klasycznej recepturze.
4. W filiżankach ułożyć rokitnik, zalać bulionem z melisy.
5. Pij gorący napój, w razie potrzeby przekąskę na miodzie.

Z innymi owocami i roślinami

Podczas przygotowywania herbaty z rokitnika do napoju można dodać inne składniki, zarówno w celu wzmocnienia smaku lub aromatu, jak i wzbogacenia leku o dodatkowe przydatne substancje.

Wśród tych „ulepszaczy” stosuje się w szczególności:

• • różne rodzaje owoców cytrusowych – pomarańcza, grejpfrut, ananas, limonka, kumkwat itp.;
  • przyprawy – goździki, kardamon, pieprz czarny lub czerwony, anyż , tymianek, estragon, lawenda, wiązówka itp.;
  • jagody suszone i świeże – agrest, porzeczki , maliny , truskawki, jarzębina, kalina , goji, dereń , wiciokrzew , berberys;
  • kwiaty (płatki, pąki) – jaśmin, hibiskus, nagietek, nagietki, czarny bez, róża;
  • suszone owoce – suszone morele , rodzynki, suszone śliwki ;
  • zioła lecznicze – rumianek, oregano, ziele dziurawca, werbena;
  • liście lub gałęzie drzew i krzewów owocowych – wiśnie , porzeczki , gruszki , jabłonie .

Miłośnicy egzotyki mogą poeksperymentować nasycając napój bardziej nietypowymi nutami chili lub suszonego czosnku (dobrze komponują się z imbirem). Nie ma poważnych ograniczeń przy wyborze składników do herbaty z rokitnika. Ważne jest tylko, aby smak i zapach użytych dodatków były dobrze połączone i wywoływały przyjemne emocje podczas procesu picia herbaty.

Jedna z najlepszych receptur na zrobienie zdrowego napoju polega na łączeniu równych części liści, jagód i kory roślin. Wszystkie składniki należy zmiażdżyć, wlać do termosu, napełnić wodą w ilości 3 łyżeczek. mieszankę na 500 ml płynu, zamknąć, odstawić na 2 godziny, następnie przecedzić, przelać do filiżanek i wypić podjadając miód.

Dla tych, którym smak takiego naparu jest zbyt „nudny”, wskazane jest wzbogacenie go dowolnymi dodatkami tradycyjnymi dla herbat ziołowych według własnego uznania.

Przeciwwskazania i możliwe szkody

Bezpośrednim przeciwwskazaniem do stosowania rokitnika i przygotowywanych z niego potraw lub napojów jest indywidualna nietolerancja. W takim przypadku szkoda spowodowana przez roślinę leczniczą może być większa niż korzyść.

• • Konieczne jest wykluczenie stosowania herbaty z rokitnika na okres zaostrzenia choroby:
  • z wrzodem, zapaleniem żołądka, zapaleniem trzustki i innymi patologiami układu pokarmowego, zwłaszcza na tle zwiększonej kwasowości;
  • zatrucie pokarmowe z towarzyszącym rozstrojem żołądka;
  • kamica moczowa i kamica żółciowa.

Herbata z rokitnika to jeden z nielicznych produktów, który łączy właściwości lecznicze z doskonałym smakiem. Do przygotowania leku nadają się prawie wszystkie nadziemne części rośliny, a proces technologiczny trwa zaledwie kilka minut. A dzięki dodaniu dodatkowych składników, których lista jest ograniczona tylko wyobraźnią gospodyni, napój zawsze może okazać się nowy, jasny i niezapomniany.