Cynk to ogólna charakterystyka pierwiastka, właściwości chemiczne cynku i jego związków. Wodorotlenek cynku

Czym jest cynk w swojej zwykłej postaci? Jest to srebrno-niebieski metal, który w powietrzu szybko pokrywa się ochronną warstwą tlenku. Z tego powodu wydaje się, że nie jest zbyt błyszczący. Jednak już po usunięciu warstwy cynk wykazuje właściwości wszystkich metali – piękny charakterystyczny połysk i połysk.

W naturze występuje w składzie wielu minerałów i rud. Tak więc najczęstsze z nich to:

W rudach mieszanych cynk występuje zwykle razem z jego stałymi towarzyszami, takimi jak:

W sumie w skorupie ziemskiej ten metal stanowi 0,076%. To nieco więcej niż miedź. W wodzie morskiej znajduje się również 0,07 mg / l tej substancji.

Wzór na cynk jako prostą substancję to Zn. Sieć krystaliczna jest sześciokątna, gęsta. Rodzaj wiązania chemicznego jest metaliczny.

Element cynkowy: charakterystyczny

Ten element znajduje się w układzie okresowym w drugiej grupie, podgrupie bocznej. Numer seryjny to 30, masa cynku to 65,37. Jedyny i stały stopień utlenienia to +2. Elektroniczna konfiguracja zewnętrznej warstwy atomu to 4s2.

W tabeli cynk, miedź, kadm, chrom, mangan i wiele innych to metale przejściowe. Obejmują one wszystkie te, w których elektrony wypełniają zewnętrzne i przedzewnętrzne podpoziomy energii d i f.

Metale przejściowe obejmują grupę platynowców (złoto, iryd, pallad, platynę, osm i inne). Wszystkie z nich charakteryzują się tworzeniem związków kompleksowych, w których działają jako czynniki kompleksujące o różnych liczbach koordynacyjnych. Wszystko to jest charakterystyczne dla rozważanego przez nas elementu.

Istnieje 5 naturalnie stabilnych izotopów o liczbach masowych od 64 do 70,65 Zn jest radioaktywny z okresem półtrwania 244 dni.

Krótka historia odkrywania pierwiastków

Czym jest cynk, ludzie wiedzieli przed naszą erą. W końcu to właśnie wtedy nauczyli się używać stopów zawierających ten metal. Egipcjanie używali rud zawierających miedź i cynk, dodawali je do stopów i otrzymywali bardzo mocny, odporny na utlenianie materiał. Znaleziono artykuły gospodarstwa domowego, naczynia wykonane z tego materiału.

Nazwa cynk znajduje się w pismach lekarza Paracelsusa z XVI wieku naszej ery. W tym samym okresie Chińczycy zaczęli aktywnie wykorzystywać metal, odlewając z niego monety. Stopniowo wiedza o tej substancji i jej dobrych właściwościach technicznych jest przekazywana do Europy. Następnie w Niemczech i Anglii dowiedzieli się, czym jest cynk i gdzie można go stosować.

Mosiądz był jednym z pierwszych i najbardziej znanych stopów używanych od czasów starożytnych na Cyprze, a później w Niemczech i innych krajach.

Nazwa pochodzi od łacińskiego zincum, ale etymologia nie jest do końca jasna. Istnieje kilka wersji.

  • Z niemieckiego zinke, co tłumaczy się jako „krawędź”.
  • Z łaciny cynk, co oznacza „biały kwiat”.
  • Starożytne germańskie zinco, co tłumaczy się jako „tablica”, „brzydota”.
  • Obecną nazwę element zyskał dopiero na początku XX wieku. Wartość jonów cynku w organizmie człowieka również stała się znana dopiero stosunkowo niedawno (XX wiek). Wcześniej z tym pierwiastkiem nie wiązały się żadne dolegliwości.

    Wiadomo jednak, że już w starożytności wiele ludów stosowało zupy z jagnięciny jako sposób na wyleczenie z choroby i szybki powrót do zdrowia. Dziś możemy powiedzieć, że efekt został osiągnięty za sprawą jonów cynku, których w tym naczyniu jest całkiem sporo. Pomógł przywrócić krążenie krwi, złagodzić zmęczenie i pobudzić aktywność mózgu.

    Właściwości chemiczne

    W normalnych warunkach powierzchnia kawałka metalu zostaje natychmiast pokryta szarobiałym, matowym nalotem – tlenkiem cynku. Wynika to z faktu, że tlen znajdujący się w powietrzu natychmiast utlenia czystą substancję.

    Jeśli czysty metal jest przechowywany przez długi czas na otwartym, wilgotnym powietrzu, wówczas jego zniszczenie nastąpi pod wpływem dwutlenku węgla. Cynk jako prosta substancja reaguje z:

    Nie reaguje z azotem. Jeśli weźmiemy absolutnie czysty chemicznie cynk, to nie reaguje on z żadną z wymienionych substancji.

    Jest oczywiste, że cynk jest metalem amfoterycznym. W reakcji z alkaliami tworzy złożone związki – hydroksocynkany.

    Właściwości fizyczne

  • Temperatura topnienia – 420 ° C (należy do grupy metali niskotopliwych).
  • Po podgrzaniu do 100-150 ° C zwiększa się ciągliwość i plastyczność, można wykonać drut i zawinąć go w folię.
  • Ponad 200 ° C można łatwo zmielić na szary proszek, który traci swoją plastyczność.
  • Przewodność cieplna jest dobra, podobnie jak pojemność cieplna.
  • Te parametry fizyczne pozwalają na stosowanie metalu w związkach z innymi pierwiastkami. Na przykład szeroko znanym stopem cynku jest mosiądz.

    Rola biologiczna

    Czym jest cynk z medycznego i biologicznego punktu widzenia? Czy ma to znaczenie dla życia organizmów i jakie to wspaniałe? Okazuje się, że jony cynku muszą być obecne w organizmach żywych. W przeciwnym razie deficyt doprowadzi do następujących konsekwencji:

    Głównymi miejscami koncentracji jonów cynku w organizmie człowieka są trzustka, wątroba i mięśnie. Jest to również metal, który jest częścią większości enzymów (na przykład anhydrazy węglanowej). Dlatego większość reakcji katalizy zachodzi z udziałem cynku.

  • Weź udział w syntezie męskich hormonów i nasienia.
  • Weź udział w rozkładzie cząsteczek alkoholu w organizmie.
  • Są bezpośrednimi uczestnikami syntezy wielu hormonów (insuliny, hormonu wzrostu, testosteronu i innych).
  • Bierze udział w hematopoezy i gojeniu uszkodzonych tkanek.
  • Reguluje wydzielanie gruczołów łojowych, utrzymuje prawidłowy wzrost włosów i paznokci oraz wspomaga procesy regeneracyjne w skórze.
  • Ma zdolność usuwania toksyn z organizmu i wzmacniania układu odpornościowego.
  • Wpływa na kształtowanie się smaku, a także węchu.
  • Bierze udział w procesach transkrypcji, wymiany witaminy A, syntezie i rozpadzie kwasów nukleinowych.
  • Bierze udział we wszystkich etapach wzrostu i rozwoju komórek, a także towarzyszy procesowi ekspresji genów.
  • Wszystko to po raz kolejny udowadnia, jak ważny jest ten metal. Jego rola w systemach biologicznych została wyjaśniona dopiero w XX wieku. Wielu kłopotów i dolegliwości w przeszłości można by było uniknąć, gdyby ludzie wiedzieli o kuracji preparatami na bazie cynku.

    Jak możesz utrzymać wymaganą ilość tego pierwiastka w organizmie? Odpowiedź jest oczywista. Musisz jeść pokarmy zawierające cynk. Lista może być długa, dlatego wskażemy tylko te, w których maksymalna ilość danego elementu to:

    Wodorotlenek cynku, charakterystyka, właściwości i produkcja, reakcje chemiczne.

    Wodorotlenek cynku jest substancją nieorganiczną o wzorze chemicznym Zn (OH) 2.

    Wodorotlenek cynku w standardowych warunkach jest bezbarwnymi kryształami, jest substancją amorficzną. Obecnie znanych jest 5 modyfikacji polimorficznych, z których tylko modyfikacja za pomocą układu rombowego jest stabilna. Wodorotlenek cynku jest praktycznie nierozpuszczalny w wodzie, wykazuje właściwości amfoteryczne (z przewagą zasadowych).

  • Oddziaływanie rozpuszczalnych soli cynku z alkaliami:
  • Właściwości fizyczne wodorotlenku cynku

    Nazwa parametru: Synonimy i nazwy w obcym języku bezbarwne kryształy trygonalne Stan skupienia (przy 20 ° C i ciśnieniu atmosferycznym 1 atm.) Gęstość (stan skupienia – ciało stałe, 20 ° C), kg / m3 Gęstość (stan skupienia – ciało stałe, przy 20 ° C) ° C), g / cm3 Rozpuszczalność w wodzie, g / 100 ml

    Właściwości fizyczne

    Właściwości chemiczne wodorotlenku cynku. Reakcje chemiczne wodorotlenku cynku

    Wodorotlenek cynku jest zasadą amfoteryczną, to znaczy ma właściwości zarówno zasadowe, jak i kwaśne.

    Wodorotlenek cynku jest słabą nierozpuszczalną zasadą.

    Właściwości chemiczne wodorotlenku cynku są podobne do właściwości innych amfoterycznych wodorotlenków metali. Dlatego charakteryzuje się następującymi reakcjami chemicznymi:

    1. reakcja wodorotlenku cynku i wodorotlenku sodu:

    W wyniku reakcji powstaje czterowodorotlenocynkan sodu. W reakcji stosuje się stężony roztwór wodorotlenku sodu.

    2. reakcja wodorotlenku cynku i wodorotlenku potasu:

    W wyniku reakcji powstaje czterowodorotlenocynkan sodu.

    3. reakcja wodorotlenku cynku i kwasu fosforowego:

    W wyniku reakcji powstaje ortofosforan cynku i woda.

    4. reakcja wodorotlenku cynku i kwasu azotowego:

    W wyniku reakcji powstaje azotan cynku i woda.

    Reakcje wodorotlenku cynku z innymi kwasami przebiegają podobnie.

    5. reakcja wodorotlenku cynku i jodowodoru:

    W wyniku reakcji powstaje jodek cynku i woda.

    6. wodorotlenek cynku i reakcja tlenku węgla:

    W wyniku reakcji powstaje diwodorotlenek cynku i woda. Podczas reakcji wodorotlenek cynku jest stosowany jako szlam.

    7. Reakcja rozkładu termicznego wodorotlenku cynku:

    W wyniku reakcji powstaje tlenek cynku i woda.

    Krótka charakterystyka wodorotlenku cynku

    Wodorotlenek cynku to biała substancja nieorganiczna.

    Wzór chemiczny wodorotlenku cynku to Zn (OH) 2.

    Występuje naturalnie w postaci rzadkich minerałów, takich jak aszowerit i suityt.

    Wodorotlenek cynku służy do syntezy różnych związków cynku, głównie soli.

    Wodorotlenek cynku służy do syntezy różnych związków cynku, głównie soli.

    Reakcje, w których bierze udział wodorotlenek cynku

  • Na2 [Zn (OH) 4] + 2HCl -> 2NaCl + Zn (OH) 2 „| v” + 2H2O
  • Na2 [Zn (OH) 4] + CO2 -> Na2CO3 + Zn (OH) 2 ″ | v ”+ H2O
  • {M} (OH) 2 + H2 {X} = {M} {X} + 2H2O, gdzie M = Mg Ca Ba Sr Cu Zn;> X = SO4 SO3 CO3

  • Aleksandra Kowalski

    Edytor serwisu

    Rate author
    iHerba Polska