Enzymy wątrobowe u dorosłych i dzieci. Enzymy, za pomocą których można ocenić stan wątroby

Wątroba to narząd, od którego prawidłowego funkcjonowania zależy nie tylko samopoczucie i zdrowie człowieka, ale także jego życie. Prawidłowy przebieg wszystkich procesów biochemicznych zapewniają enzymy (czasami zwane także enzymami), a wśród nich są takie, które na podstawie miejsca ich pojawienia się w określonym stężeniu można ocenić stan wątroby, a czasem charakter procesu patologicznego. Z reguły obecność i ilość enzymów we krwi określa się w toku badań biochemicznych (w życiu codziennym – „testy biochemiczne”).

Z funkcjonalnego i anatomicznego punktu widzenia enzymy można podzielić na trzy grupy:

  • Sekrecja (syntetyzowana w narządzie i normalnie przedostaje się do krwiobiegu przez ściany naczyń włosowatych).
  • Wydalanie (syntetyzowane w narządzie i normalnie wydzielane do światła przewodów lub narządów pustych).
  • Wskaźnik (są syntetyzowane i pełnią swoje funkcje wewnątrzkomórkowo – i pojawiają się we krwi i innych płynach ustrojowych tylko w wyniku uszkodzenia odpowiednich komórek).
  • Biochemiczne badanie krwi jest jedną z najskuteczniejszych metod diagnozowania chorób wątroby. Analiza biochemiczna pomaga zawęzić listę diagnostyki różnicowej, w razie potrzeby wysłać pacjenta na dodatkowe badanie, a czasem postawić diagnozę. Ogólnie metoda pokazuje, w jakim stężeniu enzymy każdej z trzech grup są obecne w surowicy krwi. W procesach patologicznych stężenie enzymów wydzielniczych spada, wydalanie – wzrasta, a wskaźnik – staje się wykrywalny lub znacznie wzrasta.

    Czy obniżona czynność wątroby oznacza obniżoną czynność wątroby? Nie, nie jest. Te enzymy nie są produktem charakteryzującym syntetyczną funkcję wątroby. Dlatego ich zmniejszona ilość nie wskazuje na upośledzenie funkcji wątroby. Aby ocenić, w jaki sposób wątroba syntetyzuje określone substancje, analizują poziom białka (białko całkowite, albuminy, globuliny), czynniki krzepnięcia krwi, protrombinę, fibrynogen, cholesterol.

  • Transaminaza asparaginianowa (AST), wcześniejsza nazwa – aminotransferaza asparaginianowa (AsAT).
  • Transaminaza alaninowa (ALT), wcześniejsza nazwa – aminotransferaza alaninowa (ALT).
  • Enzymy zapewniają reakcję transaminacji, tj. Dwukierunkowe przeniesienie grupy aminowej z aminokwasów do ketokwasu. Transaminacja odgrywa ważną rolę w metabolizmie, ponieważ zapewnia syntezę i niszczenie poszczególnych aminokwasów w organizmie. Aktywacja transaminaz jest jednym z wewnętrznych czynników detoksykacji, gdyż w warunkach odurzenia endogennego prowadzi do zmniejszenia ilości toksycznych amin biogennych, a także utylizacji amoniaku. To podstawa działania odtruwającego witaminy B6 (pirydoksyny), ponieważ jej aktywna postać jest koenzymem wszystkich transaminaz.

    Największą aktywność AST obserwuje się w sercu, wątrobie, mięśniach szkieletowych, tkance nerwowej i nerkach. Wewnątrzkomórkowo AST, jak również ALT, występuje w postaci dwóch izoenzymów: cytozolowego i mitochondrialnego.

    Najczęściej bada się aktywność transaminaz w diagnostyce różnicowej patologii serca i wątroby. Miocyty zawierają znacznie więcej AST niż ALT, a w hepatocytach jest odwrotnie. Dlatego w zawale mięśnia sercowego aktywność AST we krwi będzie znacznie wyższa niż ALT, aw wirusowym zapaleniu wątroby aktywność ALT będzie wyższa niż AST.

    Stosunek aktywności AST do ALT wyraża się tzw. „Współczynnikiem de Ritis” (DRr): jego wartość wynosi zwykle 1/3. Zwiększa się wraz z ciężkim uszkodzeniem tkanki wątroby, któremu towarzyszy śmierć hepatocytów i zawał mięśnia sercowego; i zmniejsza się – z nieskomplikowanym uszkodzeniem wątroby.

    W przypadku zapalenia wątroby pacjent może nie mieć żółtaczki, a poziom bilirubiny może być prawidłowy – ale stężenie transaminaz wzrasta. Może to wskazywać na następujące procesy patologiczne:

  • ostre wirusowe, toksyczne, pierwotniakowe, grzybicze zapalenie wątroby.
  • Stężenie transaminaz we krwi może przejściowo wzrosnąć przy dnie moczanowej, rozległych urazach mięśni, miopatiach, oparzeniach, zapaleniach mięśni, chorobach związanych z rozpadem czerwonych krwinek.

    Nieprawidłowe poziomy ALT i AspAT we krwi niekoniecznie oznaczają problemy z wątrobą; przyczyną może być inny narząd, który z kolei wpływa na wątrobę.

    Dehydrogenaza glutaminianu (GLDH)

    Większość transaminaz wykorzystuje ketoglutaran jako akceptor grup aminowych i tworzy kwas glutaminowy. Oksydacyjna deaminacja tego kwasu z utworzeniem ketoglutaranu i amoniaku jest katalizowana przez enzym dehydrogenazę glutaminianową (GlDH) zawierający cynk . Ten mitochondrialny enzym zaangażowany w wymianę aminokwasów występuje głównie w wątrobie.

    Występuje w niewielkich ilościach w tkance nerwowej, mięśniach szkieletowych, mięśniu sercowym i gruczole sutkowym. Dlatego GlDH jest uważany za enzym specyficzny dla narządu, który jest wykrywany w surowicy krwi tylko w chorobach wątroby. Ponieważ enzym jest mitochondrialny, stopień wzrostu jego stężenia odzwierciedla głębokość rozpadu hepatocytów i nasilenie procesu patologicznego.

    Transpeptydaza gamma-glutamylowa (GGTP)

    Transpeptydaza gamma-glutamylowa (GGTP). Katalizuje transfer aminokwasów przez błonę komórkową, a także uczestniczy w mikrosomalnych procesach oksydacyjnych. GGTP to enzym związany z błoną. W znaczących stężeniach GGTP występuje w wątrobie, trzustce, nerkach i prostacie (dlatego u mężczyzn aktywność GGTP we krwi jest dwukrotnie większa niż u kobiet). W komórkach innych tkanek GGTP jest zawarty w niewielkich ilościach.

    Zasadniczo aktywność GGTP jest obecna w błonach komórek o wysokiej zdolności wydzielniczej lub wchłaniania: takich jak komórki nabłonka dróg żółciowych, komórki bliższych kanalików nerkowych, tkanka groniasta trzustki i jej przewodów oraz rąbek szczoteczkowy komórek jelitowych.

    Zmiany aktywności GGTP we krwi mają dużą wartość diagnostyczną w chorobach wątroby i dróg żółciowych. Enzym jest bardziej wrażliwy na zaburzenia czynności wątroby niż ALT i AST. GGTP jest szczególnie wrażliwy na wpływ na wątrobę długotrwałego spożywania alkoholu. U osób nadużywających alkoholu poziom GGTP w surowicy koreluje z ilością spożytego alkoholu. Test jest cenny w kontroli objawów odstawienia: zaprzestanie spożywania alkoholu zmniejsza aktywność enzymu o połowę w ciągu 10 dni.

    Dehydrogenaza mleczanowa (LDH)

    Dehydrogenaza mleczanowa (LDH) to enzym, który katalizuje eliminację wodoru z cząsteczki kwasu mlekowego (mleczanu). Ta reakcja jest jedną z najważniejszych w procesie beztlenowego (beztlenowego) metabolizmu glukozy. LDH jest szeroko rozpowszechniony w tkankach organizmu. Najwyższą aktywność LDH stwierdzono w nerkach, mięśniu sercowym, mięśniach szkieletowych i wątrobie. Jest zawarty nie tylko w surowicy krwi, ale także w znacznych ilościach w erytrocytach.

    Większość ludzkich narządów i tkanek zawiera pięć izoenzymów LDH. Charakter widma izoenzymów LDH i rodzaj metabolizmu w tkankach są ze sobą skorelowane: w tkankach o metabolizmie głównie tlenowym (serce, mózg, nerki) izoenzymy LDH1 i LDH2 mają najwyższą aktywność LDH; aw tkankach z wyraźnym metabolizmem beztlenowym (wątroba, mięśnie szkieletowe) dominują izoenzymy LDH4 i LDH5. We krwi zdrowej osoby stale znajduje się wszystkie pięć izoenzymów LDH, dlatego zwykle mierzy się całkowitą (całkowitą) aktywność LDH.

    Co to są enzymy wątrobowe

    Ze względu na swoją funkcję enzymy znajdują się wewnątrz komórki, na błonie komórkowej, wchodzą w skład różnych struktur komórkowych i uczestniczą w reakcjach zachodzących w jej obrębie. W zależności od pełnionej funkcji wyróżnia się następujące grupy:

  • syntetazy – biorą udział w syntezie molekularnej;
  • transferazy – transportowe części cząsteczek;
  • oksydoreduktazy – wpływają na reakcje redoks w komórce;
  • liazy – tworzą dodatkowe wiązania molekularne.
  • Wiele enzymów wymaga do działania dodatkowych kofaktorów. Wszystkie witaminy i minerały odgrywają swoją rolę.

    Jakie enzymy są używane w diagnostyce

    Patologicznym procesom towarzyszy pojawienie się zespołów cholestazy i cytolizy. Każdy z nich charakteryzuje się własnymi zmianami parametrów biochemicznych enzymów surowicy.

    Zespół cholestatyczny to zaburzenie wydzielania żółci. Decyduje o tym zmiana aktywności następujących wskaźników:

  • wzrost enzymów wydalniczych (fosfataza alkaliczna, GGTP, 5-nukleotydaza, glukuronidaza);
  • zwiększona bilirubina, fosfolipidy, kwasy żółciowe, cholesterol.
  • Zespół cytolityczny mówi o zniszczeniu hepatocytów, zwiększeniu przepuszczalności błon komórkowych. Stan rozwija się z wirusowymi, toksycznymi uszkodzeniami. Charakteryzuje się zmianą wskaźników enzymów – ALT, AST, aldolaza, LDH.

    Fosfataza alkaliczna może pochodzić z wątroby lub kości. Na cholestazę wskazuje równoległy wzrost GGTP. Aktywność wzrasta wraz z guzami wątroby (zażółcenie może się nie pojawić). Jeśli nie ma równoległego wzrostu bilirubiny, można przypuszczać rozwój amyloidozy, ropnia wątroby, białaczki lub ziarniniaka.

    GGTP wzrasta jednocześnie ze wzrostem fosfatazy zasadowej i wskazuje na rozwój cholestazy. Izolowany wzrost GGTP może być spowodowany nadużywaniem alkoholu, kiedy nadal nie ma dużych zmian w tkance wątroby. Jeśli rozwinie się zwłóknienie, marskość wątroby lub alkoholowe zapalenie wątroby, w tym samym czasie wzrasta poziom innych enzymów wątrobowych.

    Transaminazy są reprezentowane przez frakcje ALT i AST. Aminotransferaza asparaginianowa znajduje się w mitochondriach wątroby, serca, nerek i mięśni szkieletowych. Uszkodzeniu ich komórek towarzyszy uwolnienie dużej ilości enzymu do krwi. Aminotransferaza alaninowa jest enzymem cytoplazmatycznym. Jego bezwzględna ilość jest niewielka, ale zawartość w hepatocytach jest najwyższa w porównaniu z mięśniem sercowym i mięśniami. Dlatego wzrost ALT jest bardziej specyficzny dla uszkodzenia komórek wątroby.

    Zmiana stosunku AST / ALT ma znaczenie. Jeśli wynosi 2 lub więcej, oznacza to zapalenie wątroby lub marskość wątroby. Szczególnie wysokie enzymy obserwuje się w zapaleniu wątroby z aktywnym zapaleniem.

    Dehydrogenaza mleczanowa jest enzymem cytolizy, ale nie jest swoista dla wątroby. Może wzrosnąć u kobiet w ciąży, noworodków, po ciężkim wysiłku fizycznym. LDH znacząco wzrasta po zawale mięśnia sercowego, zatorowości płucnej, rozległych urazach z rozluźnieniem mięśni, z niedokrwistością hemolityczną i megaloblastyczną. Poziom LDH jest stosowany w diagnostyce różnicowej choroby Gilberta – zespołowi cholestazy towarzyszy normalny wskaźnik LDH. W innych żółtaczkach LDH na początku pozostaje niezmieniony, a następnie wzrasta.

    Diagnostyka i normy

    W tabeli przedstawiono prawidłowe parametry biochemiczne charakteryzujące czynność wątroby

    U mężczyzn do 45 U / L u kobiet do 34 U / L U mężczyzn do 37 U / L U kobiet do 30 U / L Współczynnik zapalenia (stosunek AST / ALT) U mężczyzn 10-71 U / L u kobiet 6-42 U / L

    Enzymy wątrobowe podczas ciąży

    Większość parametrów laboratoryjnych w czasie ciąży pozostaje w normie. Jeśli występują niewielkie wahania enzymów, znikają one wkrótce po porodzie. W trzecim trymestrze możliwy jest znaczny wzrost fosfatazy alkalicznej, ale nie więcej niż 4 normy. Wynika to z uwolnienia enzymu przez łożysko.

    Wzrost innych enzymów wątrobowych, zwłaszcza w pierwszej połowie ciąży, powinien wiązać się z rozwojem patologii wątroby. Może to być uszkodzenie wątroby spowodowane ciążą – cholestaza wewnątrzwątrobowa, tłuszczowa hepatoza. Ponadto zmiana analiz pojawi się z ciężką gestozą.

    Enzymy wątrobowe to cząsteczki białek, które są biologicznie czynnymi substancjami, które wchodzą w reakcje biochemiczne i je wspomagają. Izolowane są enzymy komórkowe, wydzielnicze i wydalnicze. Te pierwsze powstają i działają w cytoplazmie komórki. Pozostałe dwie grupy pochodzą z gruczołu do krwiobiegu, gdzie pełnią swoje funkcje. Normalne wskaźniki i patologie układów enzymatycznych wątroby można badać za pomocą osocza krwi. Wyizolowane są z niego następujące enzymy:

  • Transaminaza alaninowa (ALT). Norma to 0,1-0,45 mmol / (godzina * l). Enzym znajduje się również w mięśniu sercowym, mięśniach szkieletowych, mózgu i nerkach.
  • Transaminaza asparaginianowa (AST). Górna granica peptydu wynosi 0,1-0,68 mmol / (godzina * l). Enzym znajduje się w trzustce, mięśniu sercowym, nerkach i mięśniach szkieletowych.
  • Fosfataza. Katalizatory znajdują się również w nerkach, kościach, gruczole sutkowym, jelitach i łożysku. Normalny poziom ALP wynosi od 0,5 do 1,3, a kwasowy 0,025-0,12 mmol / (godzina * l).
  • Transpeptydaza gamma-glutamylowa. Wskaźnik peptydu we krwi dochodzi do 100 MO.
  • Kinaza kreatynowa. Zawartość białka we krwi jest znikoma. Jest syntetyzowany przez hepatocyty, komórki mięśnia sercowego, śledzionę, przeponę, płuca i nerki.
  • Dehydrogenaza mleczanowa. Katalizator jest tetramerem złożonym z 4 podjednostek.
  • Cholinesteraza. Normalna wartość w osoczu krwi wynosi 5400-12900 IU / l.
  • Funkcje enzymów wątrobowych

    Konieczność wykonania badania krwi określa lekarz prowadzący.

    Aktywność peptydów zależy od homeostazy organizmu. Istnieją takie cechy funkcjonalne różnych substancji enzymatycznych:

  • ALT i AST. Katalizatory są odpowiedzialne za przyspieszenie metabolizmu w erytrocytach, hepatocytach i kardiomiocytach.
  • Fosfatazy alkalicznej. Peptyd przenosi niezbędne substancje przez błonę komórkową do cytoplazmy.
  • Kwaśna fosfataza. Cząsteczki CF wchodzą w procesy hydrolizy.
  • Transpeptydaza gamma-glutamylowa. Jest katalizatorem procesów zachodzących w przewodzie pokarmowym.
  • Kinaza kreatynowa. Peptyd pomaga w tworzeniu wiązań chemicznych między trójfosforanem adenozyny a kreatyną. W ten sposób syntetyzowany jest difosforan adenozyny.
  • Dehydrogenaza mleczanowa. Zapewnia odwrotną konwersję mleczanu do cząsteczek pirogronianu.
  • Cholinesteraza. Katalizuje reakcję hydrolizy acetylocholiny.
  • Przyczyny naruszenia produkcji

    Transaminazy wątrobowe są uwalniane z hepatocytów, gdy komórki są uszkodzone. Enzymy dostają się do krwiobiegu, gdzie ich stężenie stopniowo wzrasta. Wraz ze wzrostem ilości enzymów wątrobowych mówią o zespole cytolizy. Śmierć komórek może być spowodowana przez autoimmunologiczne, toksyczne lub wirusowe zapalenie wątroby, marskość wątroby i nowotwory złośliwe. U dzieci najczęstszą przyczyną wzrostu enzymów wątrobowych jest zespół acetonowy (naruszenie metabolizmu tłuszczów). Wyróżnia się również grupę patologii genetycznych, w których poziom enzymów pozostaje stabilnie wysoki przez całe życie. Aby uzyskać wysokiej jakości diagnozę, należy zwrócić uwagę na następujące możliwe przyczyny wzrostu ilości enzymów:

  • Ilość enzymów zależy od wielu czynników.
  • Intensywność wysiłku fizycznego w przeddzień oddania krwi żylnej do analizy biochemicznej.
  • Cykl menstruacyjny u kobiet. W określonej fazie stężenie enzymów wzrasta.
  • Właściwości odżywcze. Analiza jest wykonywana na czczo, aby składniki żywności nie wpływały na wynik.
  • Ciąża. Podczas ciąży zmieniają się procesy metaboliczne w organizmie kobiety.
  • Objawy zaburzeń produkcji

    Jeśli stężenie enzymów we krwi jest zwiększone, pojawia się ciężkość w okolicy nadbrzusza, bóle i pękanie w prawym podżebrzu. A także żółtaczkowy kolor skóry i białek oczu, krwotoki z małych naczyń podskórnych. Objawy wskazują na zapalenie wątroby i zniszczenie komórek narządów. W przypadku długotrwałego zapalenia wątroby u osoby rozwija się niewydolność wątroby. Dzięki niemu poziom wszystkich enzymów zostanie obniżony. Dlatego w klinice terapeutycznej ważne jest poznanie objawów marskości wątroby – ostrego powiększenia brzucha w postaci wodobrzusza, żylaków przełyku i jelit, zażółcenia skóry i twardówki, drobnych krwotoków na skórze.

    W przypadku marskości wątroba przechodzi kilka patologicznych etapów; na ostatnim etapie liczba cząsteczek enzymatycznych może być normalna, ale narząd gwałtownie maleje, staje się grudkowaty i stopniowo obumiera.

    Objawy nieprawidłowości

    Zwykle nie są to objawy, które pomagają określić wzrost aktywności enzymów wątrobowych, ale testy, ponieważ proces przebiega niezauważalnie przez człowieka. W przypadku uszkodzenia narządów zachodzą zmiany patologiczne. Oznaki zapalenia wątroby i innych chorób wątroby pomogą określić odchylenia od normy:

  • Słaby apetyt, całkowite odrzucenie niektórych pokarmów.
  • Duży brzuch, widoczna siatka żył pod skórą.
  • Niestrawność, nudności, wymioty.
  • Następuje odpływ krwi z błon śluzowych.
  • Jasne odchody o nienaturalnym kolorze, często w kolorze szarawym.
  • Zastosowanie w diagnostyce

    Aby zidentyfikować szereg patologii, stosuje się enzymy wątrobowe należące do grupy transferaz, których funkcją jest transport odcinków cząsteczek. Dla każdego związku istnieje określona zawartość, często wyrażana w IU / litr krwi. Jeśli interesuje Cię, jakie enzymy wątrobowe musisz przyjąć, lepiej najpierw skonsultować się z lekarzem.

    Zazwyczaj przyszłe matki są badane na zawartość transpeptydazy gamma-lutamylowej lub GGT. Oblicza się zawartość fosfatazy alkalicznej, aby określić ognisko układu wytwarzania żółci i wydalania. Często wymagane jest dodatkowe sprawdzenie liczby trójglicerydów i cholesterolu.

    Zwykle podczas postawienia diagnozy bada się tylko dwa enzymy wątrobowe, wykonuje się analizę ALT i AST. Obliczając poziom aktywności tych pierwiastków, można wcześnie zidentyfikować problemy z wątrobą. Małe odchylenia od normy nie zawsze wskazują na rozwój patologii. Podobne objawy można zaobserwować u nastolatków lub przy zwiększonym wysiłku fizycznym.

    ALT bierze udział w rozkładaniu alaniny, a AST rozkłada aminokwas asparaginowy. Jeśli badanie krwi na te enzymy wątrobowe wykazało wzrost wskaźników, oznacza to śmierć dużej liczby komórek. Proces ten jest spowodowany patologiami, które powodują martwicę tkanek lub uraz.

    Jeśli skontaktujesz się z niezależnym laboratorium, koszt analizy enzymów wątrobowych we krwi zaczyna się od 100 rubli. Cena jest wskazana w obliczeniu, że nie wszystkie enzymy są testowane, ale tylko dwa główne. W prywatnych klinikach ceny są wyższe i zaczynają się od 300 rubli. Po otrzymaniu wyników lekarz raczej nie będzie w stanie od razu postawić dokładnej diagnozy. Być może będziesz musiał przejść dodatkowe badania, na przykład, aby wykonać test na inne enzymy.

    Współczynnik De Ritis

    Główne enzymy wątrobowe wpływają na biochemiczne badanie krwi. Ich stosunek nazywany jest współczynnikiem de Ritis – testem obliczającym choroby, które nie są rozpoznawane podczas standardowego badania. Prawidłowe wartości AST i ALT to proporcja enzymów wątrobowych, która wynosi 0,9-1,8. Stężenie ALT w tkankach wątroby jest maksymalne, podczas gdy główna ilość drugiej występuje w mięśniu sercowym.

    Jeśli ilość ALT przekracza dopuszczalny zakres, taka manifestacja sygnalizuje rozwój wirusowego zapalenia wątroby lub marskości. Przyczyną mogą być również zaburzenia w układzie krążenia. Jeśli aktywność enzymu wątrobowego AST jest podwyższona, możliwe są choroby wątroby, układu sercowo-naczyniowego. Często takie wyniki testów wskazują na długotrwałe stosowanie leków przeciwgorączkowych lub hormonalnych.

    Ponieważ stężenie AST jest wyższe w mięśniu sercowym, ALAT znajduje się w wątrobie, wzrost niektórych enzymów wątrobowych będzie dokładnie wskazywał na narząd, który przeszedł patologiczne zmiany. Na przykład stosunek ALT i ACAT równy jeden wskazuje, że stężenie aminotransferazy alaninowej jest wyższe lub równe zawartości drugiego enzymu.

    Oznacza to, że pacjent ma ostre zapalenie wątroby. Przy tylko dwukrotnym wzroście ALAT u pacjenta rozpoznaje się zawał mięśnia sercowego. Jeśli ALT jest ponad 2 razy wyższe niż AST, osoba nadużywa alkoholu. Gdy zawartość AST jest wyższa, u pacjenta może rozwinąć się marskość wątroby.

    Metody redukcji wskaźników

    Ważne jest, aby zmniejszyć wpływ substancji toksycznych na organizm. Przepisywanie farmakoterapii powinno być wykonywane wyłącznie przez lekarza, który nie przepisuje niezgodnych leków. Kiedy dana osoba przyjmuje leki, we krwi zaczynają wytwarzać się wątrobowe enzymy mikrosomalne, w tym cytochrom.

    Neutralizują toksyczne substancje, które zatruwają organizm. Niektóre substancje hamują cytochrom, zwiększając tym samym wchłanianie składników. Inni, wręcz przeciwnie, zwiększają aktywność tych enzymów, w wyniku czego przyspiesza się wydalanie leków.

    Dieta o niskiej zawartości enzymów w wątrobie pozwoli pozbyć się niedoboru witamin. Pacjentom nie wolno spożywać napojów alkoholowych i tłustych potraw. Aby zrekompensować brak witaminy B6, musisz zwiększyć spożycie następujących pokarmów:

    Kiedy następuje wzrost, spadek enzymów wątrobowych jest możliwy tylko przy szybkim leczeniu patologii, która spowodowała naruszenie. Konieczne jest również przyjmowanie hepatoprotektorów, które mają pozytywny wpływ na stan wątroby oraz witaminę D.

    Enzymy wątrobowe i ich znaczenie

    Enzymy wątrobowe to substancje ożywiające organizm. Biorąc pod uwagę, ile i jakie reakcje chemiczne katalizują enzymy wątrobowe, dzieli się je na typy.

    Aminotransferaza alaninowa

    Enzym zawarty jest w wewnętrznym środowisku hepatocytów gruczołów. Odpowiada za produkcję glikogenu (forma magazynowania węglowodanów w organizmie). Jeśli rozwijający się proces infekcyjny uszkodzi błonę hepatocytów, wówczas aminotransferaza alaninowa przedostaje się do krwi. Nieprawidłowy poziom ALT we krwi umożliwia ocenę pochodzenia nieprawidłowości w narządzie. Mogą być spowodowane wirusowym zapaleniem wątroby, narkotykami, chorobą alkoholową itp.

    Enzymy wątrobowe we krwi zwiększają się nie tylko z powodu niewydolności wątroby. Na przykład ich poziom może wzrosnąć w wyniku chorób serca. Dlatego rozpoznanie ustala się na podstawie wywiadu chorobowego pacjenta oraz wyników innych badań.

    Aminotransferaza asparaginianowa

    W przeciwieństwie do ALT ten enzym wątrobowy, który bierze udział w wymianie aminokwasów, znajduje się w komórkach innych narządów (płuc, serca, nerek, trzustki, mięśni szkieletowych). Dlatego nienormalnie wysoka aktywność transaminaz we krwi może wskazywać na chorobę jednego lub nawet kilku z tych narządów.

    Fosfatazy alkalicznej

    Enzym jest określany skrótem ALP. Znajduje się w błonie komórkowej wewnątrzwątrobowych dróg żółciowych.

    Enzymy (enzymy wątrobowe) są produkowane w dużych ilościach i dostają się do krwiobiegu. Kiedy funkcje tego narządu są upośledzone, niektóre enzymy zwiększają lub zmniejszają się we krwi, co wskazuje na chorobę.

    Komórki mają cienkie odrosty, dzięki czemu tworzy się obwódka podobna do rzęs. Na tej granicy znajduje się ALP. Po uszkodzeniu dróg żółciowych w wątrobie enzym ten dostaje się do krwiobiegu.

    Fosfataza alkaliczna zapewnia oddzielenie substancji fosforanowych od estrów i ich dostarczenie do tkanek organizmu. Promuje proces żółciowy.

    Rozszyfrowanie biochemii krwi: norma i patologia

    Wykonuje się badanie krwi na enzymy wątrobowe w celu wyjaśnienia chorób narządów i oceny pracy dróg żółciowych:

  • Aminotransferazy – normalna wartość stosunku ALT i AST według współczynnika de Ritis 1,3. W przypadku niewydolności wątroby postać spada. Stawka AST wynosi od 15 do 40 U / l. Wraz ze śmiercią hepatocytów aktywność enzymu wzrasta 5-10 razy. Wskaźnik ALT we krwi wynosi od 10 do 40 U / l. Wzrost objętości enzymów o 5 lub więcej razy wskazuje na ostrą chorobę wątroby.
  • Fosfataza alkaliczna – u zdrowej osoby mieści się w przedziale od 30 do 90 U / L. Wartość, która wzrosła o 2-3 razy, wskazuje na uszkodzenie tkanki kostnej lub początek niewydolności wątroby.
  • Glutamylotransferaza – dopuszczalny wskaźnik wynosi od 167 do 1800 nmol / l, w zależności od płci. Jego wzrost dwa lub więcej razy wskazuje na infekcję. Enzym ten jest wrażliwy na alkohol, co jest brane pod uwagę podczas przeprowadzania diagnostyki różnicowej.
  • Cholinesteraza – u osób zdrowych poziom substancji wynosi od 5800 do 11800 U / L (inaczej dla mężczyzn i kobiet). Ostry spadek jego ilości wskazuje na przewlekłą chorobę gruczołu.
  • Dodatkowe objawy

    Wzrost objętości pośredniej bilirubiny we krwi może wskazywać na naruszenie funkcji antytoksycznej wątroby lub rozwój niedokrwistości hemolitycznej. Wzrost bilirubiny bezpośredniej zwykle wskazuje na niedrożność dróg żółciowych. Z tego powodu substancja nie jest wydalana z wydzielinami wątrobowymi, ale jest częściowo wchłaniana do krwiobiegu.

    Dlaczego można podnieść poziom enzymów

    Podwyższony poziom enzymów wątrobowych może wskazywać na pewne patologie w organizmie człowieka. Niewielki wzrost enzymów we krwi obserwuje się przy stosowaniu jakichkolwiek leków (sulfonamidy, leki przeciwbólowe), gromadzeniu się substancji toksycznych (nadmierne spożycie alkoholu i ciężkiego jedzenia). Wyraźny nadmiar enzymów prawie zawsze wskazuje na rozwój chorób:

  • guzy o złośliwym i łagodnym charakterze;
  • Poziomy AspAT, AlAT i fosfatazy alkalicznej mogą wzrosnąć u kobiet w ciąży. W oczekiwaniu na dziecko organizm kobiety pracuje z podwójnym obciążeniem, wątroba jest szczególnie ciężka. Niewielki nadmiar tych enzymów we krwi nie stanowi wyraźnego zagrożenia, ale jeśli poziom enzymów jest znacznie zwiększony, może to wskazywać na rozwój cukrzycy ciążowej, zapalenie dróg żółciowych.

    Jakie testy należy zdać

    Najczęstszym testem określającym obecność choroby jest biochemia krwi. Jest przepisywany w przypadku podejrzenia jakiejkolwiek patologii w ludzkim ciele, a także w celu zapobiegania. Lekarz zwraca uwagę na wskaźniki AST i ALT we krwi ludzkiej oraz poziom fosfatazy zasadowej. Enzymy te są mierzone w U / L (jednostka międzynarodowa na litr).

    W męskiej i żeńskiej połowie populacji wskaźniki enzymów różnią się nieznacznie:

  • Dla mężczyzn norma wynosi od 10 do 40 U / L ALT i od 15 do 30 U / L AST.
  • W przypadku kobiet wskaźnik ALT wynosi od 12 do 32 U / l i od 20 do 40 U / l AST.
  • Wraz ze wzrostem wskaźników AST rozważane jest uszkodzenie komórek wątroby (mechaniczne lub martwicze).
  • Podwyższony poziom ALT wskazuje na rozwój procesu zakaźnego w organizmie.
  • Enzymy, takie jak dehydrogenaza glutaminianowa i dehydrogenaza mleczanowa, są również uważane za ważne wskaźniki enzymów wątrobowych. GDG u kobiet nie powinno przekraczać 3 U / L, a u mężczyzn 4 U / L. Poziom LDH jest normalny – 140-350 U / l. Znaczny nadmiar tych enzymów wskazuje na rozwój procesów zakaźnych, nowotwory onkologiczne, zatrucie substancjami toksycznymi i dystrofię narządu miąższowego (wątroby).

    Bardzo ważnym wskaźnikiem w biochemicznym badaniu krwi jest poziom fosfatazy alkalicznej. Dla populacji męskiej ta substancja nie powinna przekraczać 120 U / L, dla kobiet Fosfataza zasadowa powinna być mniejsza niż 90 U / L Przekroczenie tego enzymu 3-4 razy więcej niż norma wskazuje na problemy z odpływem żółci (zapalenie dróg żółciowych, kamienie w woreczku żółciowym itp.).

    Stosunek AST do ALT

    W analizie biochemicznej krwi zawsze brane są pod uwagę wskaźniki AST i ALT, odchylenia tych enzymów pozwalają wyjaśnić naruszenia występujące w danym narządzie:

  • AST występuje we wszystkich tkankach ludzkiego ciała, ale mięsień sercowy (mięsień sercowy) zawiera większość tego enzymu. Dlatego nadmiar tej substancji wskazuje na chorobę serca.
  • Enzym ALT w największych ilościach zawarty jest tylko w wątrobie, dlatego znaczny przekroczenie jego normy wskazuje na naruszenie pracy tego narządu miąższowego.
  • Stosunek AST i ALT w języku medycznym nazywany jest współczynnikiem de Ritis, dlatego za pomocą biochemicznego badania krwi można określić, który narząd jest dotknięty. W przypadku problemów z sercem poziom AST wzrasta nawet 8-10 razy bardziej niż norma, a ALT tylko 1,5-2 razy więcej. Przy takich wskaźnikach u pacjenta zdiagnozowano zawał serca.

    W przypadku chorób wątroby, na przykład zapalenia wątroby, obraz jest odwrotny:

  • ALT wzrasta do 8-10 razy, a AST tylko do 2-4 razy.
  • W większości przypadków współczynnik de Ritis ma zmniejszoną wartość, ponieważ enzym ALT zwiększa się częściej niż AST.
  • Ale w przypadku niektórych chorób (alkoholowe zapalenie wątroby, marskość wątroby, uszkodzenie tkanki mięśniowej) wzrasta poziom AST, co umożliwia odróżnienie jednej patologii od drugiej.
  • U osoby zdrowej współczynnik de Ritis nie przekracza 0,91-1,75. Jeśli współczynnik przekroczył dopuszczalną wartość, zdiagnozowano u osoby problemy z czynnością serca. W przypadku zawału serca współczynnik de Ritis (stosunek AST do ALT) będzie większy niż 2. Jeśli współczynnik jest poniżej normy, u pacjenta zdiagnozowano dysfunkcję wątroby (na przykład w zapaleniu wątroby typu A lub B stosunek AST do ALT będzie wynosił od 0,55 do 0,83) …

    Każda osoba, nawet ta, która uważa się za całkowicie zdrową, musi regularnie wykonywać biochemiczne badanie krwi na obecność enzymów wątrobowych. Narząd miąższowy nie ma zakończeń nerwowych, dlatego bardzo często wątroba może nie boleć i nie przeszkadzać osobie przez długi czas. Tylko badanie krwi na wskaźniki enzymów wątrobowych może ujawnić obecność poważnych chorób, co pozwoli pacjentowi rozpocząć jak najwcześniej i jak najskuteczniej leczenie patologii.

    Objawy kliniczne

    Odchyleniu tych wskaźników od normy towarzyszy pojawienie się wielu objawów u osoby. Na tle wzrostu enzymów wątrobowych pojawiają się następujące alarmujące objawy:

  • Znaczący spadek stopnia sprawności.
  • Bolesne odczucia w okolicy brzucha.
  • Siniaki, które pojawiają się bez wyraźnego powodu.
  • W niektórych przypadkach podwyższona aktywność enzymów wątrobowych nie jest związana z żadnymi objawami.

    Farmakoterapia

    Ważne jest, aby zrozumieć, że wzrost enzymów wątrobowych jest objawem jednej z chorób narządów. Dopiero po zidentyfikowaniu pierwotnej przyczyny lekarz opracowuje najskuteczniejszy schemat leczenia.

    Każda z chorób wątroby wymaga specjalnego podejścia. Schemat leczenia marskości wątroby obejmuje następujące punkty:

  • Przyjmowanie leków przeciwwirusowych, immunomodulujących lub hormonalnych (w zależności od etiologii choroby).
  • Wstrzyknięcia lub doustne podanie interferonów (Viferon, Genferon, Cycloferon).
  • Przyjmowanie hepaprotektorów („Gepabene”, „Karsil”, „Ursosan”, „Heptral”).
  • Ponadto lekarz anuluje wszystkie leki, do stosowania których nie ma oczywistych wskazań. Konieczne jest również przestrzeganie diety terapeutycznej i całkowite porzucenie napojów zawierających alkohol.

    Leczenie ostrego zapalenia wątroby obejmuje następujące czynności:

  • Dożylne podanie roztworu glukozy i kwasu askorbinowego.
  • Przyjmowanie lub podawanie leków przyspieszających wydostawanie się szkodliwych związków z organizmu (z toksycznym zapaleniem wątroby).
  • Przyjmowanie leków przeciwhistaminowych („Zodak”, „Zirtek”, „Fenistil”).
  • Podawanie środków przeciwzapalnych i odczulających.
  • W zależności od etiologii choroby i jej nasilenia, lekarz może dostosować schemat leczenia.

    Leczenie zwyrodnienia tłuszczowego narządu składa się z następujących etapów:

  • Odbiór niezbędnych fosfolipidów („Essentiale Forte”, „Phospholipiale”). Leki należące do tej grupy przyczyniają się do odbudowy komórek wątroby.
  • Przyjmowanie najsilniejszych hepaprotektorów („Rezalut”, „Antral”, „Phosphogliv”). Mają silny pozytywny wpływ na narząd.
  • Odbiór immunomodulatorów („Kogotsel”, „Amiksin”, „Arbidol”).
  • Stosowanie leków żółciopędnych („Allohol”, „Flamin”).
  • Stosowanie suplementów diety („Zosterin-Ultra”, „Tantal”, „Sylimaryna”).
  • Leczenie żółtaczki obturacyjnej obejmuje detoksykację, leczenie przeciwbakteryjne i infuzję. Jeśli są nieskuteczne, wskazana jest interwencja chirurgiczna. W przypadku tej dolegliwości konieczne jest również przestrzeganie ścisłej diety i całkowite wykluczenie spożywania napojów alkoholowych.

    Schemat leczenia cholestazy obejmuje następujące pozycje:

  • Przyjmowanie leków, których aktywnym składnikiem jest kwas ursodeoksycholowy (Ursofalk, Ursodez, Ursosan).
  • Stosowanie cytostatyków („Casodex”, „Cisplacel”).
  • Przyjmowanie lub dożylne podawanie hepaprotektorów.
  • Tak więc taktyka leczenia pacjentów z podwyższonymi enzymami wątrobowymi (AST, ALT, ALP, LDH itp.) Zależy bezpośrednio od przyczyny, która spowodowała początek stanu patologicznego. We wszystkich przypadkach lekarz, nie czekając na wyniki kompleksowego badania, zaleca dostosowanie diety i diety. Celem stosowania diety leczniczej jest zmniejszenie obciążenia chorego narządu, przyspieszenie usuwania szkodliwych związków i zapobieganie odkładaniu się tłuszczu.

    Okres rekonwalescencji: cechy odżywcze

    W przypadku chorób wątroby lekarze przepisują tabelę numer 5. To dość trudna, ale zbilansowana dieta. Jego główną zasadą jest wykluczenie z diety produktów spożywczych, które zawierają dużą ilość tłuszczu, „złego” cholesterolu, purynę i kwas szczawiowy. Substancje te mają negatywny wpływ na wątrobę i uniemożliwiają odbudowę jej komórek.

  • Konieczne jest zmielenie jak największej ilości (lepiej zmielić) pokarmów roślinnych bogatych w błonnik. Mięso należy pokroić na małe porcje.
  • Musisz jeść do 5 razy dziennie. Ponadto wielkość jednej porcji nie powinna przekraczać 200 g.
  • Dopuszczalne jest tylko ciepłe jedzenie. Nie zaleca się spożywania dań zimnych ani zbyt gorących.
  • Produkty mogą być gotowane, pieczone, gotowane na parze lub duszone. Z diety należy wykluczyć potrawy smażone.
  • Maksymalna dopuszczalna dzienna ilość soli to 10 g.
  • Ważne jest przestrzeganie reżimu picia. Każdego dnia musisz spożywać do 2,5 litra czystej niegazowanej wody.

    Podczas leczenia chorób wątroby zaleca się preferowanie następujących pokarmów:

  • Ryż, kasza manna, płatki owsiane i kasza gryczana.
  • W trakcie leczenia oraz w okresie rekonwalescencji zabrania się spożywania pokarmów drażniących komórki wątroby i zwiększających obciążenie zdrowych hepatocytów. Konieczne jest wykluczenie z menu:

  • Kapusta biała (nieprzetworzona termicznie).
  • Produkty mleczne o dużej zawartości tłuszczu.
  • Wszystkie zupy powinny być w słabym bulionie. Zaleca się, aby mięso całkowicie ugotować osobno, a następnie pokroić na małe kawałki i dodać do gotowego dania.

    Zwiększony poziom enzymów u kobiet w ciąży i dzieci

    W okresie ciąży konieczne jest kilkakrotne wykonanie biochemicznego badania krwi. Jeśli aktywność enzymów wątrobowych jest podwyższona w czasie ciąży, oznacza to rozwój procesu patologicznego lub niekontrolowane przyjmowanie leków.

    Najczęściej u kobiet w ciąży diagnozuje się lecznicze zapalenie wątroby. W okresie rodzenia narząd doznaje zwiększonego obciążenia, a niewielkie zwiększenie dawki nawet przepisanego przez lekarza leku prowadzi do ciężkiego zatrucia. Jeśli w czasie ciąży aktywność enzymów wątrobowych jest podwyższona, konieczne jest dostosowanie schematu dawkowania lub zaprzestanie przyjmowania leków. Antybiotyki, glikokortykosteroidy, NLPZ, leki przeciwdrgawkowe i przeciwgruźlicze, diuretyki mogą powodować odchylenie od normy.

    Podwyższona aktywność enzymów wątrobowych u dziecka może być również wynikiem przyjmowania leków (przeciwbólowych, statyn, sulfonamidów). Ponadto spożycie tłustych potraw może powodować odchylenie od normy. Aby wykluczyć poważne choroby, pediatra przepisuje kompleksowe badanie. Jeśli dziecko ma podwyższone enzymy wątrobowe, analiza zapalenia wątroby jest obowiązkowa.

    Rodzaje enzymów – błonowe, cytoplazmatyczne i mitochondrialne

    Enzymy mogą znajdować się w błonie, cytoplazmie lub mitochondriach hepatocytów. Każdy enzym ma swoje ścisłe miejsce. Łatwo uszkodzone enzymy znajdują się w błonie lub cytoplazmie hepatocytów. Do tej grupy należą – dehydrogenaza mleczanowa, aminotransferaza i fosfataza alkaliczna. Ich aktywność wzrasta w klinicznie bezobjawowej fazie choroby. W przypadku przewlekłego uszkodzenia wątroby zwiększa się aktywność enzymów mitochondrialnych ( mitochondria są organellami komórki), do których należy mitochondrialna AST. W przypadku cholestazy wzrasta aktywność enzymów żółciowych – fosfatazy alkalicznej.

    Aldolaza fruktozowo-monofosforanowa (FMFA) – norma, skutkuje chorobami wątroby

    Zwykle krew zawiera śladowe ilości. Określenie aktywności FMFA służy do diagnostyki ostrego zapalenia wątroby. Jednak w większości przypadków oznaczenie aktywności tego enzymu służy do identyfikacji patologii zawodowej u osób pracujących z chemikaliami toksycznymi dla wątroby.
    W ostrym zakaźnym zapaleniu wątroby aktywność aldolazy fruktozowo-monofosforanowo-aldolowej zwiększa się dziesięciokrotnie, a po ekspozycji na toksyny w niskich stężeniach (przewlekłe zatrucie toksynami) – tylko 2-3 razy.

    Aktywność enzymatyczna w różnych patologiach wątroby i dróg żółciowych

    W tabeli przedstawiono stosunek wzrostu aktywności różnych enzymów w niektórych patologiach wątroby i dróg żółciowych.

    Uwaga: ↑ – niewielki wzrost aktywności enzymu, ↑ ↑ – umiarkowany, ↑ ↑ larg – silny wzrost aktywności enzymu, – brak zmiany aktywności.
    Rozważaliśmy główne enzymy, których aktywność może pomóc we wczesnej diagnostyce lub diagnostyce różnicowej różnych chorób wątroby. Niestety nie wszystkie enzymy są wykorzystywane w klinicznej diagnostyce laboratoryjnej, co ogranicza zakres patologii, które można wykryć na wczesnym etapie. Biorąc pod uwagę tempo rozwoju nauki i techniki, możliwe jest, że w najbliższych latach metody oznaczania niektórych enzymów zostaną wprowadzone do praktyki instytucji medycznych i diagnostycznych o szerokim profilu.

    Transpeptydaza gamma-glutamylowa we krwi

    GGT zwykle wzrasta wraz z alkaliczną fosfatazą. Wskaźniki te wskazują na rozwój cholestazy i możliwe choroby układu żółciowego. Jeśli poziom tego enzymu zostanie zwiększony w izolacji, istnieje ryzyko niewielkiego uszkodzenia tkanki wątroby w początkowych stadiach alkoholizmu lub innego zatrucia. W poważniejszych patologiach następuje jednoczesny wzrost enzymów wątrobowych.

    Grupa specjalna – enzymy mikrosomalne

    Mikrosomalne enzymy wątrobowe to szczególna grupa białek wytwarzanych przez retikulum endoplazmatyczne. Biorą udział w reakcjach neutralizujących ksenobiotyków (substancje obce dla organizmu i mogące wywoływać objawy zatrucia). Procesy te przebiegają dwuetapowo. W wyniku pierwszego z nich rozpuszczalne w wodzie ksenobiotyki (o niskiej masie cząsteczkowej) są wydalane z moczem. Substancje nierozpuszczalne przechodzą szereg przemian chemicznych przy udziale enzymów mikrosomalnych wątroby, a następnie są wydalane z żółcią do jelita cienkiego.

    Głównym pierwiastkiem wytwarzanym przez retikulum endoplazmatyczne komórek wątroby jest cytochrom P450. W leczeniu niektórych chorób stosuje się leki będące inhibitorami lub induktorami enzymów mikrosomalnych. Wpływają na aktywność tych białek:

  • inhibitory – przyspieszają działanie enzymów, dzięki czemu substancje czynne leków są szybciej wydalane z organizmu (ryfampicyna, karbamazepina);
  • induktory – zmniejszają aktywność enzymów (flukonazol, erytromycyna i inne).
  • WAŻNY! Przy wyborze schematu leczenia jakiejkolwiek choroby brane są pod uwagę procesy indukcji lub hamowania enzymów mikrosomalnych. Jednoczesne podawanie leków z tych dwóch grup jest przeciwwskazane.

    Enzymy wątrobowe są ważnym wskaźnikiem diagnostycznym do wykrywania chorób wątroby. Jednak do kompleksowego badania konieczne jest również przeprowadzenie dodatkowych testów, w tym USG. Ostateczna diagnoza jest dokonywana na podstawie analiz klinicznych i biochemicznych krwi, moczu i kału, USG narządów jamy brzusznej, w razie potrzeby – RTG, CT, MRI lub inne dane.

    Zalecenia dotyczące zwiększania ALT

    Gdy parametry biochemiczne krwi odbiegają od normalnych, przeprowadza się dodatkowe badania w celu ustalenia dokładnej przyczyny dotkniętego narządu, ciężkości choroby. Schemat kursu terapeutycznego zależy od konkretnego problemu pacjenta.

    W przypadku uszkodzenia wątroby zawsze przepisywane są hepatoprotektory – Essentiale Forte, Heptral, Karsil – chronią komórki wątroby, zapobiegają niszczeniu, przyspieszają procesy regeneracji, przywracają funkcjonowanie narządu.

    Dodatkowe zalecenia obejmują dietę, odrzucenie złych nawyków – alkohol, palenie. Tylko w kompleksie można przywrócić komórki wątroby, normalizować funkcjonowanie narządu.

    Taktyki zarządzania pacjentami

    Przy określaniu podwyższonych enzymów wątrobowych lekarz przepisuje szereg dodatkowych badań w celu wyjaśnienia stanu pacjenta. Specjalista natychmiast zaleca rozpoczęcie leczenia od korekty diety. Celem jest zmniejszenie obciążenia wątroby, zmniejszenie poziomu w niej złogów tłuszczu, usunięcie toksyn i toksyn.

    Ważne jest, aby zwiększyć ilość spożywanych warzyw. Szczególnie przydatne są szpinak, kapusta, sałata, mniszek lekarski. Musisz także zwiększyć ilość spożywanych pokarmów zawierających przeciwutleniacze (awokado, orzechy).

    Dzienne menu powinno zawierać co najmniej 50 g błonnika pokarmowego, w szczególności błonnika. Substancje te oczyszczają organizm ze „złego” cholesterolu i przyczyniają się do normalizacji dróg żółciowych. Pokarmy bogate w błonnik:

    Leczenie obejmuje spożycie wystarczającej ilości białka, ponieważ to właśnie substancje białkowe są uważane za niezbędną podstawę do odbudowy uszkodzonych hepatocytów. Jednak ile tego powinno być obecne w codziennej diecie, powie lekarz. Ważne jest, aby nie spożywać zbyt dużo, aby nie przeciążać mechanizmu przetwarzania białek wątrobowych.

    Musisz pić wystarczająco dużo czystej wody. Codziennie należy wypijać do 2 litrów płynu: na czczo, przed każdym posiłkiem, przed aktywnością fizyczną i po niej, przed wieczornym odpoczynkiem.

    Testy laboratoryjne w kierunku chorób wątroby

    Znaczenie wskaźników laboratoryjnych dla uszkodzenia wątroby jest niepodważalne, co świadczy o wielości metod badania materiału biologicznego. Wielofunkcyjność wątroby, jej bezpośredni udział w wielu procesach zapewniających żywotną aktywność organizmu, sugeruje zmianę (spadek lub wzrost) wskaźników w obecności patologii.

    Źródłem informacji jest wyraźne odzwierciedlenie negatywnych przemian zachodzących pod wpływem czynników hepatotropowych w danych jakościowych i ilościowych. Dlatego sama koncepcja badań krwi jest polisemantyczna: służą różnym celom, a metod i metod badawczych jest wiele.

    Mikroskopia, koagulogram czy badania hormonalne mają różną wartość diagnostyczną i informacyjną. Metody pozyskiwania materiału biologicznego mogą się różnić. Analizę może wykonać osoba, która wylicza wskaźnik ilościowy w okularze mikroskopu oraz technik uruchamiający złożoną instalację. Określenie patologii wątroby na podstawie parametrów krwi odbywa się na kilka sposobów:

  • Ogólne badanie krwi (CBC), dziś nie jest zbyt pouczające, ale jest niezbędne w kilku sytuacjach – wskazuje na obecność stanu zapalnego, ze względu na przekształcenie kilku wskaźników w kierunku wzrostu lub spadku – szybkości sedymentacji erytrocytów, poziomu hemoglobiny i stopnia rozwoju leukocytozy. Im większe odchylenie od wartości odniesienia (wzrost), tym wyraźniej wykrywa się obecność zapalenia, tym większe jest prawdopodobieństwo obecności choroby.
  • W niektórych przypadkach zalecany jest enzymatyczny test immunologiczny, na przykład, jeśli to konieczne, w celu określenia wiarygodnego czynnika powodującego pojawienie się zapalenia. Ponieważ lista przyczyn rozwoju negatywnego procesu (wzrostu) może zawierać niezliczone punkty, przeprowadza się badanie na obecność w płynie humoralnym przeciwciał wytwarzanych przez układ odpornościowy w odpowiedzi na obecność czynnika chorobotwórczego – choroby zakaźnej, wirusa określonego typu. Wchodzą do organizmu z zewnątrz lub stają się wynikiem dziedzicznej patologii przenoszonej na poziomie genów. Dziś za pomocą testu ELISA można również wykryć patologie autoimmunologiczne.
  • Biochemiczne badanie krwi to szczegółowa definicja zwiększonych lub zmniejszonych danych biomateriału, która pozwala potwierdzić lub zaprzeczyć wstępnym założeniom z wykorzystaniem danych uzyskanych dla różnych pozycji. To właśnie to badanie służy jako podstawa do wyznaczenia testów czynności wątroby.
  • Diagnostyka chorób wątroby przebiega w kilku etapach, chociaż na istotnym etapie zmiany wystarczy, aby hepatolog przeprowadził badanie wizualne i badanie palpacyjne, aby upewnić się, że patologia wątroby jest obecna.


    Aleksandra Kowalski

    Edytor serwisu

    Rate author
    iHerba Polska