Niesamowita bylina z rodziny jaskier – ciemiernik. Niemniej jednak miłośnicy tej rośliny uprawiają ją nie tylko dla urody, ale także dla przywrócenia zdrowia. Ciemiernik od czasów Awicenny był stosowany w medycynie ludowej, ale ponieważ roślina jest trująca, a wiedza o jego stosowaniu nie była dostępna dla wszystkich, zainteresowanie nią zostało utracone. Ostatnio jednak dawna chwała ciemiernika ponownie ożywiła go.
Chociaż teraz roślina ta jest ceniona głównie za efekt dekoracyjny i niezwykłą zdolność kwitnienia w listopadzie, a nawet styczniu.
Opis
Helleborus to łacińska nazwa ciemiernika i czasami nazywana jest również domem zimowym lub „różą Chrystusa” , ponieważ cieszy się kwitnieniem w miesiącach zimowych. W naturze obszar występowania ciemiernika to górzyste regiony krajów śródziemnomorskich, a także Bałkany i Azja.
Ciemiężyca może rosnąć od 20 do 50 cm i wygląda jak zwarty krzew zielny. Brak łodygi wszystkich ciemierników, liście i szypułki wyrastają z okolic rozety korzeniowej, ale system korzeniowy jest silnie rozwinięty, chociaż nie dociera do głębokiego podłoża w glebie. Krzew zielny ma wiele liści o ciemnozielonym kolorze, są gęste i skórzaste w dotyku, mają długi ogonek u podstawy i są rozcięte.
Kwiat ciemiernika może mieć różne kolory – wszystko zależy od jego odmiany, teraz jest co najmniej 22 odmiany.
Kształt kwiatu ma strukturę miseczkowatą, płatki są liczne, zaokrąglone, w niektórych odmianach mogą być podwójne, ale w rzeczywistości są to działki kwiatu, a prawdziwe płatki są przekształcane w nektarniki. Pąki tworzą się na szczycie łodygi. Kwiaciarnie uwielbiają tę roślinę, ponieważ jej kwitnienie zaczyna się bardzo wcześnie, gdy śnieg nie stopił się całkowicie, a trawa nie urosła. Wyjaśnia to wysoka odporność rośliny na niskie temperatury i brak wilgoci.
Rodzaje i odmiany
Wygląd rośliny zależy od jej odmiany. Do tej pory hodowcy wyhodowali różne formy hybrydowe przez krzyżowanie, z których niektóre nadal nie mają nazwy.
Czarny
Helleborus Niger to ciemiernik czarny, swoją nazwę zawdzięcza temu, że jego masywny, ale krótki korzeń jest koloru czarnego. Ale kwiaty tego gatunku są białe lub biało-różowe. Czarne odmiany ciemiernika mają odmiany hybrydowe zwane Helleborus Nigristern i Helleborus Nigercors.
Ciemiernik czarny jest uważany nie tylko za najpopularniejszy, ale także za jeden z najpiękniejszych gatunków.
Ta wiecznie zielona bylina osiąga nie więcej niż 30 cm wysokości i może żyć bez przesadzania w jednym miejscu przez co najmniej 10 lat. Kwiaty takiej rośliny są dość duże – po całkowitym otwarciu ich średnica sięga 7-8 cm, podczas gdy szypułki rozciągają się do 30-50 cm Warto zauważyć, że u czarnych ciemierników szypułki patrzą w górę i nie wychylają się w dół, jak u większości innych gatunków. Okres kwitnienia rozpoczyna się na początku kwietnia i trwa 12-14 dni. Pod koniec kwitnienia na kwiatach tworzą się jajniki owocowe z nasionami.
Płytki liściowe kwiatu są gęste, jakby wykonane ze skóry, mają piękny ciemny szmaragdowy kolor. Ich żywotność trwa do momentu kwitnienia, po czym liście powoli zaczynają obumierać, ale wiosną zastępują je nowe i świeże okazy. Roślina dobrze radzi sobie z zimowymi przymrozkami i może przetrwać przeziębienia do -35 ° C.
Agrotechnologia jego uprawy nie należy do najprostszych, ponieważ kwiat wymaga ciągłego poluzowywania i nawożenia, ponadto czarne odmiany ciemiernika są często atakowane przez ślimaki i ślimaki.
Double Ellen Pink
Helleborus Double Ellen Pink to odmiana ciemiernika z płatkami różowych pereł o podwójnej strukturze. Kwiaty są duże, do 6-7 cm średnicy, osadzone na wysokich szypułkach. Roślina może osiągnąć wysokość 35-40 cm, kwitnienie rozpoczyna się na przełomie kwietnia i maja. Nawet gleba gliniasta nadaje się do uprawy tej rośliny wieloletniej, ale należy ją dobrze wykopać dużą ilością próchnicy.
W ogrodzie Double Ellen Pink można sadzić w zacienionych miejscach obok krzewów i drzew ogrodowych. Ciemiernik dobrze znosi długie okresy suszy, ale jeśli rośnie po słonecznej stronie, ważne jest dla niego regularne podlewanie.
Mrozoodporność pozwala krzewom zielnym dobrze znosić zimę i nie jest wymagane okrywanie rośliny do zimowania.
Abchaski
Helleborus abchasicus rośnie dziko na Zakaukaziu. Bylina może osiągnąć od 30 do 50 cm wysokości, jej kwiaty są czerwone lub ciemnoróżowe, ich średnica jest dość duża – 8 cm, u ciemiernika abchaskiego kolor liści może łączyć odcienie zielone i fioletowe, a szypułki są ciemnofioletowe i dorastają do 40 cm Pierwsze pąki tego typu ciemiernika pojawiają się na przełomie kwietnia i maja, owoce powstają w środku lata. Okres kwitnienia jest dość długi i trwa około 6 tygodni.
Abchaski ciemiernik dziko rosnący ma również ogrodnicze formy kulturowe, które pojawiły się w wyniku prac selekcyjnych.
orientalny
Helleborus orientalis to wiecznie zielona bylina, czasami nazywana także chińską. Nie różni się dużymi rozmiarami, a jego zielny krzew nie przekracza 30 cm.Kwitnienie u ciemiernika wschodniego rozpoczyna się w pierwszej dekadzie kwietnia, kwiaty są średniej wielkości, ale ich kolor może być biały, kremowy, fiołkoworóżowy.
Ten dziki gatunek ma wiele odmian hybrydowych. Oto kilka z nich.
- Helleborus Pink Spotted Lady – dorasta do 40-45 cm, kwitnie na początku kwietnia, ma kwiaty o delikatnym różowo-białym kolorze, w środku kwiatostanu znajdują się czerwonawe drobne plamki;
- Helleborus Red Lady – wysokość krzewu sięga 40-45 cm, początek kwitnienia jest wczesny – od marca do maja kwiaty są duże, osiągają średnicę 8-10 cm, ich kolor jest ciemnofioletowy;
- Helleborus Double Ellen Purple – na wysokości 30-40 cm obfite kwitnienie rozpoczyna się w kwietniu, kwiaty mają podwójną strukturę, ich kolor jest liliowo-fioletowy, czasem nawet przypomina czarny, wygląda bardzo efektownie;
- Helleborus Blue Metallic Lady – wysokość rośliny może wynosić od 25 do 50 cm, kwitnienie następuje pod koniec kwietnia, kwiaty są średniej wielkości, kielichowe, liliowo-fioletowe z wyraźnym niebieskim odcieniem;
- Helleborus Double Ellen Picotee – zwarty krzew dorastający do 30 cm, średniej wielkości kwiaty osiągające do 5 cm średnicy, budowa kwiatostanu jest podwójna, barwa może być jasnofioletowa, blado różowa, biała, ale zawsze z kontrastowe obramowanie wzdłuż krawędzi płatka.
Gatunki orientalne obejmują również odmiany mieszańcowe Helleborus Anemone Picotee, Helleborus Yellow Lady, Helleborus Pink Spotted Lady, Helleborus Tricastin, Praecox i inne.
Śmierdzący
Helleborus Foetidus – jego podstawowe pędy mają niewielki wzrost, tylko 20-30 cm, na zimę opuszcza zielone liście. W okresie kwitnienia szypułki tworzą liczne kwiatostany, składające się z małych kwiatów w kształcie opadającego dzwonka. Kolor kwiatu jest zielonkawy, płatki mają czerwono-kremową obwódkę. Śmierdzący ciemiernik rośnie dziko w europejskich lasach i jest wysoce odporny na brak wilgoci.
Pomimo swojego piękna kwiat ma ostry i nieprzyjemny zapach dla ludzi. Śmierdzący Ciemiernik kwitnie w Wigilię Bożego Narodzenia.
Korsykański
Helleborus Argutifolius dorasta do 50-60 cm, uwielbia miejsca zacienione i nie ma tak silnej mrozoodporności jak jego odpowiedniki – wytrzymuje temperatury do -20-23 ° C, dlatego do zimowania potrzebuje schronienia świerkowymi gałęziami. Kwiaty żółtawozielonego koloru znajdują się na szypułkach w wielu i tworzą duże, płynące pędzle. Średnica każdego kwiatu dochodzi do 5 cm Ciemiernik korsykański to wiecznie zielona roślina, która zachowuje swoje walory dekoracyjne przez cały rok.
Gatunek ten kwitnie wcześnie, pod koniec stycznia można zobaczyć na nim pierwsze pąki, które tworzą się do kwietnia. Ta roślina wieloletnia rośnie dziko i występuje w górzystych regionach Korsyki i Sardynii. Krzew zielny ma tendencję do szybkiego wzrostu szerokości.
Czerwonawy
Helleborus purpurascens jest zwartą byliną dorastającą do 30 cm. Liście zebrane w rozetę podstawową mają dużą długość do 25 cm. Na zewnątrz blaszki liściowe są zielone, a wnętrze pomalowane na bladozielony odcień. W dorosłej roślinie podczas kwitnienia powstaje do 7 szypułek, na nich – nie więcej niż 3 pąki. Kwitnienie rozpoczyna się pod koniec marca – na początku kwietnia i trwa do 4 tygodni. Kwiat ma czerwonawo-fioletową barwę i po rozłożeniu osiąga 4 cm średnicy.
Ciemiernik czerwonawy występuje dziko w lasach południowej i wschodniej Europy , gdzie jest odławiany w dużych ilościach. Kwitnienie młodej rośliny rozpoczyna się dopiero w wieku 4 lub 5 lat. Na bazie tego gatunku wyhodowano odmiany mieszańcowe Helleborus Torguatus, Helleborus Sternii.
Hybrydowy
Helleborus Hubridus – tę nazwę należy rozumieć jako połączenie odmian mieszańcowych o zróżnicowanej barwie kwiatów – białej, zielonkawożółtej, fioletowej, lawendowej, ciemnofioletowej. Najczęściej odmiany mieszańcowe mają duże rozmiary krzewów – do 50 cm, gatunki te są w stanie utrzymać liście nawet zimą. Struktura kwiatów jest prosta lub podwójna.
Najczęstszymi hybrydowymi gatunkami ciemierników są Helleborus Winterbells, Helleborus Aubrieta, Helleborus Violetta, Helleborus Belinda i tak dalej.
Lądowanie
Ciemiężyca może być uprawiana jako roślina doniczkowa w domu lub sadzona na zewnątrz. Najbardziej atrakcyjne krzewy zielne tej wieloletniej rośliny wyglądają pojedynczo lub w małych grupach po 2-3 rośliny.
Miejsce do sadzenia należy wybrać w sposób przemyślany i odpowiedzialny, ponieważ roślina bardzo słabo toleruje przeszczepy i może z tego powodu umrzeć.
wyczucie czasu
Na otwartym polu ciemiernik sadzi się w postaci sadzonek lub dzieląc krzew. Zabieg wykonywany jest w połowie wiosny, czyli w kwietniu lub jesienią nie później niż we wrześniu.
Aby wyhodować roślinę z nasion, zbiera się je z wyblakłych okazów na początku lipca i natychmiast sadzi do kiełkowania. Szybkość kiełkowania świeżego materiału do sadzenia jest dobra, a młode rośliny będziesz mieć do marca przyszłego roku. Po pojawieniu się kilku par liści ciemiernik jest przenoszony do ogrodu kwiatowego poprzez zbieranie. W zacienionym miejscu sadzonki kwiatów będą rosły i rozwijały się przez 2-3 lata, po czym można je ostatecznie przesadzić we wrześniu lub kwietniu na stałe miejsce.
Technologia
Uprawa ciemiernika nie jest trudna – ważne jest, aby wybrać miejsce o neutralnym odczynie gleby i dobrym drenażu. Roślina uwielbia luźne podłoża, ale może również rosnąć na glinach po zmieszaniu z próchnicą.Możesz sadzić tę bylinę między drzewami i krzewami, ale ciemiernik nie lubi sąsiedztwa z drzewami iglastymi.
Sukces uprawy ciemiernika w ogrodzie zależy od tego, jak poprawnie wykonana jest technologia jego sadzenia:
- otwór do lądowania powinien mieć około 30×30 cm, jego głębokość również powinna wynosić co najmniej 30 cm;
- odległość między krzewami zielnymi powinna wynosić 25-30 cm od siebie;
- kompost wlewa się do otworu w połowie jego wysokości, na którym umieszcza się sadzonkę;
- umieszczając roślinę w dołku, gleba po posadzeniu jest dobrze zagęszczona i obficie podlewana.
Aby roślina dobrze się zakorzeniła, po posadzeniu należy ją codziennie podlewać. Tej zasady należy przestrzegać przez co najmniej miesiąc, a szczególnie ważne jest monitorowanie wilgotności gleby w przypadku wystąpienia upałów. Czasami podlewanie trzeba wykonywać dwa razy dziennie – rano i wieczorem.
Subtelności opieki
Po posadzeniu, gdy temperatura powietrza jest wysoka, ciemiernik należy regularnie podlewać i nie zapomnieć o usunięciu otaczających go chwastów. Po podlaniu glebę należy za każdym razem poluzować. Dwukrotnie w każdym sezonie bylinę należy karmić złożonymi nawozami mineralnymi. Po stopieniu się śniegu na wiosnę ciemiernik musi usunąć wszystkie zeszłoroczne liście, taki środek zapobiegnie rozwojowi infekcji grzybiczej, która rozwija się w wilgotnym i chłodnym środowisku. W tym samym celu wymagane jest terminowe usuwanie zwiędłych szypułek. Po wykonaniu takiej manipulacji ziemia wokół kwiatu jest poluzowana i ściółkowana.
- Podlewanie. Pomimo tego, że ciemiernik wieloletni jest uważany za dość odporną roślinę, która może przetrwać przez pewien czas brak wilgoci, roślina ta nadal wymaga regularnego podlewania. Idealną opcją dla tego kwiatu jest stale wilgotna gleba w pobliżu, jednak podczas podlewania należy unikać podlewania.
- Top dressing. Wraz z nadejściem wiosny wskazane jest nałożenie na roślinę złożonego nawozu mineralnego, składającego się z azotu, fosforu i potasu. Ponadto, jak już wspomniano, karmienie odbywa się dwa razy w sezonie. Roślina będzie dobrze sobie radzić, jeśli gleba wokół niej będzie co roku odnawiana świeżym kompostem.
- Przycinanie. Wczesną wiosną krzak ciemiernika w każdym wieku należy odmłodzić, odcinając jego nadziemną część. Po takim zabiegu liście i szypułki szybko odrastają, a kwitnienie ciemiernika będzie obfite. Przycinanie ciemiernika jest również konieczne z punktu widzenia ochrony go przed chorobami, które mogą być wywoływane przez zamierające liście i szypułki.
- Transfer. Ciemiernika można przeszczepić, dzieląc krzew, ale należy pamiętać, że roślina nie zawsze bezpiecznie toleruje tę manipulację – czasami umiera lub odmawia kwitnienia. Przeszczep wykonuje się wiosną lub jesienią, podczas kwitnienia manipulacja nie jest wykonywana. Przeszczep przeprowadza się w następujący sposób: wykopuje się krzew, kłącza dzieli się na 2-3 części, kawałki sproszkowuje się pokruszonym węglem drzewnym, a powstałe sadzonki umieszcza się w nowym miejscu w przygotowanych dołkach do sadzenia.
Metody reprodukcji
Ta roślina wieloletnia może być rozmnażana przez kiełkowanie nasion lub dzielenie dorosłego krzewu. Materiał nasadzeniowy – nasiona i młode sadzonki można zakupić w wyspecjalizowanych szkółkach lub wykorzystać własne rośliny w celu zwiększenia ich liczebności na rabacie kwiatowym. Doświadczeni hodowcy uważają, że ciemiernik najlepiej rozmnaża się przez nasiona. Niektóre odmiany wymagają wstępnego kiełkowania nasion w szklarniach, podczas gdy inne gatunki, na przykład ciemiernik kaukaski, są zdolne do samosiewu.
Choroby i szkodniki
Krzew zielny jest odporny na choroby i inwazję owadów, ale jeśli naruszysz podstawowe zasady pielęgnacji tej rośliny lub posadzisz ją w zakwaszonych glebach, może zachorować. Liście ciemiernika uwielbiają jeść ślimaki, ślimaki, a nawet myszy. Aby z nimi walczyć, stosuje się środki owadobójcze ogrodowe.
Często zdarza się, że bylina jest dotknięta plamieniem, zgnilizną, mączniakiem prawdziwym, mszycami lub wciornastkami – dzieje się tak, jeśli zwiędłe liście i szypułki nie zostaną usunięte na czas. Aby pozbyć się tych nieszczęść, dotknięte obszary rośliny są odcinane i usuwane, a glebę wokół ciemiernika i pozostałą zdrową część spryskuje się roztworami środków grzybobójczych.
Użyj w projektowaniu krajobrazu
Ogrodnicy uprawiają hybrydowe odmiany ciemiernika w ogrodzie w pobliżu domu lub na wsi. Miłośnicy tej rośliny uprawiają ją nawet w doniczkach ustawionych na balkonie czy tarasie. Zastosowanie byliny do dekoracji klombów i klombów jest uzasadnione tym, że roślina jest bezpretensjonalna i nie wymaga szczególnej uwagi. Kwiat wygląda pięknie, gdy jest sadzony w pojedynczych grupach z małymi gatunkami kwitnącymi, które nie mają tendencji do aktywnego wzrostu.
W projektowaniu krajobrazu można ozdobić stopy drzew liściastych, krzewów ciemiernikiem, posadzić je na zjeżdżalni alpejskiej, w skalniaku, umieścić w grupach w pobliżu sztucznego zbiornika lub w pobliżu fontanny.
Referencje
Większość hodowców kwiatów zgadza się, że odmiany hybrydowe ciemiernika są bardzo skutecznymi i bezpretensjonalnymi roślinami, które dzięki kwitnieniu są w stanie otworzyć sezon letni i nie wymagają nadmiernej pielęgnacji. Te byliny zasługują na uwagę. Ich białe, fioletowe, jasnoróżowe, żółto-zielone kwiaty w połączeniu ze spektakularnymi szmaragdowozielonymi liśćmi mogą ozdobić każdy ogród kwiatowy.
